«ΕΙΝΑΙ ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥΣ...»
Γράφει και κοινοποιεί ο Γεωκών
Η προφητεία της Σίβυλλας της Ερυθραίας περί της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού
Η Σίβυλλα λοιπόν η Ερυθραία, η οποία παραδέχεται ότι γεννήθηκε την έκτη γενεά μετά τον κατακλυσμό, ήταν ιέρεια του Απόλλωνος και φορώντας στέμμα παρόμοιας αξίας με τον θεό ο οποίος λατρεύεται από αυτήν, και τον τρίποδα φροντίζοντας γύρω από τον οποίο ήταν περιτυλιγμένος όφις και με την βοήθεια του θεού Απόλλωνος προεφήτευε εις αυτούς που την είχαν ανάγκη...
Αυτή λοιπόν κάποτε αφού προχώρησε εις τα άδυτα της γενομένης σε ακατάλληλο καιρό θεοευσέβειας και αφού επληρώθη πράγματι από θεία έμπνευση, διά των επών της προεφήτευε τα μέλλοντα σχετικά με τον Θεό με σαφήνεια, σύμφωνα προς τις τοποθετήσεις των πρώτων γραμμάτων τα οποία αποτελούν την ακροστιχίδα, αποκαλύπτοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο την ιστορία της καθόδου του Ιησού επί της γης:
«Θα ιδρώσει η γη, όταν έλθει η ώρα της Κρίσεως.Θα έλθει από τον ουρανό, ο μέλλων βασιλεύς εις τους αιώνες δια να κρίνει καθένα που φέρει σάρκα και όλον ανεξαιρέτως τον κόσμο.Θα ιδούν τον Θεό άνθρωποι, πιστοί και άπιστοι,Ύψιστο, μετά των αγίων, εις το τέλος του χρόνουμε σάρκα, κρίνοντας επί βήματος τις ψυχές των ανθρώπων.
Όταν κάποτε ο κόσμος όλος γίνει άγονος και γεμάτος αγκάθια.Θα απορρίψουν οι άνθρωποι τα είδωλα και όλον γενικά τον πλούτο.Θα κατακαύσει το πυρ την γη, τον ουρανό ακόμη και την θάλασσα.
Ανιχνεύοντας θα πυρπολήσει τις πύλες της φυλακής του Άδη.Τα σώματα τότε όλων των ανθρώπων θα έλθουν εις το φως της ελευθερίας των αγίων· τους παράνομους τότε το πυρ θα ελέγχει εις τους αιώνες. Όσα κάποιος έπραξε κρυφά, τότε όλα θα τα μαρτυρήσει. Διότι τα σκοτεινά στήθη, ο Θεός με διαφωτισμούς θα ανοίξει.
Θρήνος θα φθάσει από όλους και τριγμός οδόντων.Θα εκλείψει το φως της ημέρας, η λάμψη του ηλίου και των αστέρων.Τον ουρανό θα περιστρέψει με ταχύτητα και θα χαθεί το φεγγοβόλημα της σελήνης.Θα υψώσει τα φαράγγια και θα καταστρέψει τα υψώματα των βουνών.
Το ύψος δεν θα φαίνεται πλέον λυπηρό εις τους ανθρώπους.Τα βουνά με τις πεδιάδες θα ισοπεδωθούν και σε όλη την θάλασσα δεν θα υπάρχει δυνατότητα πλεύσης, διότι η γη θα κατακεραυνωθεί.Ποταμοί που κοχλάζουν, μαζί με τις πηγές θα εκλείψουν.
Σάλπιγγα δε από τον ουρανό, φωνή με μεγάλο θρήνο θα αφήσει,κραυγάζοντας το μίασμα των ελεεινών και τις συμφορές του κόσμου.
Τότε η ανοιγόμενη γη θα φανερώσει το χάος του Ταρτάρου,και οι πάντες θα έλθουν ενώπιον του βήματος του Βασιλέα Θεού.Θα ρεύσει από τον ουρανό πύρινος ποταμός και μάλιστα από θείο.
Σημάδι τότε θα υπάρχει για όλους τους ανθρώπους, τέτοιο που θα είναι εντόνως φανερό.Το ξύλο για τους πιστούς, η σάλπιγγα η ποθητή θα είναι.
Η ζωή των ευσεβών ανδρών, εμπόδιο θα είναι για τον κόσμο,φωτίζοντας τους ονομαστούς διά των υδάτων σε δώδεκα πηγές. Θα εξουσιάσει η ποιμαντική σιδηρά ράβδος. Αυτός ο οποίος τώρα προαναφέρθηκε σε ακροστιχίδα,είναι ο δικός μας Θεός,Σωτήρ αθάνατος βασιλεύς, αυτός ο οποίος υπέφερε προς χάριν μας.
(Ευσέβιος, Βασιλέως Κωνσταντίνου λόγος ον έγραψε τω των αγίων συλλόγω, λόγος 5ος, κεφ. 18)
Λεωνίδας Ι, Φιλιππίδης, Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο οποίος, θέλοντας ν’ αποδείξη την προφητικήν δύναμιν του Πλάτωνος θα μας θυμίση ένα χωρίον του που (εκ των πραγμάτων) ομιλεί για την Σταύρωσιν του Χριστού:
«γυμνωτέος δη πάντων πλην δικαιοσύνης… μηδέ γαρ αδικών, δόξαν εχέτω την μεγίστην αδικίας, ίνα η βεβασανισμένος εις δικαιοσύνην… αλλ’ ίτω αμετάστατος μέχρι θανάτου, δοκών μεν είναι άδικος δια βίου, ων δε δίκαιος… Ούτω διακείμενος ο δίκαιος μαστιγώσεται, στρεβλώσεται, δεδήσεται, εκκαυθήσεται τωφθαλμώ, τελευτών πάντα κακά παθών ανασχινδυλευθήσεται». [Πλάτωνος, Πολιτεία Β΄, IV-V (361 C-361 D)].
Θέλετε τώρα το σχόλια-ερμηνεία του ως άνω Καθηγητού;
Διαβάστε:
«Καίτοι ο προσδοκώμενος θεόπεμπτος ούτος, όστις θα εγκαινίση εις τον κόσμον περίοδον αφυπνίσεως και εγρηγόρσεως, θα είναι δικαιότατος και άχρι θανάτου αμετάστατος εν τη δικαιοσύνη, όμως θα θεωρηθή υπό των ανθρώπων άδικος και θα υποστή ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και μαρτυρικόν θάνατον δι’ ανασκαλοπισμού, ήτοι δια καθηλώσεως επί σκόλοπος, επί υψηλού ξύλου»!..
Τι άλλο πρέπει να διαβάσουμε, λοιπόν, για να πεισθούμε περί της προφητικής δυναμικής ή διορατικότητος των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων;
Στην Πολιτεία του Πλάτωνα (B, V , 362) «Θα απογυμνωθεί απ’ όλα εκτός της δικαιοσύνης, διότι φτιάχτηκε αντίθετος στην ως τότε συμπεριφορά.
Χωρίς να αδικήσει κανέναν θα δυσφημισθεί πολύ ως άδικος ώστε να βασανισθεί για την δικαιοσύνη και θα γεμίσει με δάκρυα εξαιτίας της κακοδοξίας αλλά θα μείνει αμετακίνητος μέχρι θανάτου και ενώ θα είναι δίκαιος θα θεωρείτε άδικος για όλη του τη ζωή.
Έχοντας τέτοιες διαθέσεις ο δίκαιος θα μαστιγωθεί, θα στρεβλωθεί, θα δεθεί, θα ανάψουν τα μάτια του και στα τελευταία του αφού πάθει κάθε κακό θα καρφωθεί πάνω σε πάσσαλο, και να ξέρεις ότι δεν είναι δίκαιο αλλά αφού έτσι το θέλει ας γίνει».
Στο Άγιον Όρος υπάρχουν χειρόγραφα που διασώζουν προφητείες της Σίβυλλας –της ιέρειας του Απόλλωνα– για την έλευση του Χριστού π.χ σε χειρόγραφο με την ονομασία «Υπόμνημα εις τον Άγιον Απόστολον Φίλιππον» πού φυλάσσεται στην Ιερά Μονή Δοχειαρείου αναφέρονται τα εξής:
«Ύστερα από πολύ καιρό θα φθάσει κάποιος εις αυτήν την πολυδιηρημένην γη και θα γεννηθεί με σάρκαν αμόλυντον. Με ανεξάντλητα όρια ώς Θεότητα θα λυτρώσει τον άνθρωπον από την φθοράν των ανίατων παθών.
Και θα τον φθονήσει άπιστος λαός και θα κρεμασθεί ψηλά ώς κατάδικος εις θάνατον. Όλα αυτά θα τα υποφέρει με πραότητα».
Στο ίδιο χειρόγραφο αναφέρεται μία ανατριχιαστική προφητεία για την θεανθρώπινη φύση του Χριστού, για το εκούσιον πάθος Του, αλλά και για την Ανάστασή Του:
«Ένας ουράνιος με πιέζει ισχυρά, ό οποίος είναι φως τριλαμπές. Αυτός είναι ο παθών Θεός, χωρίς να πάθει τίποτε ή Θεότης Του, διότι είναι συγχρόνως θνητός και αθάνατος. Αυτός είναι συγχρόνως Θεός και άνθρωπος, που υποφέρει από τους θνητούς τά πάντα, δηλαδή τον σταυρό, την ύβριν, την ταφή.
Αυτός κάποτε από τα μάτια του έχυσε δάκρυα θερμά. Αυτός πέντε χιλιάδες χόρτασε με πέντε άρτους, κάτι που ήθελε δύναμη θεϊκή. Ο Χριστός είναι ο δικός μου Θεός, ο οποίος εσταυρώθη εις το ξύλον, ο οποίος εξέπνευσεν, ο οποίος εκ του τάφου ανήλθεν εις τον ουρανόν».
Το 305 η Αγία Αικατερίνη η Αλεξανδρινή έλεγχε τον αυτοκράτορα Μαξιμίνο για την ειδωλολατρική του πολιτική. Ό τελευταίος συγκέντρωσε τότε τους σοφότερους ειδωλολάτρες της αυτοκρατορίας για να την μεταπείσουν και να την κάνουν παγανίστρια.
Στο διάλογο που ακολούθησε, αυτή η πάνσοφη και σπουδαγμένη στην Ελληνική παιδεία γυναίκα στην προσπάθειά της να αποδείξει ότι ο Χριστός είναι ο μοναδικός Θεός ανέφερε – μεταξύ άλλων - και τις προφητείες της Σίβυλλας.
Και για να προληφθεί η κάθε απερίσκεπτη “σκέψη”, δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έπλασε αυτές τις προφητείες η ίδια η Αγία για τους εξής βασικότατους λόγους:
Δεν θα μπορούσε να πει ένα τόσο μεγάλο ψέμα σχετικά με την ιέρεια του Απόλλωνα μπροστά στους σοφότερους εκπροσώπους της αρχαίας θρησκείας, διότι αμέσως όλοι θα διαπίστωναν το ψέμα της.
Όμως, όχι μόνο δεν την κατηγόρησε κανείς για αναλήθειες, αλλά αντιθέτως οι σοφοί ειδωλολάτρες παραδέχτηκαν την λεκτική τους ήττα και όλοι αμέσως ασπάστηκαν με τη θέληση τους τον Χριστιανισμό με αποτέλεσμα ο αυτοκράτορας να τους θανατώσει.
χειρόγραφο που βρίσκεται στην Αγιορείτικη Μονή Διονυσίου, αναφέρεται μια άλλη προφητεία της Σίβυλλας:
«Σας προφητεύω έναν τρισυπόστατο Θεό στα ύψη εκτεινόμενο του οποίου ο αιώνιος Λόγος σε ανυποψίαστο κόρη θα κυοφορηθεί, όπως ακριβώς το φέρον φωτιά τόξο, το μέσον του κόσμου διαπερνώντας. Όλο τον κόσμο αφού επαναφέρει στην ζωή, και στον Πατέρα θα τον προσφέρει σαν δώρο. Μαρία θα είναι το όνομα αυτής».
Κλήμης ο Αλεξανδρεύς (2ος αιώνας μ.Χ), ο οποίος στο έργο του Στρωματείς (5,13) δηλώνει απερίφραστα: «Ούκ οίμαι υπό Ελλήνων σαφέστερον προσμαρτυρήσεσθαι τόν Σωτήρα ημών» δηλαδή «δεν είναι δυνατόν, νομίζω, να προαναγγελθεί σαφέστερα από τους Έλληνες ό Σωτήρας μας».
Από τον Γέροντα μου
‘’ Παιδιά μου είδαμε ποτέ εμείς εδώ κάτω στην Γη την Σοφία του Θεού;
Ακούσαμε ποτέ Τον Χριστό πριν από 2000 χρόνια πως μιλούσε;
Μιλούσε όλες τις γλώσσες του κόσμου, αλλά ποτέ δεν ξέχασε την γλώσσα του Πατέρα, και για να το εκφράσω ποιο καθαρά θα σας πω ποια είναι η γλώσσα Του Πατέρα
Η γλώσσα αυτή έχει κυματισμούς ήχους και δονήσεις που ξυπνούν το μυαλό και συσχετίζουν τον δεσμό σε
όλη την υλη του μυαλού και πραγματοποιούνται κύματα μαγνητικά ( με την γλώσσα μας ) και έρχονται σε άμεση επαφή με τους Ουράνιους κυματισμούς.
Και δονείται ο ήχος αυτός και φτιάχνει και αποθηκεύει όλα αυτά που τα όποια έρχονται από την σοφία του Ουρανού μέσα στο μυαλό σας.
Γι’ αυτό παιδιά μου μην παραξενευτείτε όταν θα ακούσετε την γνήσια γλώσσα η οποία ΘΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕΙ ΜΕΤΑ ΙΔΩΝ
(ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ) ΑΥΤΩΝ.
Όταν θα διαβάσετε την γλώσσα αυτήν και όταν το αυτί σας θα σφυρηλατηθεί με την γλώσσα αυτήν, με τα μάτια κλειστά θα διαβάσετε τα Ουράνια κείμενα, και θα καταλάβετε όλη την Ουράνια εξέλιξη από την αρχή μέχρι το τέλος στην πορεία των πραγμάτων. Και τότε θα μπορέσετε να διαβάσετε ( και να καταλάβετε ) όλα τα αρχαία κείμενα τα οποία εις την γλώσσα ετούτην εγράφησαν.
Παιδιά μου, γράψτε πόσοι σοφοί πέρασαν από την χώρα μας, με τι κυματισμούς και δονήσεις μπόρεσαν και άρπαξαν την σοφία του Θεού μέσα στο μυαλό τους, διότι μίλησαν την γλώσσα ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΦΩΤΙΣΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ ΕΚ ΘΕΟΥ…
Πηγαίνετε σε έναν αρχαίο βράχο και διαβάστε τα γράμματα που είναι επάνω γραμμένα και προσπαθήστε να τα καταλάβετε, βάσει αυτών των αρχαίων που σας έμαθαν.
Ουδέν ουσία θα βγάλετε. Και θα σας πω τι εννοώ με την λέξιν ουσία.
Θα βγάλετε βεβαίως κάποιαν άκρη ως απλή μετάφραση, όμως το πραγματικό νόημα δεν θα μπορέσετε να το βγάλετε ( καταλάβετε )διότι λείπουν οι δονήσεις
Παιδιά μου οι Άγγλοι ποτέ δεν μίλησαν, για πρώτη φορά, αγγλικά, ούτε οι Γερμανοί γερμανικά, ούτε οι σλάβοι σλαβικά.
Ούτε κανένας λαός παγκοσμίως δεν μίλησε για πρώτη φορά την γλώσσα του. Μίλησαν πρώτα την γλώσσα του Πατέρα, με κάτι περίεργα ( για εσάς , τώρα ) γράμματα που εσείς ούτε βυζαντινά δεν τα λέτε, η οποία ήταν η αρχαιότατη Ελληνική γραφή, δηλαδή η γλώσσα του Πατέρα, ήταν η γλώσσα σας
Θα σας το εξηγήσω απλά, έρχεσθε στα Άγια Μέρη και δη στο πιο Άγιο Μέρος και παίρνετε το Άγιο Φως, και μοιράζεται μετά αυτό σε όλη την Γη, έτσι έγινε και με την γλώσσα του Πατέρα., το Άγιον Φως, κάποιος το έβαλε στο καντήλι του και το κρατά όλον τον χρόνο, ώσπου να έλθει το άλλο.
Κάποιοι άλλοι το κρατούν σε κερί, έσβησε όμως κάποια στιγμή το κερί τελείως και αναψαν στο ίδιο κερί άλλο φως, αλλά δεν ήταν το ίδιο, παραποιημένο ήταν.
Έτσι έγινε και με τις γλώσσες, κράτησαν μεν τον κορμό (κερί) αλλά άλλαξαν το φως.
Γι’ αυτό σας είπα ότι οι Άγγλοι ποτέ δεν μίλησαν Αγγλικά εξ αρχής και οι άλλοι το ίδιο, γι’ αυτό μην μετράτε τις λέξεις και τις πράξεις με μια γλώσσα που δεν την γνωρίζατε ποτέ .
Επειδή σε εμάς ταιριάζουν αυτά που έδωσε ( τα ελληνικά ) ο Πατέρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου