ΑΣΥΛΛΗΠΤΟ - MΙΑ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ, ΠΟΛΛΑΠΛΟΙ ΣΤΟΧΟΙ – ΠΩΣ ΤΟ ΙΡΑΝ ΔΙΕΛΥΣΕ ΤΗΝ ΑΕΡΑΜΥΝΑ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ
2 ΒΙΝΤΕΟ
Ένας μόνο πύραυλος μπορεί να πλήξει ταυτόχρονα πολλούς στόχους, ενώ παράλληλα εξαντλεί πολύ πιο γρήγορα τους πυραύλους αναχαίτισης της ισραηλινής αεράμυνας
Για πρώτη φορά στην ιστορία του το Ιράν φέρεται να χρησιμοποίησε βαλλιστικό πύραυλο με υπερηχητικό ολισθητήρα (hypersonic glider) και πολλαπλές κεφαλές (MIRV) εναντίον του Ισραήλ.
Πρόκειται για μια δραματική κλιμάκωση στην ένταση μεταξύ των δύο χωρών, η οποία εγκαινιάζει νέα, δυνητικά επικίνδυνα κεφάλαια στο κεφάλαιο της Μέσης Ανατολής.
Η κρίσιμη καμπή ήρθε μετά την έναρξη ανοιχτών εχθροπραξιών από το Ισραήλ κατά του Ιράν στις 13 Ιουνίου.
Το Ισλαμικό Σώμα Φρουρών της Επανάστασης (IRGC) του Ιράν απάντησε με μαζικά πλήγματα, εντείνοντας καθημερινά την ένταση, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές του αμερικανικού περιοδικού Military Watch Magazine.
Για 11 συνεχόμενες ημέρες, οι δύο χώρες αντάλλασσαν επιθέσεις σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις και κρίσιμες υποδομές.
Στις 23 Ιουνίου, κατά το 21ο κύμα ιρανικών επιθέσεων, οι IRGC εξαπέλυσαν για πρώτη φορά βαλλιστικό πύραυλο με πολλαπλές κεφαλές εναντίον ισραηλινών στόχων.
Είχε προηγηθεί, στις 18 Ιουνίου, η πρώτη καταγεγραμμένη επιχειρησιακή χρήση του υπερηχητικού πυραύλου «Fattah», ο οποίος διαθέτει glider που κινείται με ταχύτητες 13-15 Mach – καθιστώντας τον σχεδόν αδύνατο να αναχαιτιστεί από υφιστάμενα συστήματα αεράμυνας.
Αντιμετωπίζοντας την τεχνολογία πολλαπλών κεφαλών
Αν και ο υπερηχητικός Fattah είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναχαιτιστεί, οι πύραυλοι με πολλαπλές κεφαλές αποτελούν ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση.
Ένας μόνο πύραυλος μπορεί να πλήξει ταυτόχρονα πολλούς στόχους, ενώ παράλληλα εξαντλεί πολύ πιο γρήγορα τους πυραύλους αναχαίτισης της ισραηλινής αεράμυνας.
Ο μόνος γνωστός ιρανικός πύραυλος μέσου βεληνεκούς που φέρει τέτοιο φορτίο είναι ο «Kheibar Shekan».
Παρά τον ξεπερασμένο σχεδιασμό του και τον χρόνο προετοιμασίας που απαιτείται πριν την εκτόξευση, ο συγκεκριμένος πύραυλος διαθέτει σημαντική μεταφορική ικανότητα, επιτρέποντας τη μεταφορά πολλαπλών πολεμικών κεφαλών.
Αν και δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα αν κάθε κεφαλή διαθέτει ανεξάρτητο σύστημα καθοδήγησης, ιρανικές πηγές υποστηρίζουν ότι κάθε πολεμική μονάδα φέρει σύστημα ακριβείας.
Σύμφωνα με πλάνα που κυκλοφόρησαν παρά την αυστηρή λογοκρισία στο Ισραήλ, οι επιθέσεις σημείωσαν εντυπωσιακή ακρίβεια, πλήττοντας στόχους όπως το αεροδρόμιο Ben Gurion βιολογικά εργαστήρια και κέντρα διοίκησης.
Ταυτόχρονα πλήγματα σε πολλαπλούς στόχους
Ο Kheibar Shekan, αν και βασίζεται σε υποδομή παλαιότερης γενιάς, χαρακτηρίζεται από υψηλή φέρουσα ικανότητα και αναβαθμισμένα συστήματα καθοδήγησης.
Ιρανικές πηγές ισχυρίζονται ότι κάθε πολεμική μονάδα διαθέτει αυτόνομο σύστημα καθοδήγησης με δυνατότητα υψηλής ακρίβειας.
Αν και δεν υπάρχει ακόμη επιβεβαίωση ανεξάρτητης στοχοποίησης (independent targeting), βίντεο που κυκλοφόρησαν φέρεται να δείχνουν ταυτόχρονες προσβολές πολλαπλών στόχων με μεγάλη ακρίβεια, γεγονός που ενισχύει τη θεωρία λειτουργικής διαίρεσης κεφαλών με GPS/INS καθοδήγηση.
Στόχοι υψηλής στρατηγικής σημασίας
Οι κεφαλές των πυραύλων MIRV φέρονται να έπληξαν:
- Το αεροδρόμιο Ben-Gurion, βασικό κρίσιμο υποδομών logistics.
- Ένα βιολογικό ερευνητικό κέντρο, πιθανώς με στόχο να πλήξει δυνατότητες R&D.
- Πολλαπλά στρατιωτικά κέντρα διοίκησης και επικοινωνιών, γεγονός που δείχνει χρήση των πυραύλων ως όπλα κατάλληλα για αποδιοργάνωση C4I συστημάτων.
Η επιχειρησιακή επιτυχία αυτών των επιθέσεων εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την επάρκεια της ισραηλινής αεράμυνας, αλλά και για την αποτελεσματικότητα του δικτύου έγκαιρης προειδοποίησης.
Στρατηγικές και Τεχνολογικές Επιπτώσεις
Η συνδυασμένη χρήση HGV και MIRV σε έναν περιοχικό πόλεμο αποτελεί καμπή στην εφαρμογή τεχνολογιών στρατηγικής αποτροπής σε τακτικό περιβάλλον.
1. Κορεσμός της Αεράμυνας:
Ένας μόνο πύραυλος με 3–5 ανεξάρτητες κεφαλές μπορεί να προσβάλει ισάριθμους στόχους ή να δημιουργήσει σύγχυση στο σύστημα αναχαίτισης, οδηγώντας σε επιχειρησιακό κορεσμό των διαθέσιμων αντιαεροπορικών πυραύλων.
2. Πλήγμα στο Δόγμα Κοντινής Αναχαίτισης (Close-In Defense):
Τα συστήματα που βασίζονται σε interception στο τελικό στάδιο (terminal phase), όπως το Iron Dome, αποδεικνύονται ακατάλληλα απέναντι σε MIRV ή HGV απειλές, καθώς δεν μπορούν να αναχαιτίσουν πολλαπλές επανεισόδους κεφαλών με ταυτόχρονη στοχοποίηση.
3. Επιχειρησιακή Ωρίμανση Ιρανικών Συστημάτων:
Η επίτευξη υψηλής ακρίβειας σε πλήγματα μεγάλης απόστασης δείχνει εντυπωσιακή πρόοδο στην ολοκλήρωση INS/GNSS συστημάτων, μικροηλεκτρονικής και δυναμικής τροχιάς ελέγχου.
Η περίπτωση του Ιράν αποδεικνύει ότι ακόμη και χώρες που τελούν υπό μακροχρόνιο εμπάργκο τεχνολογίας μπορούν, με επένδυση και τεχνολογική αυτάρκεια, να αναπτύξουν οπλικά συστήματα που ξεπερνούν την παραδοσιακή έννοια της «αποτροπής» και εισέρχονται στο πεδίο της στρατηγικής εφαρμογής μέσω τακτικής χρήσης.
Παγκόσμια προσοχή στη νέα τεχνολογία του Ιράν
Οι βαλλιστικοί πύραυλοι με πολλαπλές κεφαλές χρησιμοποιούνται κυρίως σε διηπειρωτικούς (ICBMs) από τη δεκαετία του 1970, όμως η εφαρμογή τους σε μέσου βεληνεκούς παραμένει εξαιρετικά σπάνια.
Η χρήση αυτής της τεχνολογίας από το Ιράν στο πεδίο της μάχης ανοίγει νέο κεφάλαιο, όχι μόνο για τη στρατιωτική ισορροπία στη Μέση Ανατολή, αλλά και για τη διεθνή στρατηγική σκηνή.
Με φόντο τη συνεχιζόμενη ανάπτυξη προηγμένων πυραυλικών συστημάτων από τη Ρωσία, την Κίνα και τη Βόρεια Κορέα, η ιρανική επιχειρησιακή εμπειρία με τον Kheibar Shekan αναμένεται να προσελκύσει διεθνές ενδιαφέρον – και ίσως να αλλάξει τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι απειλές μεσαίας εμβέλειας από τις σύγχρονες αεράμυνες.
Η χρήση υπερηχητικών πυραύλων και τεχνολογίας MIRV από το Ιράν καταδεικνύει μια ραγδαία εξέλιξη του στρατιωτικού του οπλοστασίου.
Η κλιμάκωση της σύγκρουσης με το Ισραήλ δεν αποτελεί μόνο περιφερειακή απειλή, αλλά δημιουργεί και μια νέα παγκόσμια πρόκληση για τις στρατηγικές ισορροπίες και την ασφάλεια.
Το αν το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σε αυτή τη νέα μορφή πολέμου, παραμένει ένα κρίσιμο ερώτημα για το άμεσο μέλλον.
Μέσο επιχειρησιακής δράσης
Η τρέχουσα φάση της σύγκρουσης Ιράν–Ισραήλ αποτελεί στρατιωτικοτεχνικό προηγούμενο: για πρώτη φορά, προηγμένες τεχνολογίες υψηλής στρατηγικής σημασίας (HGV, MIRV) χρησιμοποιούνται όχι ως μέσο αποτροπής, αλλά ως μέσο επιχειρησιακής δράσης σε ενεργό πολεμικό περιβάλλον.
Αν η τάση αυτή γενικευτεί, το δόγμα του σύγχρονου πολέμου αλλάζει ριζικά, εισάγοντας την υπερηχητική εποχή στην περιφερειακή στρατηγική – με συνέπειες που υπερβαίνουν τη Μέση Ανατολή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου