ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΤΕΛΟΣ : ΠΛΗΡΗΣ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ, ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ, Η ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΡΩΣΙΚΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ;
Γράφει ο Τάσος Αναστασόπουλος
Παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος, στην Ουκρανία, πρόκειται να διαρκέσει, για αρκετό χρόνο ακόμη, η πικρή αλήθεια, για την ουκρανική ελίτ, είναι ότι η χώρα της, εξαιτίας των εγκληματικών σφαλμάτων αυτής της ελίτ, πρόκειται να προσαρτηθεί, στην Ρωσία.
Ή, στην “καλύτερη” περίπτωση, να καταστεί ένα ρωσικό προτεκτοράτο, το οποίο, ουσιαστικά και πρακτικά, θα διοικείται, από την Μόσχα.
Η μόνη ελπίδα, για την αντιστροφή αυτής της εξέλιξης, θα ήταν η εμφάνιση ενός σημαντικού αντιπολεμικού κινήματος, μέσα στην ρωσική κοινωνία, η ανάπτυξη του οποίου θα μπορούσε να φρενάρει και να ανατρέψει τους σχεδιασμούς, στο πεδίο των μαχών, της ρωσικής ελίτ και του Βλαντιμίρ Πούτιν.
Επί του παρόντος και σε άγνωστο χρονικό ορίζοντα, δεν φαίνεται η συγκρότηση ενός τέτοιου κινήματος.
Η ρωσική κοινωνία στηρίζει τις επιλογές της ηγεσίας της και αυτό καθιστά τα πράγματα να οδεύουν, σε μία μοιραία εξέλιξη, στην Ουκρανία παρά το γεγονός ότι η Ουάσινγκτων προσπαθεί, όσο μπορεί να κρατήσει ενεργά τα πολεμικά μέτωπα, στην χώρα αυτή, ελπίζοντας ότι, στο μέλλον, το οποίο, λίγο-πολύ, είναι απροσδιόριστο, θα μπορούσαν να υπάρξουν κάποιες εξελίξεις, μέσα στην ρωσική κοινωνία, οι οποίες να βοηθήσουν τον δυτικό σχεδιασμό, για μια στρατηγική ήττα της Ρωσίας, στα ουκρανικά εδάφη.
Αλλά - κακά τα ψέματα - και η ίδια η ουκρανική ελίτ, στην πλειοψηφία της, έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται το κακό, το οποίο πρόκειται να της συμβεί και να την καταστήσει πρόσφυγα, σε ξένα εδάφη.
Προφανώς, η ουκρανική ολιγαρχία, στην μεγάλη της πλειοψηφία, έχει κάνει τους υπολογισμούς της και πιστεύω ότι θα ζήσει, στις δυτικές χώρες και κυρίως, στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, μια πλούσια εμιγκρέδικη ζωή, αλλά αυτό, δυστυχώς, δεν πρόκειται να συμβεί, στους απλούς Ουκρανούς, οι οποίοι, στην πλειοψηφία τους, ή, στην, σχεδόν, ολότητά τους, θα πάρουν και αυτοί τον δρόμο της προσφυγιάς, αφήνοντας τα ουκρανικά εδάφη, στα χέρια των πολυπληθών, είναι η αλήθεια, ρωσικών πληθυσμών της χώρας αυτής και της Ρωσίας.
Ηδη, ο, πρώην, σύμβουλος του γραφείου του προέδρου της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι, Ολέξι Αρέστοβιτς είναι, πλέον, ρεαλιστής και λέει ότι “Ο θάνατος της Ουκρανίας θα θρηνείται, για τρεις ημέρες και μετά ο κόσμος θα συνεχίσει τις δουλειές του”, καθώς και ότι “Μπορεί να εξαφανιστούμε, η Ουκρανία μπορεί να μην παραμείνει καθόλου· ούτε η Ουκρανία, ούτε οι Ουκρανοί.
Ο κόσμος θα κλαίει, για τρεις ημέρες και μετά θα κάνει τις δικές του δουλειές”.
Δυστυχώς, για τον Βολοντιμίρ Ζελένσκι, η σύνοδος των κρατών μελών του ΝΑΤΟ, στο Βίλνιους της Λιθουανίας, αυτές τις μέρες, που πέρασαν, δεν κατέληξε, σε αυτό, που επιθυμούσε ο Ουκρανός ηγέτης.
Δεν απηύθυνε πρόσκληση, για μια - έστω και μελλοντική - ένταξη της χώρας του, στην Βορειοατλαντική Συμμαχία. Αυτό έγινε, προφανώς, διότι η αμερικανική ηγεσία είναι διπρόσωπη.
Εμφανίζεται μεγάλη, στα λόγια και στα έργα, όσον αφορά την υποστήριξη του καθεστώτος του Κιέβου, ακόμη και με πολλά όπλα, στο πολεμικό μέτωπο, αλλά δεν τολμά να προχωρήσει, στο βήμα της ένταξης - έστω και μελλοντικής - της Ουκρανίας, στο ΝΑΤΟ, διότι γνωρίζει, πάρα πολύ καλά, ότι μια τέτοια ενέργεια θα οδηγούσε και θα οδηγήσει, άμεσα, εάν ποτέ αποπειραθεί να γίνει, σε έναν νέο παγκόσμιο πόλεμο, τον οποίο η αμερικανική ελίτ θέλει, πάση θυσία και με κάθε κόστος, να αποφύγει, διότι γνωρίζει ότι ο αντίπαλός της είναι αδίστακτος και σε αυτή την περίπτωση, δεν πρόκειται να λειτουργήσει, κάτω από οποιαδήποτε δεοντολογία και θα ενεργήσει, χωρίς να λάβει υπόψη του, οποιονδήποτε κανόνα πολεμικής συμπεριφοράς.
Με λίγα λόγια, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα γίνουν πυρηνική στάχτη.
Ως εκ τούτου, η αμερικανική κυβέρνηση κάνει το κορόιδο και περιμένει να δει το πώς πρόκειται να συμπεριφερθεί ο αντίπαλος, από εδώ και πέρα, μέσα, στην ίδια την Ουκρανία.
Αλλά περιμένει να δει, πέραν από τον πόλεμο, στην Ουκρανία, όταν αυτός, κάποια στιγμή, λήξει, το πώς θα εκδιπλωθεί ο ρωσικός σχεδιασμός, για την ανακατάταξη των ισορροπιών των δυνάμεων, που διαμορφώθηκαν, στον ανατολικό ευρωπαϊκό χώρο, μετά την βλακώδη αυτοδιάλυση του αυτοαποκαλούμενου, ως σοσιαλιστικού στρατοπέδου και εν συνέχεια, της “Σοβιετικής Ένωσης”.
Όπως είναι γνωστό ο Βλαντιμίρ Πούτιν και η ρωσική ηγεσία, τον Δεκέμβριο του 2021, [δείτε, σε αυτό εδώ το μπλογκ, το παλαιό άρθρο μου, εκείνης της εποχής, για το ζήτημα αυτό, με τίτλο : 17/12/2021 Ένα soft "τελεσίγραφο" της Μόσχας προς το ΝΑΤΟ : Θα κάνουν αποδεκτές οι ΗΠΑ και η Δύση, τις μετριοπαθείς προτάσεις της ρωσικής ηγεσίας; Προφανώς, όχι. Και φυσικά, η συνέχεια πρόκειται να είναι κακή. Πολύ κακή...] έδωσαν τον ρωσικό σχεδιασμό, για το πώς θα πρέπει να αναδιαμορφωθεί η διάταξη των δυνάμεων του ΝΑΤΟ, στον ανατολικοευρωπαϊκό χώρο και έχουν καταστήσει σαφές ότι αυτό που επιθυμούν και που σκοπεύουν να επιδιώξουν να συμβεί, είναι η απόσυρση των οπλικών συστημάτων του ΝΑΤΟ, από τις παλιές χώρες του “σοσιαλιστικού στρατοπέδου” και της “Σοβιετικής Ένωσης”, που προσχώρησαν, στην Βορειοατλαντική Συμμαχία, κατά την μετασοβιετική περίοδο των δεκαετιών του 1990 και του 2000.
Αυτός ο σχεδιασμός, τότε, από την παρούσα αμερικανική κυβέρνηση του Jo Biden, απορρίφθηκε, εντός ολίγων ωρών, ασυζητητί. Όμως, η νίκη της Ρωσίας, στα ουκρανικά εδάφη πρόκειται να θέσει, σε νέα βάση, τις απαιτήσεις που προέβαλε η Ρωσία, τον Δεκέμβριο του 2021. Και αυτό είναι, που τρομάζει το βαθύ αμερικανικό κράτος και την αμερικανική ελίτ.
Ας πρόσεχαν.
Η Ουκρανία, άλλωστε, όπως έχουν, πλέον, φθάσει, στο σημείο, να αποδέχονται και να μιλούν, για την κατάσταση αυτή, ευρέα στρώματα της αμερικανικής ελίτ, αντιμετώπιζε και πριν από την έναρξη του πολέμου, σοβαρές οικονομικές και δημογραφικές δυσχέρειες και φυσικά, η επακολουθήσασα καταστροφή, από τον πόλεμο είναι τερατώδης και οδεύει, στο να ξεπεράσει κάθε όριο φρίκης.
Όπως αναφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, η εισβολή έφερε “στον ουκρανικό λαό και στην οικονομία της χώρας ένα ασύλληπτο κόστος, με την οικονομική δραστηριότητα να μειώνεται το 2022 κατά ένα εκπληκτικό 29,2%” και φυσικά, “δεν αποτελεί έκπληξη ότι το Κίεβο χρειάζεται τεράστια ξένη βοήθεια, μόνο και μόνο, για να κρατήσει την κυβέρνηση, σε λειτουργία, για να μην αναφέρουμε το κόστος του πολέμου”.
Οι ζημιές υπολογίζονται, σε πάνω από 135 δισεκ. $. δολάρια και θα χρειαστούν, περίπου, 411 δισεκ. $, για την ανοικοδόμηση, αν αυτή ξεκινήσει τώρα, κάτι, που, φυσικά, δεν πρόκειται να γίνει και όταν γίνει, δεν θα είναι η Δύση αυτή, που θα ανοικοδομήσει την μεταπολεμική Ουκρανία, εάν αυτή καταφέρει να υπάρξει, ως ρωσικό προτεκτοράτο και δεν απορροφηθεί, από την Ρωσία.
Όπως αναφέρει η Παγκόσμια Τράπεζα, “η φτώχεια αυξήθηκε, από 5,5%, το 2021, σε 24,1%, το 2022, ωθώντας 7.100.000 περισσότερους ανθρώπους, στην κατάσταση αυτή και αναιρώντας 15 χρόνια προόδου”.
Πόλεις έχουν καταστραφεί, περίπου, 8 εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν φύγει, από την χώρα και περίπου, 7 εκατομμύρια είναι εσωτερικοί πρόσφυγες.
Ο ΟΗΕ έχει επιβεβαιώσει 8.490 θανάτους αμάχων, αν και ο πραγματικός αριθμός είναι, σημαντικά, μεγαλύτερος, ενώ, θεωρείται βέβαιο ότι η Ουκρανία έχει, πάνω από 100.000 θύματα, στα πεδία των μαχών.
Οπως αποκαλύπτουν σημαίνοντα μέλη της αμερικανικής ελίτ, το μέλλον της Ουκρανίας θα είναι, εξαιρετικά, ζοφερό. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι τερματισμού του πολέμου, σύντομα, κάτι, που σημαίνει μεγαλύτερη καταστροφή των υποδομών και των κατοικιών, μεγαλύτερη καταστροφή των πόλεων, περισσότεροι θάνατοι πολιτών και στρατιωτικών και πολύ μεγαλύτερη ζημιά, στην οικονομία.
Και δεν είναι μόνο ότι η Ουκρανία θα χάσει περισσότερα εδάφη, από την Ρωσία, ή ότι θα απορροφηθεί, από αυτήν. Σύμφωνα, με την δυστοπική διάλεκτο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, “ο πόλεμος οδήγησε την Ουκρανία, σε έναν δρόμο μη αναστρέψιμης δημογραφικής παρακμής”.
Έτσι, περιγράφεται η φυγή και η εκδίωξη του ουκρανικού πληθυσμού, από τα πάτρια εδάφη.
Οι επιπτώσεις, όμως, δεν σταματούν, στην Ρωσία και την Ουκρανία. Αυτό το θέμα είναι το μικρότερο και επουσιώδες, για τις ορθοφρονούσες αμερικανικές ελίτ, που δεν ελέγχουν, όμως, την παρούσα αμερικανική κυβέρνηση, περιοριζόμενες να της ασκούν κριτική, η οποία, όμως, ακούγεται.
Ο πόλεμος, στην Ουκρανία, έρχεται να παρεμποδίσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να περιορίσουν την Κίνα· αυτό, δηλαδή, που αποτελεί ζήτημα υψίστης σημασίας για την αμερικανική ασφάλεια, αφού η Κίνα είναι ισότιμος ανταγωνιστής των ΗΠΑ, ενώ, αντιθέτως, όπως υποστηρίζουν οι εκφραστές αυτού του τμήματος της αμερικανικής ελίτ, η Ρωσία δεν είναι.
Σύμφωνα με αυτούς, η ισορροπία των δυνάμεων, σε πλανητικό επίπεδο, επιτυγχάνεται, με την συμμαχία των ΗΠΑ, με την Ρωσία, εναντίον της Κίνας και τον προσανατολισμό της αμερικανικής πολεμικής δύναμης, προς την Ανατολική Ασία, με πλήρη ισχύ.
Αντ’ αυτού, ο πόλεμος, στην Ουκρανία, έχει φέρει το Πεκίνο και την Μόσχα, στο επίπεδο μιας άτυπης συμμαχίας, γεγονός, που δίνει, στην Κίνα, ένα ισχυρό κίνητρο να διασφαλίσει ότι η Ρωσία δεν θα ηττηθεί και ότι οι ΗΠΑ θα παραμένουν δεμένες, στην Ευρώπη, κάτι που εμποδίζει τις προσπάθειές τους να στραφούν στην Ανατολική Ασία.
Και όλα αυτά συμβαίνουν, όταν έπρεπε να είναι σαφές ότι ο πόλεμος, στην Ουκρανία, είναι μια τεράστια καταστροφή, που είναι απίθανο να τελειώσει σύντομα, και όταν τελειώσει, το αποτέλεσμα θα ειναι κακό, για τις ΗΠΑ και την Δύση.
Το σφάλμα της αμερικανικής στρατηγικής ήταν η ένταξη της Ουκρανίας, στο ΝΑΤΟ, κάτι, που, όχι μόνο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά ολόκληρη η ρωσική ελίτ αντελήφθη - και έπραξε σωστά - ως υπαρξιακή απειλή, που έπρεπε να εξαλειφθεί και η οποία απειλή ανάγεται, στην διεύρυνση του ΝΑΤΟ, στην ανατολική Ευρώπη, που, κακώς, έγινε ανεκτή, από την ρωσική ελίτ, στις δεκαετίες του 1990, του 2000, έως το 2019 και τώρα, με την ένταξη της Φιλανδίας και της Σουηδίας, στο ΝΑΤΟ, ενέργειες, οι οποίες, όταν τελειώσει ο πόλεμος, στην Ουκρανία, πρόκειται να απαντηθούν.
Όμως, η πραγματική αιτία του πολέμου, στην Ουκρανία, για τους εκπροσώπους της “αντιφρονούσας” αμερικανικής ελίτ, ήταν η απόφαση των ΗΠΑ να κάνουν την χώρα αυτή, που, για τους Ρώσους, ανήκει, στον Ρωσικό Κόσμο, δυτικό προπύργιο, στα σύνορα της Ρωσίας.
Δεν διαφωνώ. Έτσι είναι τα πράγματα.
Οι εκπρόσωποι της αμερικανικής ελίτ, που διαφωνούσαν, με την διεύρυνση του ΝΑΤΟ είχαν και έχουν δίκιο, αλλά έχασαν, τον πόλεμο των αμερικανικών ενδοελιτικών αντιθέσεων.
Το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε, στην ανατολική Ευρώπη, προκαλώντας, τα επιθετικά αντανακλαστικά, στην Ρωσία, οδηγώντας την, στην διεξαγωγή ενός προληπτικού πολέμου, στην Ουκρανία.
Η Ουάσινγκτων έκανε ένα χαώδες λάθος, που η ίδια και η Δύση, πληρώνουν και θα εξακολουθήσουν να πληρώνουν.
Είπαμε :
Ας πρόσεχαν.
Δεν πρόσεξαν και εάν δεν συμμορφωθούν και δεν προσαρμοσθούν, στην κακή, για τους ίδιους, εξέλιξη των πραγμάτων, πρόκειται να υποστούν πολύ χειρότερους εξευτελισμούς.
Διότι, ανάμεσα, στα άλλα, είναι και βλάκες και “κότες”…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου