ΠΟΙΗΜΑ ΩΣ ΑΚΡΗ ΕΝΟΣ ΟΔΥΡΜΟΥ ΣΥΡΟΜΕΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΚΑΠΟΙΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...

ΠΟΛΕΜΟΣ

Της Ευαγγελίας Δημ. Δασκαλάκη

Οβίδες που σκάνε μες τις πόλεις

οι τρομαγμένες φωνές των παιδιών

άνθρωποι που ψάχνουν για κρυψώνες

ο θόρυβος των σπασμένων παραθυριών.

Οι αξίες ενός «κράτους δικαίου»

το δίλημμα το εκβιαστικό ως τρόπος για κυνηγητό

το δάκρυ του απολυμένου

του παιδιού το φαγητό.

Ο ήχος ο τρομακτικός απ’ την πολεμική νεροποντή

το βήμα του εχθρού βαρύ

το φως που κρύφθηκε πίσω απ’ την ντροπή

το χώμα των νεκρών ελαφρύ.

Τα ψεύτικα χαμόγελα των ισχυρών

του κόσμου η υλιστική εξάρτησις

η αγνόηση των προειδοποιητικών σημαδιών

το γέλιο το κοροϊδευτικό της εξαπάτησης.

Οι συμφωνίες πίσω απ’ τις κλειστές τις πόρτες

η απορία των μικρών παιδιών

ο κρότος απ’ τις βόμβες

που πέφτουν στις αυλές των σπιτιών.

Η τεχνολογική αποβλάκωση

των μαζών η εθελοτυφλία

του προβλήματος η διόγκωση

η ψεύτικη φιλία.

Αλαφιασμένα βήματα

του πεινασμένου μωρού το κλάμα

τα παλιά τα προσκυνήματα

της ανθρωπότητας το δράμα.

Ευαγγελία Δημ. Δασκαλάκη,
μαθήτρια Λυκείου

ΠΗΓΗ