ΡΕΤΡΟ 14.0: ΑΠΟ ΤΟ 1915 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ!

  O ΣΟΥΡΗΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΑΠΟΧΗΣ:
«ΜΗ ΣΙΜΩΝΗΣ ΣΕ ΚΑΛΠΑΙΣ ΑΠΑΝΩ,
ΠΟΥ ΚΑΤΑΚΑΡΔΑ ΘΛΙΒΟΥΝ ΤΟ ΓΕΝΟΣ»

Γράφει ο Γεώργιος Σουρής

Ο ΡΩΜΗΟΣ

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΠΟΥ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙ Ο ΣΟΥΡΗΣ

Έτος χίλια κι’ ενιακόσια δεκαπέντε δοξασμένο,

που με μάντεις ευοιώνους αγαθά κι’ εγώ προσμένω

Φύλλο 1362

Πέντε του Δεκεμβρίου,

Μηνός μας σωτηρίου

Όποιος τολμά να μιλά υπέρ της αποχής χλευάζεται και δαιμονοποιείται τόσο από τους καθεστωτικούς άρπαγες της υπερπολύτιμης συναίνεσης του λαού, όπως αυτή αποτυπώνεται εγχάρτως μέσα στον εκλογικό φάκελο, όσο και από τους αμφισβητίες ιδίως των μεγάλων κομμάτων που εναλλάσσονται παραπλανητικά στο τιμόνι της εξουσίας.

Η δεύτερη κατηγορία πιστεύει ότι όποιος επιλέξει την λύση της αποχής είναι διά παραλείψεως προδότης, αφού, αρνούμενος να πάει στις κάλπες, συμβάλλει τάχα στην νίκη των διαχρονικών δι’ ενεργείας προδοτών.

Αξίζει, λοιπόν, να θυμηθούμε ένα ποίημα 17 στροφών που είχε γράψει στις 5 Δεκεμβρίου του 1915 ο Αριστοφάνης του 20ού αιώνος, ο σατιρικός ποιητής μας Γεώργιος Σουρής (1853-1919), κόσμημα της Σύρου.

Παρότι έχουν περάσει 108 χρόνια από το ποίημα εκείνο, οι στίχοι του ταιριάζουν γάντι στο άθλιο πολιτικό σκηνικό που επικρατεί στην Ελλάδα εν έτει 2023.

Από τότε το μεν Κουβέρνο αποτελείτο από «Γραμματείς, Φαρισαίους και Ταρτούφους» που «μόνο σκοπό» τους είχαν να «βελάζουν» τα «αρνιά» μέσα στην «στούγγα», ο δε «μακάριος» λαός ήταν «ναρκωμένος» και ο Έλληνας πολίτης χαρακτηριζόταν από τον Σουρή ως «κανάγιας», «μαγκούφης», «σαλιάρης», «χάχας» και «παρλαπίπας».

Σε δύο χαρακτηριστικές στροφές, ο Σουρής γράφει: «παλεύουν κι’ οι δυο μας οι Μήτσοι, / κι’ αν κανένας σου’ πη να ψηφίσης / κύτταζέ τον και λέγε του πρίτσι… μην ψηφίσης σε κάλπαις σαν βόδι, / οπού κρύβουν σαρίκι και φέσι κι’ εθνικά της Τουρκιάς ιδεώδη…».

Παρατίθενται ακολούθως οι 17 εκπληκτικές στροφές, με την ελπίδα να στροφάρουν οι… παρλαπίπες του 2023.

K.I.B.

Μια συμβουλή του Φασουλή

[1.]

Μη σιμώνης σε κάλπαις απάνω,

που κατάκαρδα θλίβουν το Γένος,

πούχουν μέσα το πνεύμα το πλάνο

και πλανάται λαός ναρκωμένος.

---

[2]

Ένας κόσμος τριγύρω χαλά,

φλογοβόλα μάς σκιάζουν Ηφαίστεια,

μαύρος δαίμων ολέθρου γελά,

κι’ οργιάζει με δείπνα Θυέστεια.

---

[3]

Βλέπεις αίματα γύρω περίσσια

κι’ ένας κόσμος μουγγρίζει Ταρτάρειος,

κι’ εκλογών αναγγέλλει μεθύσια

των Ρωμηών ο λαός ο μακάριος.

---

[4]

Μη σιμώνης σε κάλπαις κοντά,

οπού δόξης ξεραίνουν δαφνώνα,

μήτε πόθος κανείς ας κεντά,

ψηφοφόρους προς κάλπης αγώνα.

---

[5]

Μη σιμώνης σε κάλπαις, κανάγια,

πούναι μόνος σκοπός των η στρούγγα,

και βελάζουν ταρνιά των τα λάγια

με κουδούναις σαν πριν τάγγα τούγγα.

---

[6]

Μη σιμώνης’ στης κάλπαις εκείναις,

που δεν βλέπουν το δάκρυ του πόνου,

μα χορεύουν κοντά των κηφήνες,

οπού παίζουνε λόρδα προ χρόνου.

---

[7]

Μη σιμώσης στης κάλπης την φούρια,

λέγε μόνο γκουάρντα ε πάσσα,

έχουν σύμβολα τώρα καινούρια,

και σπαθί για να κόβη τα πράσσα.

---

[8]

Κι’ ο Λεβάντες παλεύει κι’ η Δύσις,

μα παλεύουν κι’ οι δυο μας οι Μήτσοι,

κι’ αν κανένας σου’ πη να ψηφίσης

κύτταζέ τον και λέγε του πρίτσι.

---

[9]

Μη μεθύσης και συ πανευδαίμων

με καμπόσσους παληούς κουτσαβάκηδες,

μη μεθέξης και συ των πολέμων,

που σκαρόνουν οι δυο Δημητράκηδες.

---

[10]

Μη σιμώσης καθόλου, βρε χάχα,

σ’ εκλογαίς, που δεν έχουνε χρώμα,

που’ γινήκαν’ στο βρόντο μονάχα

για να κάνη κι’ ο Γούναρης κόμμα.

---

[11]

Μη κανείς σού φλογίση τα στέρνα,

μη τρελλή σε πλανήση κραιπάλη,

πολυκέφαλα βλέπε Κουβέρνα,

οπού τρέχουνε δίχως κεφάλι.

---

[12]

Μη σιμώνης σε κάλπαις, μαγκούφη,

που περίδοξον μέλλον μας λένε,

και τα χάλια μας κάνουν πως κλαίνε

Γραμματείς, Φαρισαίοι, Ταρτούφοι.

---

[13]

Μη και συ την γλωσσίτσα σου λύσης

και σε κάλπαις σιμώσης, σαλιάρη,

που σου λένε θερμά να φιλήσης

το λεπτό της Αρκούδας ποδάρι.

---

[14]

Εκλογεύς μην προβάλης’ στη μέση,

μην ψηφίσης σε κάλπαις σαν βόδι,

οπού κρύβουν σαρίκι και φέσι

κι’ εθνικά της Τουρκιάς ιδεώδη.

---

[15]

Μη με βήμα και συ κατεπείγον

πλησιάσης σε κάλπαις Προέδρων,

κι’ έλα κλάψε με πλήθη προσφύγων

ξηρανθέντας χειμάρρους των Κέδρων.

---

[16]

Μη και σύ, Περικλή παρλαπίπα,

που κτυπάς την κοιλιά σου την άδεια,

καμμιάς κάλπης κυττάξης την τρύπα

και ξαπλώσης τα δυο σου ξεράδια.

---

[17]

Σαν γλεντζές μη βαρέσης βιολιά,

μην πηδάς σ’ εκλογαίς σαν και δαύταις,

που τα νέα τα κάνουν παληά

και ξεθάβουν παληούς νεκροθάφτες

ΠΗΓΗ