Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΤΣΙΡΚΟΥ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΈΔΑΦΟΣ: ΓΙΑΤΙ;
Γράφει ο Gary D. Barnett
Μετάφραση: Απολλόδωρος
"Το κύριο πρόβλημα σε κάθε δημοκρατία είναι ότι οι άνθρωποι που αρέσουν στο πλήθος είναι γενικά ανεγκέφαλα γουρούνια που μπορούν να βγουν σε μια σκηνή & να μαστιγώσουν τους υποστηρικτές τους σε μια οργιαστική φρενίτιδα - και μετά να επιστρέψουν στο γραφείο τους & να πουλήσουν κάθε έναν από τους κακομοίρηδες στα τάρταρα για ένα πεντάλεπτο τον καθένα."
~ Hunter S. Thompson, Fear and Loathing on the Campaign Trail ’72
Μισώ την πολιτική! Τελεία και παύλα! Η πολιτική δεν είναι τίποτα περισσότερο από την κατώτερη μορφή ανθρώπου που επιδιώκει την εξουσία πάνω στους άλλους- ψεύτες, απατεώνες, τραβώντας την προσοχή, δολοφόνοι και ψυχοπαθείς μανιακοί, οι οποίοι θα πουν τα πάντα για να εκλεγούν, και στη συνέχεια θα συμπεριφερθούν ως ο ανήθικος κανονικός εαυτός τους μόλις βρεθούν στην εξουσία.
Αυτό ισχύει για "σχεδόν" όλους αυτούς, ανεξάρτητα από τη ρητορική που εκτοξεύουν. Αλλά όπως πάντα, οι μάζες μαζεύονται και βρίσκουν την επιλογή της γλίτσας που θα υποστηρίξουν.
Δεν έχει σημασία τι έχει δείξει η ιστορία στην αιωνιότητα- δεν έχει σημασία ότι το αποτέλεσμα είναι χειρότερο σε κάθε εκλογικό κύκλο- δεν έχει σημασία ότι τους λένε ψέματα ξανά και ξανά αέναα- δεν έχει σημασία ότι οι ελευθερίες τους καταστρέφονται ατελείωτα και οι οικογένειές τους βλάπτονται.
Η ίδια η ιδέα της πολιτικής είναι αηδιαστική και εντελώς ηλίθια. Το να ψηφίζεις σκόπιμα για την κυριαρχία ενός αφέντη πάνω σου, είναι από μόνο του αξιολύπητο.
Θα έπρεπε να χαρακτηριστεί ως παραφροσύνη, γιατί το να επιλέγεις εκούσια μια άρχουσα τάξη με εξουσία πάνω σε όλους τους ανθρώπους, μια κυβέρνηση, είναι παράλογο από την όψη του, και μαρτυρά την αδυναμία και τη δειλία του απλού ανθρώπου που δεν μπορεί να κάνει τίποτα για τον εαυτό του, αλλά περιμένει από την πολιτική του επιλογή να κάνει τα πάντα γι' αυτόν.
Περιμένει να του λένε πώς να ζήσει, κατακλύζεται από εντολές και εντολές που υποστηρίζονται από ανήθικους "νόμους", οι οποίοι υποστηρίζονται με ωμή βία. Όλο αυτό το σόου θα εγκριθεί και θα πληρωθεί από τους ίδιους υποδουλωμένους ψηφοφόρους που συμφώνησαν στην ίδια τους την καταστροφή.
Αυτό δεν αφορά μόνο εκείνους που αποκαλούνται "κοινοί θνητοί", εκείνους ενός συγκεκριμένου κόμματος ή εκείνες τις λεγόμενες διανοητικές ελίτ, καθώς όλοι τους είναι ίσοι στην ηλιθιότητα και την ανεγκέφαλιά τους όσον αφορά αυτή την πολιτική διαδικασία.
Είναι το ίδιο με τους ρεπουμπλικάνους, τους δημοκράτες, τους "ανεξάρτητους" και τους περισσότερους φερόμενους ως ελευθεριακούς, ακόμη και με κάποιους εθελοντές και δήθεν αναρχικούς.
Όλοι φαίνεται να θέλουν να προσκολληθούν σε κάποιον επίδοξο κυβερνήτη. Κάθε εκλογή φέρνει περισσότερη λατρεία για έναν άλλο απλοϊκό άνθρωπο που παριστάνει ψευδώς τον ρόλο του "πολιτικού άνδρα" και του σωτήρα του "λαού" του. Αυτή η φορά δεν διαφέρει.
Τουλάχιστον η "ειλικρίνεια" των "φιλελεύθερων" δημοκρατών (αριστεροί) είναι αναζωογονητική, καθώς αυτοί θα επιμένουν πάντα στον σκουπίδι υποψήφιό τους, ενώ οι ρεπουμπλικάνοι και οι ελευθεριακοί (δεξιοί) θα τσακώνονται για το ποιος άχρηστος κοπρίτης θα πρέπει να κερδίσει την ψήφο και την υποστήριξή τους.
Αυτή τη φορά θα είναι ενδιαφέρουσα με κωμικό τρόπο, αν και η τυραννική τρέλα της κυβέρνησης θα παραμείνει σταθερά στη θέση της, ανεξάρτητα από το ποιος χειραγωγός κλόουν θα επιλεγεί από την κυρίαρχη τάξη.
Σε αυτή την επερχόμενη φάρσα που ονομάζεται εθνικές εκλογές, υπάρχουν τόσες πολλές αντιφάσεις, που αυτό το παιχνίδι μπορεί να είναι πιο ενδιαφέρον από το κανονικό. Όταν ο Mencken είπε: "Καθώς η δημοκρατία τελειοποιείται, το αξίωμα του προέδρου αντιπροσωπεύει, όλο και περισσότερο, την εσωτερική ψυχή του λαού.
Κάποια μεγάλη και ένδοξη μέρα οι απλοί άνθρωποι της χώρας θα φτάσουν επιτέλους στην επιθυμία της καρδιάς τους και ο Λευκός Οίκος θα κοσμείται από έναν εντελώς ηλίθιο". Λοιπόν, το αξίωμα του προέδρου κοσμείται κυριολεκτικά από έναν ηλίθιο, και ακόμη χειρότερα, από έναν ακατάληπτο και εγκληματικό ανόητο- αν και είναι ταυτόχρονα και κακός.
Αλλά μη φοβάστε, καθώς πολλοί ακόμη είναι στη σειρά για να πάρουν τη θέση του, και ενώ μπορούν ως επί το πλείστον, πραγματικά να περπατούν και να μιλούν ταυτόχρονα, ο κίνδυνος της κλόουν συμπεριφοράς τους, των ψεμμάτων και των θανατηφόρων πολιτικών τους, θα παραμείνει ανέπαφος, ανεξαρτήτως κόμματος και κάθε είδους ψηφοφόρων και υποκρισίας.
Από την πλευρά των δημοκρατικών, έχετε ως επιλογές προς το παρόν (μέχρι να επιλεγεί αυτός που θα επιλέξουν οι κυρίαρχες ελίτ) τον Biden, τον Williamson, και τον Robert F. Kennedy, Jr., ο οποίος είναι επίσης προφανώς ρεπουμπλικάνος, και ελευθεριακός. Αυτό είναι μεγάλο κόλπο.
Η ρεπουμπλικανική πλευρά περιλαμβάνει πολλούς, μεταξύ των οποίων ο άχρηστος Trump, πολύ πιθανόν ο DeSantis, ο Haley, ο Ramaswamy, ο Elder, ο Hutchinson, ο Scott, και πιθανόν οι Pence, Sununu, Burgam και Youngkin. Τι ομάδα!
Η ουσία, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, θα αποφασιστεί από τους κυβερνώντες, όχι από τον λαό, όχι ότι αυτό έχει σημασία με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά είναι καλό να γνωρίζουμε ότι ο ψηφοφόρος θα την πατήσει όπως πάντα.
Δεν θα έχουν ιδέα ότι είναι τα αδαή πιόνια ενός συστήματος που επικροτούν πλήρως, υποστηρίζουν και συμμετέχουν κάθε φορά περιμένοντας διαφορετικό αποτέλεσμα.
Οι λεγόμενοι "ελευθεριακοί" θα είναι πολύ μπερδεμένοι κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, καθώς θα υποστηρίξουν οποιονδήποτε πολιτικό, ανεξαρτήτως κόμματος ή τρόπου, αρκεί να "υποσχεθεί" ότι θα ασχοληθεί με μία ή δύο λεγόμενες "ελευθεριακές" πλατφόρμες.
Δεν είναι ότι οποιοσδήποτε εκλεγμένος αξιωματούχος θα έκανε πραγματικά κάτι τέτοιο, ακόμη και μετά από πολλές υποσχέσεις, αλλά ακόμη και αν ένας νέος πρόεδρος ήθελε πραγματικά να κάνει κάτι αξιόλογο, είναι και ήταν για πάντα πλήρως ελεγχόμενος από τους πραγματικούς κυβερνήτες και αφέντες.
Όλοι τους συναινούν στην πραγματική εξουσία, γιατί αν δεν το έκαναν, δεν θα άντεχαν για πολύ. Αλλά δεν είναι εκπληκτικό, ότι όλοι τους καταλήγουν να κάνουν τα πάντα για να προωθήσουν το κύριο σχέδιο και την αφήγηση, ακόμη και εν μέσω του να ισχυρίζονται το αντίθετο καθ' όλη τη διάρκεια των εκστρατειών τους.
Όλοι αυτοί οι "υποψήφιοι", βγάζουν λόγους, ανεβαίνουν σε μεγάλες πλατφόρμες, "συζητούν" μεταξύ τους, ανακοινώνουν την υποψηφιότητά τους σε πλήθη πανηγυριστών, και όλα αυτά είναι ένα σόου- ένα ψεύτικο σόου που περνά απαρατήρητο από σχεδόν κάθε ομάδα, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ισχυρίζονται ότι πιστεύουν στην ελευθερία, ενώ την ίδια στιγμή υποστηρίζουν ότι ένας νέος κυβερνήτης θα είναι το πολιτικό τους αφεντικό.
Σχεδόν κανείς δεν εξαιρείται από αυτή τη μεγαλειώδη υποκρισία, εκτός από εκείνους που αρνούνται να συμμετάσχουν σε αυτή τη διαδικασία για ανόητους που ονομάζεται εκλογές, και κατανοούν την απόλυτη ηλιθιότητα του να επιλέγεις εθελοντικά κυβερνήτες για να εξουσιάζουν την αποδεκτή υποδούλωσή σου.
Οι πολιτικοί δεν είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τίποτα, ανεξάρτητα από το τι λένε ή ισχυρίζονται. Δεν έχουν καμία απολύτως νομική υποχρέωση να τηρούν τις υποσχέσεις τους, όπως έχει αποδειχθεί σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας αυτής της χώρας.
Κανένας από αυτούς τους πολιτικούς του Κογκρέσου δεν μπορεί καν να συλληφθεί επειδή δεν έκανε αυτό που υποσχέθηκε να κάνει- αυτό σύμφωνα με το αποτρόπαιο σύνταγμα στο άρθρο 1, τμήμα 6, ρήτρα 1. Αυτό ονομάζεται πολιτικό "προνόμιο", αλλά στην ουσία είναι απλώς μια κάρτα για να βγεις από τη φυλακή.
Γι' αυτό βγείτε έξω και φωνάξτε και ουρλιάξτε, χειροκροτήστε τις παλάμες σας, κρατήστε ηλίθιες πινακίδες, κάντε πορείες, τραγουδήστε, λατρεύστε τον πολιτικό σωτήρα της επιλογής σας, δημοσιεύστε άρθρα για το μεγαλείο της επιλογής σας, ψηφίστε όσες περισσότερες φορές μπορείτε, και δείτε πόσο καλύτερα θα είστε μετά το καμπανάκι, καθώς ο νέος σας αφέντης, όποιος κι αν επιλεγεί, είναι πλέον ο νέος σας βασιλιάς.
"Η δημοκρατία είναι επίσης μια μορφή λατρείας. Είναι η λατρεία των απατεώνων από τους ηλίθιους."
~ H.L. Mencken
ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου