«ΌΛΑ ΤΕΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΟ ΟΥΔΕΤΕΡΟ» Η ΜΗΠΩΣ ΟΧΙ, ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ 2024;
ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Στις 8 Νοεμβρίου 1970 (σελ. 4), η εφημερίδα «Ακρόπολις» δημοσίευσε ένα άρθρο στο οποίο παρουσιάζονται οι απόψεις του Αμερικανού καθηγητή ανθρωπολογίας και κοινωνιολογίας Τσαρλς Γουίνικ (Charles Winnick, 1922-2015) σχετικά με τον διαχωρισμό των δύο φύλων.
Το συκγλονιστικά επίκαιρο δημοσίευμα της εφημερίδας «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», 8.11.1970
Ήδη προ μισού αιώνος, ο Γουίνικ κατέγραφε την διαφαινόμενη τάση ουδετεροποίησης των δύο φύλων και αναποδογυρίσματος του ρόλου τους: το πάλαι ποτέ «ασθενές» γίνεται «ισχυρό» και το πάλαι ποτέ «ισχυρό» γίνεται «ασθενές».
Έτσι, καθώς το αρσενικό αρχίζει να μοιάζει με το θηλυκό και, αντιστρόφως, το θηλυκό με το αρσενικό, αναδύεται στο προσκήνιο η έννοια του ερμαφρόδιτου-αρσενικοθήλυκου ανθρώπου.
Άραγε, πόσο τυχαίο είναι ότι, σύμφωνα με το αποκρυφιστικό κίνημα της Καμπάλα, ο Θεός δεν είναι άλλος από τον ανδρόγυνο Εωσφόρο (Keter androgynous); Μάλιστα, ανδρόγυνος υποτίθεται ότι ήταν και ο Αδάμ Καδμόν, ο κατά την Καμπάλα πρωτόπλαστος, ο οποίος τάχα διασπάστηκε σε άνδρα και γυναίκα1.
Μήπως, τελικά, η ατζέντα της Νέας Τάξης Πραγμάτων που προπαγανδίζει συστηματικά και ασταμάτητα την ομοφυλοφιλία είναι το αιρετικό εργαλείο του ανάποδου κόσμου, όπως αυτός διαμορφώνεται μέσα από τις διεστραμμένες δοξασίες της Καμπάλα;
Με άλλα λόγια, μήπως οι καμπαλιστές είναι των ψυχών μας οι επίδοξοι ληστές;
Αν, μάλιστα, λάβουμε υπ’ όψιν μας και την γνώση που εισφέρει ο Γουίνικ σχετικά με το ιστορικά επιβεβαιωμένο γεγονός ότι προανάκρουσμα της καταστροφής ή της μεγάλης παρακμής κάποιων πολιτισμών ήταν, ακριβώς, η εξομοίωση των δύο φύλων, τότε οι καμπαλιστές, εκτός από ψυχοληστές, ενεργούν και ως των εθνών εξολοθρευτές!
Κι όσο περισσότερα έθνη καταστραφούν ή γίνουν χυλός, τόσο πιο εύκολη θα είναι η άλωση των υπολοίπων από την ιδεολογική ονείρωξη που ηνιοχεί την υπερεθνική ελίτ των Νεοταξιτών, και της Καμπάλα ειδικότερα: την δημιουργία ενός παγκόσμιου κράτους (παγκόσμιας κυβέρνησης), ηγέτης του οποίου (αντιστοίχως: της οποίας) θα είναι ο ψευδο-Μεσσίας των καμπαλιστών2.
Προσοχή: Σύμφωνα με το δόγμα της Καμπάλα, αυτός ο ψευδο-Μεσσίας θα κάνει την εμφάνισή του, όταν τα δύο φύλα γίνουν ξανά ένα, όπως υποτίθεται ότι ήταν στην αρχική παραδεισένια κατάσταση3.
Βεβαίως, για να υπάρξει χώρος αποδοχής και υποδοχής ενός τέτοιου πλασματικού Μεσσία, θα πρέπει ο ένας και μόνος γνήσιος Μεσσίας, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, να αποκαθηλωθεί, αυτήν την φορά όχι από το Τίμιο Ξύλο του Σταυρού του, αλλά από την ψυχή και την συνείδηση των απανταχού της γης Ορθοδόξων Χριστιανών.
Ας θυμηθούμε, λοιπόν, τι πρέσβευε ο καθηγητής Τσαρλς Γουίνικ και, με την ευκαιρία αυτή, ας συνειδητοποιήσουμε για μία ακόμη φορά πόσο αποτελεσματικά εφαρμόζεται η σατανική συνταγή της «ολίγον κατ’ ολίγον» πολιορκίας της ανθρωπότητας από τους τυφλωμένους οπαδούς της Καμπάλα, η οποία, μέσω ευάριθμων-διάσημων οικογενειών (βλ. ιδίως των Ρότσιλντ και Ροκφέλερ), άπλωσε τα πλοκάμια της στο παγκόσμιο τραπεζικό (αλλά και ιατροφαρμακευτικό) σύστημα, υποδουλώνοντας τα περισσότερα κράτη, της Ελλάδος ως κέντρου Ορθοδοξίας πρωτίστως συμπεριλαμβανομένης.
Charles Winnick
Το ακολούθως αναπαραγόμενο κείμενο-ρετρό της «Ακροπόλεως» παρατίθεται, κατά το πλείστον, με τήρηση της ορθογραφίας που υπάρχει στο πρωτότυπο.
ΤΟ «ΓΙΟΥΝΙΣΕΞ» ΑΠΑΡΧΗ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΑΣ!
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΥΛΩΝ
Πολύς λόγος γίνεται τελευταία για την τάσι της εξομοιώσεως των φύλων, τόσον στην εμφάνισι, όσον και στα καθήκοντα και στις ασχολίες της καθημερινής ζωής. Οι όροι «ισχυρόν» και «ασθενές» φύλον θεωρούνται πλέον ξεπερασμένοι. Καινούργιοι όροι εμφανίζονται, όπως το περίφημο «Γιούνισεξ» που σημαίνει «ενιαίον φύλον».
Συγχρόνως, όμως, παρατηρούνται και οι πρώτες αντιδράσεις. Ο διακεκριμένος Αμερικανός κοινωνιολόγος Τσαρλς Γουίνικ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου:
«Ισότης των φύλων σημαίνει καταστροφή του ανθρώπου», υποστηρίζει.
Ύστερα από επισταμένες έρευνες πάνω σε 2.000 λαούς και πολιτισμούς του παρελθόντος, ο καθηγητής Γουίνικ έφθασε στα εξής συμπεράσματα:
Από τους πολιτισμούς που εξετάσθηκαν, σε 55 περίπου, παρετηρήθησαν ενδείξεις συγχύσεως των 2 φύλων ως προς την εξωτερικήν εμφάνισιν και τα καθήκοντα εκατέρου. Κανείς από τους 55 αυτούς πολιτισμούς δεν επιβίωσε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Όλοι κατέρρευσαν σύντομα και άλλοι μεν εξηφανίσθησαν τελείως, άλλοι δε απερροφήθησαν και συνεχωνεύθησαν με άλλες μορφές πολιτισμού.
ΑΘΗΝΑΙ – ΡΩΜΗ
Σαν υπόβαθρο για την θεωρία του αυτή χρησιμοποιεί ο καθηγητής Γουίνικ ωρισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα.
«Στην αρχαία Αθήνα, υποστηρίζει, λίγο πριν νικηθή από τους Σπαρτιάτες, η υψηλή κοινωνία είχε αρχίσει να παρουσιάζη συμπτώματα εξομοιώσεως των φύλων.
Τα αγάλματα της εποχής εκείνης παριστούσαν ανθρώπους χωρίς έντονα χαρακτηριστικά του φύλου των. Κατά κάποιον τρόπον παρατηρείται μία αμοιβαία “υποχώρησις” και προσέγγισις στις μορφές των δύο φύλων».
Το unisex στην αρχαία Ελλάδα. Μια τάση εξομοιώσεως των δύο φύλων που, κατά τον Αμερικανό κοινωνιολόγο Τσαρλς Γουίνικ, οδήγησε στην παρακμή τον αθηναϊκό πολιτισμό («Ακρόπολις», 8.11.1970)
Το ενιαίο φύλο στην Αίγυπτο των Φαραώ απετέλεσε, ίσως, και το αίτιο της καταρρεύσεώς της («Ακρόπολις», 8.11.1970)
Η κατάστασις δεν ήταν διαφορετική και στη Ρώμη.
«Και εκεί», τονίζει ο καθηγητής Γουίνικ, «η εξομοίωσι των φύλων προηγήθη της πολιτικής και πολιτιστικής παρακμής. Εδώ τα παραδείγματα είναι χαρακτηριστικώτερα. Υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Ιούλιος Καίσαρ είχε σεξουαλικές σχέσεις με εκπροσώπους και των δύο φύλων. Ωρισμένοι υποστηρίζουν ότι ο Μάρκος Αυρήλιος διατηρούσε χαρέμια όχι μόνο γυναικών αλλά και ανδρών. Για τον Νέρωνα λέγεται ότι είχε σχέσεις με κάποιον ευνούχο».
ΣΠΟΡ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ
«Στον σημερινό δυτικό κόσμο», υπογραμμίζει ο Γουίνικ, «η εξομοίωσι των φύλων έχει φθάσει σε επικίνδυνο σημείο. Αρχίζοντας από τις κομμώσεις, ίδιες για τους άνδρες και τις γυναίκες και φθάνοντας στηην περιβόητη μόδα «Γιούνισεξ», τα συμπτώματα είναι πολλά και χαρακτηριστικά.
Ενώ οι άνδρες τείνουν όλο και περισσότερο προς τη γυναικεία εμφάνισι, οι γυναίκες αρχίζουν να υιοθετούν ανδρικές συνήθειες». Η μόδα των πανταλονιών επεκράτησε απ’ άκρον εις άκρον στις προτιμήσεις των γυναικών.
Σπορ που μέχρι προ τινος εθεωρούντο ανδρικά, όπως το γκολφ, το τέννις ή ακόμη και το ποδόσφαιρο, προσελκύουν τώρα χιλιάδες γυναίκες. Και ο ένας στους τρεις κατόχους όπλων, στην Αμερική, είναι γυναίκα».
Ο «ισχυρός» άνδρας αφήνει σιγά-σιγά τον ρόλο του, ενώ η «αδύνατη» γυναίκα δείχνει όλο και περισσότερο την πυγμή της. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι καινούργιοι χοροί.
Κάποτε ο άνδρας ωδηγούσε και η γυναίκα ακολουθούσε τα βήματά του. Τώρα άνδρες και γυναίκες κινούνται τελείως ανεξάρτητα στην πίστα, ο καθένας όπως θέλει. Οι παλιές θεωρίες για την έννοια του χορού έχουν καταρρεύσει.
«Το ίδιο σύνθημα κυριαρχεί παντού: “Ισότης!”».
ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Η τάσι της εξομοιώσεως των φύλων και της ενοποιήσεως της ενδυμασίας, των συνηθειών κ.λπ., που εμφανίζεται κυρίως στην Αμερική, έχει άμεσο αντίκτυπο σε πολλές βασικές εκδηλώσεις της ζωής. Έχει παρατηρηθεί ότι οι γονείς δίνουν στα παιδιά τους ονόματα που συναντώνται και στα δύο φύλα, όπως Νηλ, Ρόμπιν, Λέσλυ, Φράνσις και τόσα άλλα.
Αποφεύγονται μερικές «ακρότητες», που έδιναν στη ζωή μεγαλύτερη ποικιλία. Τα σπίτια που κτίζονται είναι όλο και πιο μονότονα και τυποποιημένα. Τα φαγητά γίνονται πιο απλά, αλλά και πιο άνοστα. Οι περιπέτειες που μπορεί να συναντήση ένας άνθρωπος γίνονται όλο και πιο κοινές και ανιαρές.
«Όλα τείνουν προς το ουδέτερο», παρατηρεί ο Γουίνικ.
Υπάρχουν βάσιμοι φόβοιμ κατά τον καθηγητή Γουίνικ, ότι η εξέλιξι των πραγμάτων θα οδηγήση στην παρακμή του αμερικανικού πολιτισμού. Όπως υποστηρίζουν πολλοί ψυχίατροι, ένας άνθρωπος πρέπει κατ’ αρχήν να έχη απόλυτη συνείδησι του φύλου του, προκειμένου ν’ αντιμετωπίση το περιβάλλον του.
Πρέπει να είναι απόλυτα βέβαιος ότι είναι άνδρας ή γυναίκα, και ανάλογα να προσαρμοσθή στις συνθήκες και στα προβλήματα του εξωτερικού αλλά και του εσωτερικού κόσμου. Αλλιώς είναι καταδικασμένος να μένη διαρκώς έξω από την πραγματικότητα και τις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής.
«ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ;»
Εφ’ όσον, λοιπόν, όλα σήμερα τείνουν προς το ουδέτερο, εφ’ όσον οι νέοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από το φύλο του καθενός, εφ’ όσον καμμία ένδειξι δεν υπάρχει για την αλλαγή της καταστάσεως, καθώς μάλιστα οικονομικά συμφέροντα ευνοούν ήδη την μόδα «Γιούνισεξ» και την εξομοίωσι των φύλων, το ερώτημα που θέτει ο καθηγητής Γουίνικ παραμένει:
«Πού θα καταλήξουμε;».
ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Περίπου μισόν αιώνα μετά την δημοσίευση του ανωτέρω κειμένου, η απάντηση είναι γνωστή:
– Καταλήξαμε στις τουαλέτες των (για την ώρα) τριών φύλων, αλλά και στην γελοία θεωρία των 64 διαφορετικών φύλων!
– Καταλήξαμε στο να θεωρείται ομαλός ο ανώμαλος και ανώμαλος ο ομαλός. Ένα εύστοχο σλόγκαν που θα μπορούσαμε να κατασκευάσουμε είναι το εξής:
«Είναι ανώμαλος όποιος δεν είναι ανώμαλος!».
– Καταλήξαμε στον στιγματισμό κάθε επικριτή της ομοφυλοφιλίας ως ομοφοβικού!
– Καταλήξαμε να σπιλώνεται η μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου από κάποιους επώνυμους άθεους ή αντίχριστους, επειδή, προφανώς χάριν υπερβολής, για να καταδείξει ο Άγιος το μέγεθος του αμαρτήματος της ομοφυλοφιλίας, είχε πει ότι «οι ομοφυλόφιλοι είναι χειρότεροι από τους δολοφόνους».
– Καταλήξαμε, ειδικότερα, στο να ακούμε τον αγνώμονα για την σωτηρία του από τον θάνατο Πέτρο Τατσόπουλο να επαληθεύει την θεωρία του θαυμαστού (δηλ. σιχαμερού) ανάποδου κόσμου με τον πιο βλάσφημο τρόπο, λέγοντας τα εξής αδιανόητα:
«Έχουμε προστάτες των ελληνικών γραμμάτων τους τρεις Ιεράρχες – Δεν ήταν καλοί άνθρωποι, ήταν μισάνθρωποι και ανθέλληνες, έχουν πει τρομακτικά πράγματα»!4
– Και καταλήξαμε να μαθαίνουμε ότι ένας καθηγητής γυμνασίου της Ανατολικής Αττικής, ο οποίος αναπαρήγαγε την φράση του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου σε φυλλάδιο διανεμηθέν σε μαθητές, ετέθη σε αναστολή άσκησης καθηκόντων, με απόφαση του υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Κυριάκου Πιερρακάκη, μετά από παραπομπή του στο αρμόδιο Πειθαρχικό Συμβούλιο.
– Καταλήξαμε, τέλος, στον χλευασμό ως ομοφοβικού, οπισθοδρομικού ή θρησκόληπτου κάθε πολίτη ή πολιτικού που τόλμησε ή τολμά ακόμη να αποδοκιμάζει ως παρά φύσιν νομοθετική σύλληψη την θεσμική κατοχύρωση του «γάμου των ομοφυλοφίλων».
Το κρίσιμο ερώτημα είναι το εξής:
Η ήττα της Καμ(π)άλα στις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές θα ανακόψει τον φρενήρη ρυθμό του «εμβολιασμού» του μυαλού μας με τις παρανοϊκές καμπαλιστικές ιδέες, οι οποίες στοχεύουν στην αποδόμηση του (βιολογικού) φύλου και των πολιτισμών των εθνών ή θα αποδειχθεί ότι (και) ο Τραμπ είναι ο προσχηματικός αντίπαλος πόλος μιας παγκόσμιας δικτατορίας, οργανωμένης από πολύ ψηλά και από πολύ παλιά, που ξέρει να παραπλανά τον σύγχρονο ευκολόπιστο πολίτη, καλλιεργώντας του την ψευδαίσθηση ότι μπορεί αυτόνομα να επιλέξει την μία από τις δύο υφιστάμενες εναλλακτικές δυνατότητες;
Σύμφωνα με τον 31ο νόμο ισχύος που διετύπωσε ο Ρόμπερτ Γκρην (Robert Greene) στο βιβλίο του «48 νόμοι ισχύος»5 και ο οποίος επιγράφεται «έλεγξε τις επιλογές: κάνε τους άλλους να παίζουν με τα τραπουλόχαρτα που εσύ τους μοιράζεις», οι καλύτερες απάτες είναι εκείνες που φαίνεται να δίνουν επιλογές στους ανθρώπους:
Ο δεξιοτέχνης απατεώνας είναι εκείνος που καλλιεργεί στα θύματά του την ψευδαίσθηση ότι αυτά έχουν τον έλεγχο, ενώ στην πραγματικότητα είναι οι μαριονέτες του απατεώνα. Το καλύτερο κόλπο του θα είναι να κατασκευάσει επιλογές για τα θύματά του που όλες θα αποβαίνουν υπέρ του.
Μια στρατιά από Σκύλλες και Χάρυβδες, που θα μοιάζουν με διαφορετικά κακά για τα θύματα, αλλά θα είναι πάντοτε καλά για τον απατεώνα.
O Γκρην μάς διαφωτίζει επί του συγκεκριμένου φαινομένου, γράφοντας τα ακόλουθα:6
«οι άνθρωποι που επιλέγουν μεταξύ εναλλακτικών λύσεων δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι τους μεταχειρίζονται ή ότι τους εξαπατούν. Δεν μπορούν να δουν ότι εσύ τους επιτρέπεις να έχουν ένα μικρό κομμάτι ελεύθερης βούλησης ως αντάλλαγμα για την επιβολή της δικής σου βούλησης επάνω τους.
Επομένως, θα πρέπει να προσφέρεις ένα στενό περιθώριο επιλογών στις απάτες σου. Υπάρχει ένα ρητό: Αν μπορείς να κάνεις το πουλί να μπει μέσα στο κλουβί από μόνο του, θα τραγουδάει ακόμη πιο ωραία».
Αναμένουμε τα νέα δείγματα γραφής του (επ)ανακάμψαντος Τραμπ, του αυτοπαρουσιαζόμενου ως «εκλεκτού του Θεού», ούτως ώστε να καταλάβουμε αν τούτος πιστεύει στον ίδιο Θεό που πιστεύουν και οι εναπομείναντες ορθόδοξοι χριστιανοί της βαριά τραυματισμένης στην «καρδιά» (και όχι στο αφτί7) Ελλάδος.
Σε κάθε περίπτωση, ευελπιστούμε ότι ο δικός του Θεός δεν είναι ο κατά την Καμπάλα ανδρόγυνος και ότι στο μέλλον δεν θα χρειαστεί να επιλέγουμε στα αεροδρόμια ανάμεσα σε 64 τουαλέτες, μία για κάθε φύλο…
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεδομένου, πάντως, ότι το νεοταξίτικο στρατόπεδο της Καμ(π)άλα είναι φοβερά πωρωμένο με την επιβολή μιας απ’ άκρου εις άκρον παγκοσμιοποίησης (δηλ. της πιο στυγνής παγκόσμιας δικτατορίας), δεν θα ήταν απίθανο να επιχειρηθεί μια πολλαπλή αποσταθεροποίηση του τραμπικού (εθνοκεντρικού και αντιγουοκικού) στρατοπέδου, πρωτίστως με το τεχνητό ξέσπασμα μίας ακόμη πανδημίας, η οποία, άλλωστε, έχει πολλάκις προαναγγελθεί από τα γρανάζια του σατανοκίνητου, μέχρι πρότινος κραταιού συστήματος 8.
Επ’ αυτού βλ. το πολύ σημαντικό βιβλίο του Διόδωρου Ράμμου, Η Σιών κατά του Σιωνισμού. Μια ελληνορθόδοξη κριτική εναντίον της αόρατης δικτατορίας των Σιωνιστών, εκδ. Σαΐτης, 2020, σελ. 81.
Βλ. Διόδωρο Ράμμο, Η Σιών κατά του Σιωνισμού, ό.π., σελ. 63.
Βλ. το εξαιρετικό βιβλίο του Διόδωρου Ράμμου, Γίνε θεός χωρίς τον Θεό, θ΄ έκδ., 2023, εκδ. Σαΐτης, σελ. 36.
Μτφ.: Σ. Λειβαδοπούλου, εκδ. Έσοπτρον, Αθήνα 1998, σελ. 334 επ.
Ό.π., σελ. 339/340.
·
31 Ιουλ
https://www.tanea.gr/2024/10/29/health/oi-epistimones-proetoimazontai-gia-mia-nea-pandimia-o-ios-me-55-thnisimotita/ Βλ. και: https://www.alithia.gr/koinonia/sotiris-tsiodras-i-epomeni-pandimia-den-tha-argisei-spiti-mas-ehei-parei-fotia. Πρβλ.:
·
17 Μαρ
Επί πρώτης θητείας Τραμπ είχαμε τις Πρέσπες, ας μην τα ξεχνάμε αυτά. Τώρα πάλι επί Τραμπ θα έχουμε τις Πρέσπες του Αιγαίου...
ΑπάντησηΔιαγραφή