ΟΙ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ ΒΡΗΚΑΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΝΕΑΣ ΚΡΗΝΗΣ
Γράφει ο Δήμος Βαλκανίδης
Εκ μέρους της Ρωμαίϊκης Συνείδησης Αφύπνισης Κουφαλίων και εν γένει όλου του ενιαίου Δήμου Χαλκηδόνας, ως Δήμος Αγίων και Δήμος Ηρώων, από το ημέτερο τοπικό μας blog ονόματι tamystikatoubaltou.blogspot.com. ακολουθώντας τα βήματα της χαμένης και συνάμα ξεχασμένης Πατροπαράδοτης Ρωμιοσύνης, μέσω του Μαρμαρωμένου Βασιλιά, του Αγίου Ιωάννου Βατάτζη του Ελεήμονος Δούκα Γ, 1193-1254.
Καθώς κατ΄αυτήν την άτυπη ονομασία του προσδιορισμού, ικανοποιούμαστε ώστε να χαρακτηρίζουμε, τις επιμέρους δράσεις, των ένθεων Κινήσεων μας, δια μέσω της Φιλοπατρίας. Εν ολίγοις από πέρσι τον Μάιο, έχουμε συστήσει την δική μας Δημοτική Πολιτική Κίνηση, εις τον τόπο της γενέτειρας μας, του Δήμου Χαλκηδόνας, με περισσότερα από 150 video, ώστε να μας συνοδεύουν, διάρκεια ομιλιών, περίπου 2 και 3 ολόκληρων ωρών αντιστοίχως.
Εν συνεχεία και ευκόλως μπορείτε να τα παρακολουθήσετε, εάν ανατρέξετε στο προσωπικό μου μέσο μαζικής επικοινωνίας, το λεγόμενο πασίγνωστο ως facebook, πάντοτε γραμμένο εις τα Ελληνικά, ως Δήμος Βαλκανίδης. Επιπροσθέτως και με φωτογραφία εις το Κεντρικό εξώφυλλο, τον Ήρωα και Εμπνευστή, Οραματιστή εν πολλοίς, τον Πρωτεργάτη του Μακεδονικού Αγώνος 1870-1908, τον Γερμανό Καραβαγγέλη 1866-1935.
Εκ του σωτήριου διαχρονικού του, ένθεου Αξιοπρεπέστατου και Αξιοθαύμαστου, Ιστορικού γίγνεσθαι, μέσω της καταφανέστατης Φιλοπατρίας, της ανδρείας Ρωμιοσύνης, καθώς επέδειξε αξιομνημόνευτο ζήλο, προ πολλού, δια της θαρρετής αυταπαρνήσεως.
Ως εκ τούτου εξελέγη Μητροπολίτη Καστοριάς 1900-1907, εις την εμπόλεμη περίοδο του Μακεδονικού Αγώνος, ακολούθησε από το 1908 έως το 1922, ως Μητροπολίτης Αμάσειας, του Μαρτυρικού Πόντου.
Εν γένει το αντίπαλο δέος του γενοκτόνου Μουσταφά Κεμάλ, διότι Αυτός ως Πνευματικός Καθοδηγητής, αναπτέρωσε τις ελπίδες των Ρωμιών Ορθοδόξων Χριστιανών Ποντίων, με το αξιοπρεπές θαρρετό Αντάρτικο του Πόντου, που διοργάνωσε.
Παράλληλα όπως επίσης και με τα αναρίθμητα σχολεία που ίδρυσε, ενώ δύο φορές εξελέγη και Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, την πρώτη το 1913. Αφενός μεν, αλλά παραχώρησε την θέση του οικειοθελώς σκοπίμως, στον υπέργηρο συνυποψήφιο και συνονόματο του, Μητροπολίτη Χαλκηδόνας Γερμανό.
Αφετέρου δε, με την εύλογη δικαιολογία της επιθυμίας, δια μέσω της καθολικής πνευματικής καλλιεργημένης ανωτερότητα του, ότι αυτός έχει ακόμη χρόνια μπροστά του, ως πολύ νεότερος του, ώστε να ξαναεκλεγεί Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, ενώ ο υπέργηγος συνυποψήφιος του, δεν έχει.
Εν συνεχεία το 1921 ξεναεξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, εις τον μέγιστο Ιεραρχικό βαθμό του θώκου, των αξιών, που μπορεί να εκλεγεί κάποιος Ιερωμένος, αλλά δεν του επέτρεψαν να αναρριχηθεί, τα ιδιοτελέστατα αντίπαλα πολιτικά, κομματικά συμφέροντα, της Οικογενειοκρατίας των ακροδεξιών συντηρητικών Βασιλιάδων, δια μέσω των Γλύξμπουργκ.
Διότι επειδή ήταν υποστηρικτής της Μεγάλης Ιδέας, δια της Ρωμιοσύνης, των δύο Ηπείρων και των Πέντε Θαλασσών, μέσω του οξυδερκή Κρητικού Πολιτικού, Ελευθερίου Βενιζέλου. Επομένως του απαγόρευσαν να διεκδικήσει την Υπέρτατη θέση, του Οικουμενικού Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, παρόλο που ήταν το αδιαμφισβήτητο φαβορί. Εν αντιθέσει και τοποθέτησαν τον Βασιλικό υποστηρικτή, τον δικό τους, τον Αρχιεπίσκοπο Μελέτιο Μεταξάκη.
Εν προκειμένω αυτόν που μετέπειτα, μας κατρακύλησε στο Γρηγοριανό Ημερολόγιο του 1924, δια της προσκυνήσεως, στην εκ δυτικής αιρετικής εσπερίας, δια μέσω του Λατινικού Φραγκολεβαντινισμού τους. Εκ νέου μην ξεχνάτε ότι ο Εθνικός Διχασμός, ήταν στο αποκορύφωμα του, δια μέσω της εσωτερικής εμφύλιας εξάρσεως, όπως επίσης και η Μικρασιατική Εκστρατεία.
Εν τω μεταξύ του απαγόρευσαν να διεκδικήσει και την θέση του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδας, ενώ κατόπιν ενθρονίστηκε ως Μητροπολίτης Ιωαννίνων, θέλοντας και μη, αναγκαστικά μέχρι το 1924 και εν τέλει Μητροπολίτης Κεντρώας Ευρώπης, με έδρα την Βιέννη.
Εν γένει την εξορία του όπως προσφυώς την αποκαλούσε, από το 1924 μέχρι το 1935, λόγω του ότι δεν υπήρχε στην Αυστρία-Ουγγαρία, σε αυτές τις δύο χώρες, το ανάλογο απαραίτητο, επαρκές Ορθόδοξο Χριστιανικό Ρωμαίϊκό ποίμνιο, ώστε να ποιμάνει, ενώ του απέκοψαν και τις ανάλογες απαραίτητες, οικονομικές του απολαβές, των πόρων που δικαιούνταν.
Εν κατακλείδι και εκοιμήθη πικραμένος και αηδιασμένος εν πολλοίς, στις 11 Φεβρουαρίου του 1935, από εγκεφαλικό, εις την ξενιτιά της Βιέννης, σε ένα απόμακρο ξενοδοχείο. Εν τούτοις γράφοντας εις την διαθήκη του, ότι δεν επιθυμεί, κανέναν απολύτως πολιτικό, αλλά και ούτε και υψηλόβαθμος Ιερωμένο, να μην παραβρεθεί εις την τελευταία του κατοικία, της εξοδίου ακολουθίας.
Ως εκ τούτου ενώ να τον θάψει εις τας Αθήνας, ένας απλός άσημος Διάκος και όλα αυτά, για του Χριστού την Πίστη την Αγία και της Πατρίδας την Ελευθερία, ότι αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις, πολεμώντας ως ένας σύγχρονος συνεχιστής Ιεράρχης, της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, δια μέσω του 1821 και δεν χρωστάει σε κανέναν, παρά μόνο στον Θεάνθρωπο Ιησού Χριστό.
Παράλληλα ενώ τα λείψανα του, τα Μετέφεραν από την απόμακρη Βιέννη της Αυστρίας, το 1959 λόγω της μεσολάβησης της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών που εδρεύει στην Θεσσαλονίκη, με τιμές Αρχηγού Κράτους και τα τοποθέτησαν στην Μητρόπολη Καστοριάς, καθώς εποίμανε μαχητικά, μέσα στην εμπόλεμη περίοδο, του Μακεδονικού Αγώνος, από το 1900 έως το 1907.
Συν τοις άλλοις το 1999, στην εν λόγω Πόλη της Καστοριάς, κατόπιν έντονων πρωτοβουλιών, του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, του Κυρίου Χριστοδούλου, τον ανήγειραν έναν Μαρμάρινο Ανδριάντα, μέσα σε κάποιο πάρκο, πέριξ της τοπικής λίμνης, ώστε να τον ενθυμούνται.
Όπως επίσης στην Θεσσαλονίκη, υπάρχει πέριξ του Αγάλματος του Ελευθερίου Βενιζέλου, επάνω στην Κεντρική Οδό Εγνατία, η Προτομή του Γερμανού Καραβαγγέλη. Εν τω μεταξύ ενώ προσφάτως και στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνος, που εδρεύει στην Καστοριά, ανήγειραν την προτομή του, ώστε να το συνοδεύει, αλλά και στην γενέτειρα του, την Λέσβο της Μυτιλήνης.
Επομένως εμείς θέλουμε να συγχαρούμε εγκαρδίως ολοψύχως, τον τοπικό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλαμαριάς και Νέας Κρήνης, τον Κύριο Ιουστίνο, διότι προσφάτως στην εν λόγω Μητρόπολη, καθώς είναι αφιερωμένη στην Δεσποτική εορτή, της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ανήγειρε τον Επιβλητικό του, Μπρούτζινο Μεγαλοπρεπή Ανδριάντα, εις τον προαύλιο χώρο, ώστε να μας τον ενθυμίζει αγέρωχα.
Εκ νέου γράφοντας ότι οι Εθνομάρτυρες του Πόντου, βρήκαν την Θέση τους, λόγω της μαύρης επετειακής ημερομηνίας, δια μέσω της προσφυγιάς του ξεριζωμού, της συμπληρώσεως, των 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922-2022 και εν γένει την Ποντιακή Γενοκτονία.
Εν τω μεταξύ το δικό μας το Μεγαλεπήβολο Όνειρο, δια μέσω του ρεαλιστικού οράματος, του σχεδίου μας, πήρε σάρκα και οστά, θέλοντας και μη, εναργώς στην εν λόγω Μητρόπολη Καλαμαριάς και Νέας Κρήνης, με την ανέγερση του Επιβλητικού Μπρούτζινου Ανδριάντος, του Ήρωα Μακεδονομάχου, του Γερμανού Καραβαγγέλη.
Διότι χρόνια αγωνιζόμαστε διακαώς, μέσω του Τοπικού μας blog, ονόματι tamystikatoubaltou.blogspot.com. να τον ανεγείρουμε τον Απαραίτητο και Επιβαλλόμενο Ανδριάντα του, στην τοπική μας Πλατεία Μακεδονίας των Κουφαλίων, ώστε να ενθυμούνται οι παλαιότεροι, αλλά και να μαθαίνουνε οι εντελώς ανιστόρητοι ή στην καλύτερη περίπτωση, ημιμαθείς ακατήχητοι, πλήρως αδιάφοροι νεότεροι.
Εν αντιθέσει αλλά ακόμη δεν πραγματοποιήθηκε, λόγω του ότι, οι υποτιθέμενοι υπεύθυνοι, αρμόδιοι πολιτικοί άρχοντες, δια μέσω των ταγών, εν γένει οι Δημοτικοί εμπλεκόμενοι, ως πολύ κατώτεροι του αναμενόμενου ως είθισται, αδυνατούν ξεκάθαρα, να προβούν στις ανάλογες απαραίτητες, υπερβατικές κινήσεις.
Ως εκ τούτου επιβραβεύεται για πολλοστή φορά, το πάρα πολύ ευφυές ρητό, του Φωτιστή δια μέσω του Γένους, των Ρωμιών Πατριαρχικών Ορθοδόξων Χριστιανών, εκπορευόμενοι από το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού 1714-1779, ότι το Κακό θα σας έρθει από τους υποτιθέμενους Μορφωμένους.
Εν συνεχεία τα Άθεα γράμματα υφαίνουνε τα σάβανα του Γένους, όπως επίσης μας κανοναρχούσε Αγιοπνευματικώς δια μέσω της επιφοιτήσεως του Αγίου Πνεύματος, ότι θα πρέπει τον βλάσφημο δυτικό, αιρεσιάρχη Πάπα, να καταράσθε.
Εκ νέου ενώ συνεχιστής του, ήταν ο ένθερμος μάχιμος ζηλωτής, φωτιστής των Ρωμιών, μέσω της Φιλορθόδοξης εταιρείας του 1840, εναντίον των δυτικών εγγυητριών δυνάμεων, υποτιθέμενων Χριστιανικών Κρατών.
Επιπροσθέτως των καθεστωτικών κρατικών Βαυαρών, του Βασιλιά του Όθωνα 1833-1862, ήταν ο Άγιος Παπουλάκος 1780-1861, ο Καλόγερος Χριστοφόρος Παναγιωτόπουλος, από την Μάνη, οι λεγόμενοι ως οι Μάρτυρες της Ρωμιοσύνης, με τον Κοσμοκαλόγερο Κοσμά Φλαμιάτο 1786-1851.
Εν κατακλείδι ο Άξιος Σεβασμιώτατος Ιουστίνος, ο Μητροπολίτης Καλαμαριάς και Νέας Κρήνης, ως ένας σύγχρονος συνεχιστής φωτοδότης, δια μέσω των ένθεων χειροπιαστών παραδειγμάτων, των Προτύπων της διαχρονικής φιλοπατρίας.
Εν τέλει ανεγείροντας τον Περικαλλή Ανδριάντα, του Μητροπολίτου Καστοριάς και μετέπειτα Αμάσειας του Πόντου, του Γερμανού Καραβαγγέλη, εις στον Προαύλιο χώρο, της Μητροπόλεως του, τοποθετεί ανεξίτηλα, έντονα τα σημάδια της υπερβατικής, ανατρεπτικής σφραγίδας, της απανταχού εκδιωγμένης Ανατολικής Ρωμιοσύνης, δια μέσω του Ποντιακού και Μικρασιατικού ξεριζωμού, των 100 χρόνων προσφυγιάς.
Υστερόγραφο έντονης προτροπής δια της παραινέσεως, προς το Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλαμαριάς και Νέας Κρήνης, τον Σεβασμιώτατο Κύριο Ιουστίνο, ως κατεξοχήν ευπατρίδη ιεράρχη.
Εν ταύτα εάν επιθυμεί να το τελειοποιήσει κι όλας, του προτείνουμε ανεπιφύλακτα, να ανεγείρει ακόμη δύο επιφανείς Ανδριάντες, των Μαρτύρων της Ρωμανίας, δια μέσω του Πόντου, του Άγιους άμεσους συνεργάτες, του ήρωα Μητροπολίτη Αμάσειας, του Γερμανού Καραβαγγέλη.
Τους Αγίους Εθνομάρτυρες Επίσκοπο Ζήλων, Ευθύμιο Αγριτέλλη 1876-1921, παρακείμενα από την Αμάσεια και τον Εθνομάρτυρα Πρωτοσύγκελο Αμάσειας, τον Πλάτων Αιβαζίδη 1850-1921.
Ως εκ τούτου που τον απαγχόνισαν στις 22 Σεπτεμβρίου του 1921, στην κεντρική πλατεία του Πόντου ή αλλιώς το ρολογιού, μαζί με άλλους 48 εθνομάρτυρες, ενώ αυτός θεωρούνταν ως ο επικεφαλής τους, λόγω του ότι υπήρξε ο άμεσος συνεργάτης, του Μητροπολίτου Αμάσειας, του Γερμανού Καραβαγγέλη, του αντίπαλου δέους, του Γενοκτόνου τυράννου Μουσταφά Κεμάλ και του Τοπάλ Οσμάν. Δεν ξεχνώ και πάντα Τιμώ.
Θεριά οι άνθρωποι το φως δεν το σηκώνουν, χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες θα σε Σταυρώνουν.
Αν λαχταράς την λευτεριά σε ξένους μην ελπίζεις, πάρτην ο ίδιος εάν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις.
Ο ανάξιος δούλος του Θεού
Βαλκανίδης Δήμος εκ Κουφαλίων
tamystikatoubaltou.blogspot.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου