ΘΕΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΓΕΝΝΗΣΙΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΕΝ ΤΗ ΓΗ
     

  ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

   +++   

Χαρείτε λαοί, σκιρτήσατε εσείς, υμνείστε,
 με δέος δοξολογείστε ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΗΣ ΔΟΞΗΣ,
όπου ενανθρώπησε διά εσάς,
σε σπήλαιο εγεννήθη Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,
Ο ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΤΙΣΤΗΣ. 

Εις το φτωχό το σπήλαιο, σ’ εκείνο ανεκλίθη

για να ανυψώσει τας ψυχάς προς ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΚΛΙΣΗ.

  Μέγα μυστήριο ιερό, ΘΕΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

 για να σου δώσει άνθρωπε, ψυχής ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ.

  Σε ‘σένα να χαρίσει, υψίστη τη θυσία,

εκκένωσε Ο ΚΥΡΙΟΣ ΔΟΞΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ.

Επήρε ανθρώπινη μορφή, για να σε ανυψώσει,

τα κάλη ναι του ουρανού, στον άνθρωπο να δώσει.

  Σε λίγες μέρες θα τον δεις, ως βρέφος να γεννάται,

με ταπεινώσεως μορφή, παιδί μου να διδάξει,

Ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΩΝ ΟΥΡΑΝΩΝ ΟΠΟΥ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΡΧΕΙ.

  Ο,ΤΙ ΜΕΓΑΛΟ, ΤΑΠΕΙΝΟ εγίνηκε για ‘σένα,

 για να σε βγάλει άνθρωπε από αμαρτίας το ψέμα. 

 Θεία την αναγέννηση να δώσει στην ψυχή,

έχεις νιώσει το νόημα ψυχή αμαρτωλή; 

Ή μήπως μόνο ‘σύ τυπικά στέκεις κι αδιαφορείς;

Μήπως μόνο στην υλική πλευρά, στρέφεις την προσοχή,

 χωρίς να ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΑΥΤΗΣ;

Τότε εις μάτην η γέννησις για εσένανε ψυχή.

  Δεν έχεις νιώσει βάθος γραμμής πνευματικής,

 στολίζεις ‘σύ το σπίτι σου, μα άδειο στην καρδιά,

 με νεκρωμένη την ψυχή, γιορτάζεις ΤΥΠΙΚΑ.

  Μακάριος είναι ο πιστός που άγγιξε αυτός, το νόημα,

το βάθος που έχει στην ψυχή η Θεία Γέννηση μου

 κι έχει αναγεννηθεί, που διά της ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ έχει καθαριστεί,

στο σπήλαιο της καρδιάς του Εμένα να δεχτεί.

Λίγοι που κατατάσσονται εις την πλευρά αυτή,

 οι πλείστοι θα γιορτάσουνε μόνο με ΡΕΒΕΓΙΟΝ,

 χωρίς καν να νιώσουνε βάθος πνευματικό.

  Χωρίς συναίσθηση αμαρτίας,

χωρίς εξομολόγηση και ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ.

Χωρίς την αναγέννηση, ψυχής αυτογνωσία

θα φάνε και θα πιούνε, ίσως και με αμαρτία.

Άδειοι θα μείνουν ψυχικά, στα ίδια τα τοπία,

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΧΩΡΙΣ ΧΡΙΣΤΟ, ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ. 
Μακάριος ο άνθρωπος, αυτός που θα εισχωρήσει,

βαθειά στο νόημα της γιορτής,

 αλλάξει πλεύση και τομή, τώρα ΜΕΤΑΝΟΗΣΕΙ.

ΚΑΙ ΛΑΒΕΙ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΜΟΥ, με συντριβή καρδίας,

Εμένα θα ΥΜΝΗΣΕΙ, ΤΟΝ ΥΨΙΣΤΟ ΜΕΣΣΙΑ,

όπου εκκενώθη διά εσέ, αγαπητό παιδί μου.

ΣΕ ΣΠΗΛΑΙΟ ΕΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ψυχές να ανυψώσω,

ΤΗ ΔΟΞΑ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ σε εσένανε να δώσω.

Μα θα τη νιώσουν μόνο εκείνοι που ζητάνε,

ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΞΟΛΟΓΑΝΕ.

ΑΜΗΝ.  ΔΟΞΑ ΤΗ ΘΕΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ.   

+++