ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΠΟΥ ΒΛΕΠΕΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

«ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ ΤΟ ΗΡΩΙΚΟ ΚΟΜΠΑΝΙ...ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ»

Του Σενέρ Λεβέντ

Είχαμε πει ότι ο Ταγίπ Ερντογάν θα επιτίθετο σε μία από τις γειτονικές χώρες καθ’ οδόν προς τις εκλογές. Ιδού, έγινε η πρώτη κίνηση. Βομβάρδισαν το Κομπάνι. Το ηρωικό Κομπάνι. 

Γιατί είναι ηρωικό; 

Επειδή κέρδισε μια μεγάλη νίκη κατά των ψυχασθενών της πλέον αιματηρής τζιχαντιστικής οργάνωσης του 21ου αιώνα, του Ισλαμικού Κράτους. Θυμηθείτε. Εκείνες τις μέρες κοιμόμασταν και ξυπνούσαμε και η καρδιά μας χτυπούσε για το Κομπάνι. Για τη σωτηρία του Κομπάνι. Κάηκε, γκρεμίστηκε το Κομπάνι. Μετατράπηκε σε ερείπια όπως πάρα πολλές πόλεις της Συρίας. 

Όμως, δεν παραδόθηκε. 

Ο κόσμος παρακολούθησε με θαυμασμό τον ηρωισμό των αγωνιστριών γυναικών από το Κομπάνι. Αποκεφαλίστηκαν οι γυναίκες που πιάστηκαν εκ μέρους του Ισλαμικού Κράτους. Παρά ταύτα δεν πτοήθηκαν. 

Και πέτυχαν μια νίκη που γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία. Νιώσαμε περηφάνια εξ ονόματος της ανθρωπότητας. Χαρήκαμε. Τώρα αυτό το Κομπάνι βομβαρδίζει η Τουρκία. Δεν υπάρχει ησυχία για το Κομπάνι!

 Εγώ παρομοιάζω το Κομπάνι με ένα μικρό Στάλινγραντ. 

Ο Χίτλερ είχε επιτεθεί στο Στάλινγραντ με τους πιο επίλεκτους του στρατάρχες, στρατηγούς και στρατιώτες. Εκεί βιώθηκε μία από τις τρομερότερες μάχες της Ιστορίας. Δεν απέμεινε σπίτι που δεν γκρεμίστηκε. Και πάλι όμως δεν μπόρεσαν να πάρουν την πόλη. Ηττήθηκαν. 

Και αυτή η ήττα ήταν που καθόρισε την τύχη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Η βόμβα που εξερράγη στο Ταξίμ στην Κωνσταντινούπολη ήταν ο προπομπός της επίθεσης που έγινε στο Κομπάνι τώρα. Στα πρώτα κιόλας λεπτά φορτώθηκε στη διοίκηση του Κομπάνι η ευθύνη γι’ αυτή τη βόμβα. 

Λέχθηκε ότι από εκεί ήρθε η οδηγία για τη βόμβα. Δήθεν το ομολόγησε η γυναίκα που συνελήφθη. Όμως, οι ένοπλες κουρδικές οργανώσεις το αρνήθηκαν αυτό. Δεν το κάναμε εμείς, είπαν. 

Άλλωστε, αυτό δεν ήταν κάτι συνηθισμένο στις ενέργειές τους. 

Τώρα στις δηλώσεις που γίνονται εκ μέρους των κουρδικών διοικήσεων μετά από τον βομβαρδισμό του Κομπάνι, λέγεται ότι η βόμβα στην Κωνσταντινούπολη ήταν έργο των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών και ότι με αυτήν ετοιμάστηκε κάλυψη για την επίθεση στο Κομπάνι.

 Είναι μια πλήρης σύγχυση, όμως δεν κατέστη δυνατό να εμποδιστεί αυτός ο βομβαρδισμός. Το ενδιαφέρον είναι το εξής: Η Ρωσία άνοιξε για την Τουρκία τον εναέριο χώρο της Συρίας μετά από μακρό χρονικό διάστημα. Και η Αμερική έκλεισε το μάτια σε αυτή την επίθεση.

Δεν ξέρω αν θα υπάρξει και χερσαία επιχείρηση. Όμως, ο Ερντογάν πέτυχε από τώρα τον στόχο του. Αμέσως ήρθε στήριξη σε αυτόν από την αντιπολίτευση που βρίσκεται απέναντί του. 

Ενθουσιάστηκαν και οι δούλοι στην Κύπρο εδώ σε εμάς. 

Μπήκαν στη σειρά. Χαιρέτισαν και χειροκρότησαν τον βομβαρδισμό του Κομπάνι. Ενώ δεν ακούστηκε απολύτως τίποτα από τους κύκλους που πάντα καυχιούνται ότι είναι οπαδοί της ειρήνης και δεν αφήνουν κανέναν να τους πάρει τη θέση του πρωταθλητή ειρήνης. Μήπως γίνεται τέτοιος φιλειρηνισμός;

Αυτή τη φορά το όνομα της στρατιωτικής επιχείρησης δεν είναι «Κλάδος Ελαίας» ή «Πηγή Ειρήνη» και λοιπά. Τι είναι; «Επιχείρηση Γαμψό Ξίφος». 

Στις βόμβες που έριξαν στο Κομπάνι έγραψαν τα ονόματα «Γιαγμούρ» και «Ετζρίν». Η 9χρονη Ετζρίν και η 15χρονη Γιαγμούρ έχασαν τη ζωή τους στην επίθεση στο Ταξίμ. Δίνουν το μήνυμα ότι «αυτές οι βόμβες είναι η εκδίκηση αυτών των παιδιών».

Κατά την άποψή μου, θα ήταν πιο σωστό να έλεγαν εκδίκηση των μελών του Ισλαμικού Κράτους. Με την ήττα στο Κομπάνι κατέρρευσαν οι αιμοβόροι τζιχαντιστές του Ισλαμικού Κράτους που αποτελούσαν μεγάλο κίνδυνο για όλη την ανθρωπότητα. 

Ο Ταγίπ Ερντογάν ήταν στο πλευρό των ψυχοπαθών τζιχαντιστών και όχι των αγωνιστών από το Κομπάνι σε εκείνη τη μάχη. Περίμενε να πέσει το Κομπάνι. 

Μετά από εφτά χρόνια παίρνει εκδίκηση γι’ αυτή την ήττα τώρα; Και γι’ αυτό περίμενε ακριβώς την εποχή των εκλογών; Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου έκανε μια ανάρτηση με την τουρκική σημαία λέγοντας το εξής:

«Μια νύχτα ξαφνικά...

Ώρα λογαριασμού...»

Τι λέτε; Μια νύχτα ξαφνικά θα περάσουν και από εμάς

Σενέρ Λεβέντ

Μας εστάλη με e-mail από τον Λεωνίδα Αποσκίτη

Ο Σενέρ Λεβέντ γεννήθηκε το 1948 στην Λευκωσία, όπου και ολοκλήρωσε την δημοτική και μέση εκπαίδευσή του. Το 1969 μετέβη στην Σοβιετική Ένωση για να σπουδάσει δημοσιογραφία στο Κρατικό Πανεπιστήμιο Λομονόσοφ στην Μόσχα. Αποφοίτησε το 1975 αποκτώντας τον τίτλο «μάστερ». Από το 1979 μέχρι το 1990 διατέλεσε διευθυντής σύνταξης σε διάφορες εφημερίδες στην Κύπρο. Εργάστηκε στις εφημερίδες “Söz”, “Kıbrıs Postası” και “Ortam”. Το 1990 μετέβη ξανά στην Μόσχα ως διαπιστευμένος ανταποκριτής. Το 1997 επαναπατρίστηκε και εξέδωσε την εφημερίδα “Avrupa”. Από το 2001 εκδίδει την εφημερίδα “Afrika”