Ο «ΚΕΝΟΣ» ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
Γράφει ο Αντώνης Ανδρουλιδάκης
Η 1η και η 2η βιομηχανική επανάσταση, οδήγησαν αλλά και χρειάστηκαν για να επικρατήσουν μαζικές αλλαγές συμπεριφορών, δηλαδή, στην πραγματικότητα νέους ανθρωπολογικούς τύπους με τους οποίους να ήταν συμβατές.
Για παράδειγμα η μετατροπή των αγροτών σε βιομηχανικούς εργάτες ήταν προϋπόθεση και συνέπεια μαζί της βιομηχανοποίησης.
Και αυτό σήμαινε αναγκαστικά μαζικές αλλαγές στις συνήθειες, στις καθημερινές ρουτίνες των ανθρώπων, μέχρι του σημείου αυτές οι νέες αλλαγές να εγκαθιδρύουν ένα "ιδεοψυχαναγκαστικό" τύπο ανθρώπου, ένα "αποταμιευτή", συμβατό με την ανελαστική τάξη της γραμμής παραγωγής.
Το εκκρεμές του διλήμματος "ασφάλεια vs ελευθερία" μετακινήθηκε δραστικά υπέρ της ασφάλειας.
Η 3η βιομηχανική επανάσταση προϋπέθετε ξανά νέες μαζικές αλλαγές συμπεριφορών. Ο σκληροτράχηλος εργάτης ιδεοψυχαναγκαστικός αποταμιευτής, έπρεπε να δώσει τη θέση του στον χαλαρό yolo ναρκισσιστή καταναλωτή του "να είσαι ο εαυτός και στ' @@ σου".
Ιδιαίτερα στις τελευταίες δεκαετίες, το εκκρεμμές του διλήμματος "ασφάλεια vs ελευθερία" μετακινήθηκε στην αντίθετη κατεύθυνση αυτή τη φορά, προσφέροντας μια περισσότερο ή λιγότερο χαζοχαρούμενη αίσθηση ελευθεριότητας, που βασικά απεχθανόταν τους καταναγκασμούς των προηγούμενων γενεών και έκανε ό,τι "ήθελε", αρκεί να μην "πρέπει".
Η 4η βιομηχανική επανάσταση, ταρακουνάει το εκκρεμές για μια ακόμη φορά και επιδιώκει εκ νέου μαζικές αλλαγές συμπεριφορών, δηλαδή έναν νέο ανθρωπολογικό τύπο που δεν μπορεί βέβαια, με κανέναν τρόπο, να είναι ούτε ο ιδεοψυχαναγκαστικός-αποταμιευτής του χθες-προχθές αλλά και ούτε ο ναρκισσιστής-καταναλωτής του σήμερα.
Η 4η βιομηχανική επανάσταση χρειάζεται τον "μουδιασμένο", κενό και "μηχανικό" άνθρωπο, που βρίσκεται σε μια διαρκή κατάσταση απορρύθμισης και θα αναθέτει ευχαρίστως την ρύθμιση του στους συστημικούς ρυθμιστές.
Για το σκοπό αυτό, και μέχρι την ολοκλήρωση της μαζικής αλλαγής, το εκκρεμές θα μετακινείται διαρκώς (ως ακορντεόν) μία προς την ασφάλεια και μια προς την ελευθερία, οδηγώντας τον ψυχισμό να μην έχει ποτέ ούτε το ένα ούτε το άλλο, αφού μια γενικευμένη αστάθεια θα πλημμυρίζει τα πάντα.
Η εικόνα του εαυτού, η συναισθηματική, η γνωστική και η συμπεριφορική λειτουργία, θα απορρυθμίζονται για να ρυθμιστούν με τον τρόπο που θα ορίζει η 4 βιομηχανική επανάσταση. 'Ετσι η ανάγκη του "ρυθμιστή" θα είναι πάντα εξαιρετικά απαραίτητη.
Το αίσθημα κενού, τα σκαμπανεβάσματα της διάθεσης, οι πάσης φύσεως αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές και οι χαοτικές διαπροσωπικές σχέσεις, θα είναι στην ημερήσια διάταξη, μη αφήνοντας το εκκρεμές να "καταλαγιάσει".
Όταν η αναδιαμόρφωση ολοκληρωθεί δεν θα υπάρχει ούτε ασφάλεια, ούτε ελευθερία, παρά μονάχα κενοί "άνθρωποι" συμβατοί με τις μηχανές.
ΑΝΤΏΝΗΣ ΑΝΔΡΟΥΛΙΔΑΚΗΣ
Ψυχολόγος
Ξεκινάω από την διαπίστωση του άρθρου πως στη νέα "4η βιομηχανική επανάσταση" "Η εικόνα του εαυτού, η συναισθηματική, η γνωστική και η συμπεριφορική λειτουργία, θα απορρυθμίζονται για να ρυθμιστούν με τον τρόπο που θα ορίζει η 4 βιομηχανική επανάσταση. 'Ετσι η ανάγκη του "ρυθμιστή" θα είναι πάντα εξαιρετικά απαραίτητη" Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει "ρυθμιστής" που μπορούσε και στην 1η και στη 2η και στη 3η και στην 4η "βιομηχανική" ή όποια άλλη μεταβολή των μέσων παραγωγής, να δώσει στον άνθρωπο και ασφάλεια και ελευθερία. Αυτός είναι ο ΚΥΡΙΟΣ μας. Αρκεί ο καθένας μας να πιστέψει στην αγάπη Του, στην αλήθεια της διδασκαλίας Του και να αγωνιστεί ώστε η Εκκλησία Του ως συλλογικό κοινωνικό πρόσωπο να αναδειχθεί πρωταγωνιστική δύναμη διαμόρφωσης των θεσμών της κοινωνίας προς την κατεύθυνση της συλλογικής μας Ελευθερίας και αδελφοσύνης. Το ζήτημα όμως που υφίσταται είναι στο εάν η ηγεσία της Εκκλησίας θα αντιληφθεί το χρέος της να πρωταγωνιστήσει και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, μπροστάρης στον αγώνα, υπόδειγμα για τον κάθε πιστό, γνωρίζοντας ότι αυτό θα οδηγήσει τα μέλη της (Επισκόπους, Πρεσβυτέρους και διακόνους) σε διωγμούς χειρότερους από εκείνους του ΄Ταϊανού του Δέκιου και του Διοκλητιανού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καινός άνθρωπος της διπλανής πόρτας ,ο γιός και η κόρη μας ,εμείς οι ίδιοι ,η γλώσσα μας, η διατροφή μας,οι συνήθειες μας ,τα ήθη μας, η χώρα μας, η ίδια μας ή ζωή, με ή χωρίς μάσκες και εμβόλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πάντα ρεί βάσει σχεδίου και προγραμμάτων και μείς μοιραίοι και άβουλοι συνάμα ,προσμένουμε όλοι ένα θάμα.
Από Εκείνον πάντα, που επιτρέπουμε να αποβάλουν συστηματικά από μέσα μας, κάποιοι τρίτοι υπαίτιοι.
Εμείς πάντα άβουλοι, άπραγοι και άμοιροι ευθυνών.
Ωραία τά επισημαίνετε καί τά λέτε
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά επί τού πρακταίου, ΤΙΠΟΤΑ...!
Είμαστε άξιοι τής μοίρας μας,
μιάς μαύρης μοίρας πού αποπνέει:
ΘΑΝΑΤΟ,ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ,ΠΡΟΔΟΣΙΑ,
θά πληρώσουμε τώρα τίς αμαρτίες μας
τίς απερισκεψίες μας,τά λάθη μας,
ΟΛΑ ΘΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝΕ ΤΏΡΑ.!!!
Μόνο η επιστροφή στόν ΧΡΙΣΤΟ θά μάς σώσει,άν δέν είναι αργά πλέον.