ΑΓΟΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΟΙ ΝΟΜΟΙ ΓΙΑ ΜΕΡΑΚΛΗΔΕΣ
Γράφει ο Κωνσταντινος Καλιμαυκίδης
Έλαβα με μύνημα ηλεκτρονικό, με δυο κουβέντες διευκρινιστικές και ξεκάθαρες και τις επικροτώ παρά τις όποιες ενστάσεις μου και εξηγώ από θέσεως αποφεύγοντας τους αγγλικούς όρους.
Διαλέγεις ένα ιστολόγιο από τα άπειρα και βρίσκεις αυτά που σε ενδιαφέρουν.
Κάποια στιγμή ανακαλύπτεις ότι μπορείς να γράψεις και να στείλεις τις σκέψεις σου εκεί γιατί θεωρείς ότι είναι μέσα στα πλαίσια και τις αρχές του ιδιοκτήτη και δημιουργού του.
Εκεί γνωρίζεις ότι επιχειρούν και άλλοι παλιοί που έχουν καθιερωθεί για τους λόγους τους.
Διαλέγεις από τα εκτιθέμενα προϊόντα και εκθέτεις τα δικά σου για προβολή,έτσι εκτίθεσαι και όποιοι άλλοι μπαίνουν εκεί σε βλέπουν σε δέχονται ή σε απορρίπτουν ανάλογα με το γούστο τους και είτε σε αγοράζουν «διαδίδεσαι στην αγορά και αγορεύεις» είτε παραμένεις αζήτητος στο ράφι, είδος σε στόκ.
Δεν έχει ευθύνη ο ιδιοκτήτης γι αυτό, ούτε μπορεί να πλασάρει το στόκ παρεμβαίνοντας, ούτε μπορεί χωθεί και να πει στον άλλο γιατί δεν σου αρέσει, ούτε να ανακατευθεί ανάμεσα σε δύο προϊόντα στο ίδιο ράφι που μυρίζει το ένα στο άλλο .
Όταν δει ότι αυτά πάνε να εξαπλώσουν την μυρωδιά, τα βγάζει από το ράφι και δεν ανακατεύεται για να μη χαλάσει το μαγαζί του.
Αν οι προμηθευτές το καταλάβουν ότι είναι εκτός προδιαγραφών θα τα αντικαταστήσουν με φρέσκα, αν όχι και του ζητήσουν τον λόγο θα τους εξηγήσει και αν δεν το αντιληφθούν, δεν ξαναμπαίνουν στο ράφι, έτσι απλά.
Αυτά αν διαθέτει ποιοτικές αρχές το κατάστημα και τις κρατά, εξελίσσεται σε ορεκτικόν απευθύνεται σε ρέκτες, κοινώς μερακλήδες και γνώστες της γεύσης με την ελπίδα της ευρύτερης διάδοσης επ΄ωφελεια της γεύσης.
Αν δεν διαθέτει αυτά τα κριτήρια, βάζει ότι να είναι στο ράφι από οποίον του το φέρνει και το ρίχνει στην διαφήμιση για να το πλασάρει.
Έτσι όμως παύει να είναι ορεκτικόν και γίνεται μεγαλομπακάλικο, επί το ελληνικότερον από ντελικατέσεν γίνεται σούπερ μάρκετ.
Γνωρίζουμε όλοι φαντάζομαι τι συμβαίνει σε αυτά και τα προϊόντα ευρείας καταναλώσεως που διατίθενται και με τι όρους ο προμηθευτής τοποθετείται στο ράφι και πως τον πληρώνουν αν δεν φάει φέσι, δύσκολα να βρεις εκεί κάτι μικρό και επώνυμο.
Κάθε τόσο μάλιστα ξεσπούν και διατροφικά σκάνδαλα ανάλογα με τα πολιτικά,υπάρχει συνάφεια θεωρώ.
Κυρίως ελέγχονται από πολυεθνικούς μεγαλομπακάληδες και εμπόρους με εξαίρεση 1-2 δικές μας φίρμες που προσπαθούν ελληνικά αν και με απώλειες οικονομικές και φυσικές.-
Είναι αυτά τα φτηνά που τρέχει ο κοσμάκης άνευ επιλογής,όπως τον κατευθύνουν οι πολιτικοί και τα κόμματα που επιλέγει.
Σόι πάει το πράμα στην αγορά,φαίνεται στο διαδίκτυο και στις φίρμες των σάιτ.
Άντε τώρα να ανταγωνιστεί ο μικρός με ίσους όρους.
Επιτροπή ανταγωνισμού και δεοντολογίας διορισμένες από την Βουλή,αυτό τα λέει όλα.
Όπως όλες οι επιτροπές κρίσεων
Νομίζω;
Κωνσταντινος Καλιμαυκίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου