Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2025

ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΑ ΟΡΙΑ, ΤΩΡΑ ΠΡΟΣΠΟΙΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ...

Η ΕΕ ΠΙΕΖΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΜΟΝΙΜΗ ΤΗ ΣΑΡΩΣΗ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ 





Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τη συνήθεια να μετατρέπει τις χειρότερες προσωρινές ιδέες της σε μόνιμες βάσεις. Αυτή τη φορά είναι το «Chat Control 1.0», ο νόμος του 2021 που επιτρέπει στις εταιρείες τεχνολογίας να σαρώνουν τα προσωπικά μηνύματα όλων στο όνομα της προστασίας των παιδιών.

Υποτίθεται ότι ήταν ένα προσωρινό μέτρο, μια προσωρινή παρέκκλιση από τα δικαιώματα της ιδιωτικής ζωής μέχρι να έρθουν τα κατάλληλα στοιχεία.

Τώρα, αν έχετε παρακολουθήσει την προηγούμενη έκθεσή μας, θα ξέρετε ότι το Συμβούλιο θέλει να την κάνει μόνιμη, παρόλο που η έκθεση αξιολόγησης της ίδιας της Επιτροπής για το 2025 παραδέχεται ότι δεν έχει στοιχεία ότι το πράγμα λειτουργεί πραγματικά.

Λάβαμε ένα αντίγραφο της έκθεσης για εσάς εδώ.

Η έκθεση δεν κρύβει καν το χάος. Ομολογεί ότι λείπουν δεδομένα, αναπόδεικτα αποτελέσματα και ποσοστά σφαλμάτων που θα έφερναν σε δύσκολη θέση ένα βασικό πείραμα λογισμικού.

Ωστόσο, το συμπέρασμά της μεταπηδά από το «τα διαθέσιμα δεδομένα είναι ανεπαρκή» στο «δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η παρέκκλιση δεν είναι αναλογική». Αυτή είναι η γραφειοκρατική λογική στην πιο ήπια μορφή της.

Το συμπέρασμα της Επιτροπής στο τμήμα 3 περιλαμβάνει τη φράση «τα διαθέσιμα στοιχεία δεν επαρκούν για την παροχή οριστικής απάντησης» σχετικά με την αναλογικότητα, ακολουθούμενη αμέσως από τη φράση «δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι η παρέκκλιση δεν είναι αναλογική».

Σε απλή γλώσσα, δεν μπορούν να αποδείξουν ότι η πολιτική δεν παραβιάζει δικαιώματα, αλλά αφού δεν μπορούν να αποδείξουν ότι είναι, θα την αντιμετωπίσουν ως αποδεκτή.

Η ίδια έκθεση παραδέχεται ότι δεν μπορεί καν να συνδέσει τις κουκκίδες μεταξύ όλης αυτής της σάρωσης και τυχόν καταδικαστικών αποφάσεων. 

Η ενότητα 2.2.3 αναφέρει: «Δεν είναι προς το παρόν δυνατό... για να δημιουργηθεί σαφής σύνδεση μεταξύ αυτών των καταδικαστικών αποφάσεων και των εκθέσεων που υποβάλλονται από τους παρόχους». Η Γερμανία και η Ισπανία δεν παρείχαν χρήσιμα στοιχεία.

Εάν δημιουργηθούν εκατοντάδες χιλιάδες αναφορές, 708.894 το 2024, και η Επιτροπή εξακολουθεί να μην μπορεί να υποδείξει αποτελέσματα, η δομή λειτουργεί περισσότερο ως θόρυβος παρά ως υποστήριξη για το έργο της αστυνομίας.

Οι αστυνομικοί αντιμετωπίζουν τεράστιους σωρούς άσχετου υλικού, ενώ οι πραγματικές υποθέσεις παραμένουν ανεξιχνίαστες.

Η τεχνολογία είναι εξίσου ασταθής με την πολιτική. Η Yubo ανέφερε ποσοστά σφάλματος 20 τοις εκατό το 2023 και 13 τοις εκατό το 2024, και αυτά τα στοιχεία αποκλείουν την ανθρώπινη αναθεώρηση. Ο πρώην Επίτροπος Johansson και η γερμανική αστυνομία δήλωσαν ότι το πραγματικό ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο.

Η Επιτροπή παραδέχεται επίσης ότι οι πάροχοι «δεν χρησιμοποίησαν το τυποποιημένο έντυπο για την υποβολή εκθέσεων» και ότι τα κράτη μέλη απέστειλαν «κατακερματισμένα και ελλιπή» δεδομένα.

Η Γαλλία έλαβε περίπου 150.000 αναφορές από το NCMEC, ωστόσο δεν μπορεί να πει με σαφήνεια τι συνέβη στις περισσότερες από αυτές. 

Η ΕΕ δημιούργησε ένα σύστημα επιτήρησης σε ολόκληρη την ήπειρο, αλλά δεν μπορεί να κάνει τους συμμετέχοντες να ακολουθήσουν βασικούς κανόνες αναφοράς. 

Στην πράξη, η δομή αφήνει τις πλατφόρμες των ΗΠΑ να λειτουργούν ως άτυπη αστυνομία, ενώ η ΕΕ προσπαθεί να συναρμολογήσει ένα παζλ με κομμάτια που λείπουν.

Η μετατροπή αυτού του προσωρινού μέτρου σε μόνιμο κανόνα θα ήταν αμέλεια. Το σύστημα έχει υψηλά ποσοστά σφάλματος, χωρίς αποδεδειγμένα αποτελέσματα και επίβλεψη που μόλις και μετά βίας λειτουργεί. Ο κανονισμός αποτυγχάνει στα βασικά νομικά κριτήρια που υποτίθεται ότι πληροί.

Το σχέδιο του Συμβουλίου εκθέτει τι έχει γίνει το Chat Control, μια συμβολική χειρονομία που επιτρέπει στους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να ισχυρίζονται πρόοδο, ενώ ο μηχανισμός από κάτω παράγει σύγχυση, ψευδώς θετικά αποτελέσματα και αναπάντητα ερωτήματα.

Το μόνο πράγμα που η ΕΕ έχει μετρήσει με βεβαιότητα είναι η απόσταση μεταξύ των δεδηλωμένων στόχων της και του συστήματος που έχτισε.




ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ






1 σχόλιο:

  1. Ποια Ελλάδα θέλουμε;
    Θέλουμε έναν πολίτη που ελέγχει την τεχνολογία ή μια τεχνολογία που ελέγχει τον πολίτη;

    Γράφει ο Γεώργιος Αποστολάκης, Αντιπρόεδρος ΑΠ ε.τ.

    https://www.iepomenimera.gr/index.php/el/i-thesi-mas/poia-ellada-theloume-theloume-enan-politi-pou-elegxei-tin-texnologia-i-mia-texnologia-pou-elegxei-ton-politi

    ΑπάντησηΔιαγραφή