ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΟΠΛΩΝ ΚΑΙ ΕΘΝΩΝ ΥΠΕΡΧΡΕΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΜΕ ΠΟΛΕΜΟΥΣ...

ΟΙ ΗΠΑ ΞΟΔΕΥΟΥΝ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΣΕ ΥΠΕΡΠΟΝΤΙΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΣ ΩΦΕΛΕΙΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ;

Οι λομπίστες των μεγάλων εταιρειών παραγωγής όπλων πιέζουν για συνεχόμενους πολέμους καθώς μέχρι το 2024 αναμένεται να έχουν κέρδη 559 δισεκατομμυρίων δολαρίων!

ΗΠΑ: Οι ανησυχίες για την παροχή κινήτρων σε παγκόσμιες συγκρούσεις αυξάνονται καθώς η κυβέρνηση Μπάιντεν ζητά περισσότερα από 105 δισεκατομμύρια δολάρια σε συμπληρωματικές δαπάνες για την ασφάλεια.

Η κυβέρνηση λέει ότι τα χρήματα, κυρίως για το Ισραήλ και την Ουκρανία, θα κάνουν καλό στην οικονομία. Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν περιέγραψε το πακέτο δαπανών-μαμούθ ως «μια έξυπνη επένδυση» που «θα αποφέρει μερίσματα» στα συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ.

Ομοίως, ο αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών Τζέιμς Ο’ Μπράιεν περιέγραψε το συμπληρωματικό προϋπολογισμό ως « μια πολύ καλή συμφωνία ».

Ο υπουργός Άμυνας Lloyd Austin είπε ότι τα χρήματα θα «ρέουν μέσω της αμυντικής βιομηχανικής μας βάσης, δημιουργώντας αμερικανικές θέσεις εργασίας σε περισσότερες από 30 πολιτείες».

Ωστόσο, πολλοί είναι δύσπιστοι σχετικά με τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης και πιστεύουν ότι η τεράστια επένδυση στην αμυντική βιομηχανία θα σπαταλήσει την ικανότητα του έθνους να αντιμετωπίσει επαρκώς τις κοινωνικές ανάγκες και τις ανάγκες των υποδομών.

Ανάμεσά τους είναι και ο υποψήφιος για την προεδρία Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ.

«Η δημιουργία θέσεων εργασίας είναι μια κακή δικαιολογία για μια εξωτερική πολιτική που προκαλεί χάος σε όλο τον κόσμο», είπε ο κ. Κένεντι στους The Epoch Times.

«Αν θέλουμε να αυξήσουμε την απασχόληση σε καλές θέσεις εργασίας στην υποδομή και τις κατασκευές, αντί να κατασκευάζουμε όπλα, θα πρέπει να επισκευάσουμε τις υποδομές μας και να κατασκευάζουμε προϊόντα που εξυπηρετούν πραγματικά την ανθρώπινη ευημερία».

Ο ανεξάρτητος υποψήφιος για την προεδρία Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ μιλά σε εκδήλωση του Μήνα Ισπανικής Κληρονομιάς στο Wilshire Ebell Theatre στο Λος Άντζελες

Οι αμυντικοί ανάδοχοι

Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το αίτημα συμπληρωματικών δαπανών της κυβέρνησης, εκτός από την αμυντική χρηματοδότηση που έσπασε κάθε ρεκόρ, θα λειτουργούσε ουσιαστικά ως μαζική μεταφορά πλούτου στον αμυντικό τομέα από τους φορολογούμενους των ΗΠΑ.

Ο Stephen Semler, συνιδρυτής του Ινστιτούτου Αναμόρφωσης Πολιτικής Ασφαλείας, είπε ότι οι εργολάβοι στον τομέα της άμυνας πρόκειται να αποκομίσουν δισεκατομμύρια από το αίτημα συμπληρωματικών δαπανών που ζητά η κυβέρνηση, το οποίο θα πήγαινε «κυρίως σε λίγες μόνο εταιρείες».

«Με βάση την εκτίμησή μου, η πρόταση θα αποφέρει έσοδα 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε στρατιωτικούς εργολάβους του ιδιωτικού τομέα», είπε ο κ. Semler.

Το αν αυτά τα δισεκατομμύρια δολάρια θα εξυπηρετήσουν επαρκώς το εθνικό συμφέρον είναι ένα ανοιχτό ερώτημα. Για το σκοπό αυτό, είπε ότι η κυβέρνηση Μπάιντεν «πουλάει» τώρα το πακέτο δαπανών ως οικονομικό όφελος, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι θα βελτίωνε τα συμφέροντα εθνικής ασφάλειας στο εξωτερικό.

«Αν οι άνθρωποι δεν χάψουν το επιχείρημα της ασφαλούς εξωτερικής πολιτικής, για να ξοδέψουν 106 δισεκατομμύρια δολάρια, τότε για να το υποστηρίξουν ακόμα περισσότερο, θα πουν ότι θα το πλαισιώσουν ως μια εσωτερική πολιτική που θα αποφέρει πολλά έσοδα», είπε ο κ. Semler.

Ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν υπογράφει τον «Νόμο περί Ενοποιημένων Πιστώσεων» αξίας 1,5 τρισεκατομμυρίων δολαρίων στο κτίριο του εκτελεστικού γραφείου του Αϊζενχάουερ στην Ουάσιγκτον

Επικαλούμενος έρευνα από την ομάδα «Costs of War» στο Πανεπιστήμιο Μπράουν, το συμπέρασμα του προτείνει ότι η μετατόπιση 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων στους τομείς της ενέργειας ή των υποδομών από τον αμυντικό προϋπολογισμό θα μπορούσε να δημιουργήσει 290.000 νέες θέσεις εργασίας.

Ως εκ τούτου, το αίτημα συμπληρωματικών δαπανών μπορεί να διαβρώσει ενεργά την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας που θα είχαν θετική επίδραση στην αμερικανική ευημερία και ευημερία.

Το μεγαλύτερο ζήτημα είναι οι δαπάνες ρεκόρ για την άμυνα που ανέλαβαν η κυβέρνηση και το Κογκρέσο, με αποκορύφωμα τον μεγαλύτερο αμυντικό προϋπολογισμό του περασμένου έτους, σύμφωνα με τον κ. Semler.

Οι προσπάθειες του Προέδρου Μπάιντεν για τις εσωτερικές δαπάνες, ιδίως ο Δικομματικός Νόμος για τις Υποδομές του 2021, είναι ωχρές σε σύγκριση με τα ποσά που τροφοδοτούνται τώρα στον εθνικό αμυντικό μηχανισμό.

«Μεταξύ του σχεδίου εξωτερικής βοήθειας του Μπάιντεν και του προϋπολογισμού του Πενταγώνου για το οικονομικό έτος 2024, νομίζω ότι οι στρατιωτικοί ανάδοχοι μπορούν να αναμένουν 559 δισεκατομμύρια δολάρια», είπε ο κ. Semler.

«Συγκριτικά, ο νόμος για τις υποδομές του Μπάιντεν δαπανά 548 δισεκατομμύρια δολάρια σε πέντε χρόνια».

Ο Πρόεδρος του Μικτού Επιτελείου Στρατηγού Mark Milley (Α) και ο υπουργός Άμυνας Lloyd Austin καταθέτουν ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής στο Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον

Τα Λόμπι της άμυνας που ενθαρρύνουν τις συγκρούσεις

Ένα βασικό μέλημα του κ. Semler και άλλων είναι η συνεχής παροχή κινήτρων για τη σύγκρουση, κατά τα οποία η αμυντική βιομηχανική βάση μπορεί άμεσα ή έμμεσα να εργαστεί για να παρατείνει τις συγκρούσεις σε μια προσπάθεια να μεγιστοποιήσει τα οικονομικά της κέρδη.

Επεσήμανε τον «στρατό από λομπίστες» της αμυντικής βιομηχανίας, ο οποίος πιέζει την κυβέρνηση των ΗΠΑ να υιοθετήσει επιθετικές πολιτικές και την απόθεση δαπανών προς το συμφέρον των κερδοσκοπικών εταιρειών τους.

«Όταν οι ΗΠΑ αγοράζουν όπλα, ενισχύουν ένα συγκεκριμένο σύνολο επιχειρήσεων των οποίων τα αποτελέσματα εξαρτώνται από το ότι οι ΗΠΑ είτε κάνουν πόλεμο είτε προετοιμάζονται για αυτόν», είπε ο κ. Semler.

 «Αυτές οι εταιρείες στη συνέχεια ανακατευθύνουν ένα μερίδιο των κερδών τους πίσω στο πολιτικό σύστημα σε μια προσπάθεια να κατευθύνουν την εθνική πολιτική προς περισσότερους πολέμους.

«Οι μόνοι σίγουροι νικητές είναι οι στρατιωτικοί εργολάβοι, οπότε ξέρουμε πάνω σε πια βάση θα πιέσουν». Πέρυσι, οι αμερικανικές αμυντικές εταιρείες ξόδεψαν περισσότερα από 128 εκατομμύρια δολάρια σε λομπίστικες τακτικές.

Η προσπάθεια αυτή περιελάβανε την απασχόληση περισσότερων από 845 λομπιστών, εκ των οποίων περίπου το 72% εργάζονταν προηγουμένως στην κυβέρνηση, κυρίως στο Πεντάγωνο ή στις Επιτροπές Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής και της Γερουσίας.

Αυτοί οι λομπίστες δεν λαδώνουν απλώς τις παλάμες των πολιτικών. επηρεάζουν τη διαμόρφωση της ίδιας της πολιτικής μέσω μαζικών εισφορών μετρητών σε δεξαμενές σκέψης που εστιάζονται στην άμυνα.

Ένα μέλος του πληρώματος ελικοπτέρου της Ουκρανικής Ταξιαρχίας Αεροπορίας της 18ης χωριστής Στρατιάς μεταφέρει κουτιά με πυρομαχικά στην ανατολική Ουκρανία

Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε από το κέντρο σκέψης του Κέντρου Διεθνούς Πολιτικής διαπίστωσε ότι οι κυβερνητικοί και αμυντικοί εργολάβοι ξόδεψαν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο δολάρια σε δεξαμενές σκέψης από το 2014 έως το 2019.

Οι κορυφαίοι αποδέκτες αυτής της χρηματοδότησης ήταν η RAND Corporation, το Κέντρο για μια Νέα Αμερικανική Ασφάλεια και το New America Foundation, τα οποία μαζί προσέφεραν περισσότερες από 600 διαφορετικές δωρεές από την κυβέρνηση των ΗΠΑ ή εργολάβους στον τομέα της άμυνας.

«Οι κορυφαίοι χρηματοδότες από την κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν το Γραφείο του Υπουργού Άμυνας, η Πολεμική Αεροπορία, ο Στρατός, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ», αναφέρει η έκθεση.

«Οι αμυντικοί εργολάβοι που συνεισέφεραν περισσότερο σε αυτά τα think tank ήταν οι Northrop Grumman, Raytheon, Boeing, Lockheed Martin και Airbus».

Οι Lockheed Martin, Boeing, Raytheon και Northrop Grumman ήταν οι τέταρτοι, πέμπτοι, έκτοι και έβδομοι μεγαλύτεροι εταιρικοί λομπίστες το 2020.

Το 2022, οι τέσσερις εταιρείες προσέλαβαν συνολικά 259 πρώην κρατικούς υπαλλήλους που τώρα εργάζονται ως λομπίστες, στελέχη, διευθυντές, μέλη διοικητικών συμβουλίων και εκτελεστικό προσωπικό.

«Φυσικά, η χάραξη πολιτικής θα επηρεάζεται πάντα από ιδεολογίες», είπε ο κ. Σέμλερ. «Όλοι έχουμε μια ιδεολογία. Αλλά το να επιτρέπουμε στα κίνητρα κέρδους των εταιρειών όπλων να κυριαρχούν στις αποφάσεις πάνω στον πόλεμο ή την ειρήνη είναι ένα εντελώς διαφορετικό θέμα».

«Μερικοί άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι αυτή η μαζική αναδιανομή του πλούτου από τους φορολογούμενους σε ιδιωτικούς στρατιωτικούς εργολάβους είναι πρόβλημα. Εγώ νομίζω πως είναι», τόνισε.

Η σημαία των ΗΠΑ κυματίζει μαζί με ένα βομβαρδιστικό B-2 Stealth στο Palmdale Aircraft Integration Center of Excellence στο Palmdale της Καλιφόρνια

Ο ρόλος του Κογκρέσου

Το ζήτημα της πολεμικής κερδοσκοπίας δεν περιορίζεται στην εκτελεστική εξουσία.

Πράγματι, η περιστρεφόμενη πόρτα μεταξύ του Κογκρέσου και του αμυντικού λόμπι είναι ευρεία και οι επιπτώσεις της πολιτικής στον πραγματικό κόσμο των προτεινόμενων δαπανών της κυβέρνησης θα γίνουν τελικά αντιληπτές από τη Βουλή και τη Γερουσία.

Ωστόσο, τα πολλά χρήματα έχουν μεγάλες συνέπειες για τα μέλη του Κογκρέσου που βασίζονται σε ευχάριστα think tanks και επίσης διατηρούν θέσεις εργασίας στον αμυντικό τομέα στις περιφέρειές και τις πολιτείες τους για να παραμείνουν στην εξουσία.

Ως εκ τούτου, η συνεχιζόμενη υποστήριξη του Κογκρέσου στον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς, τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και αλλού είναι απίθανο να αλλάξει ριζικά χωρίς μεγάλη αναταραχή μεταξύ των ψηφοφόρων.

«Οι πόλεμοι που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ, από το Ιράκ και το Αφγανιστάν μέχρι την Ουκρανία και τη Γάζα, έχουν άμεσες συνέπειες για τον αμυντικό τομέα των ΗΠΑ», δήλωσε ο Antony Loewenstein, ένας ανεξάρτητος δημοσιογράφος και σκηνοθέτης που είχε την έδρα του στην Ανατολική Ιερουσαλήμ μεταξύ 2016 και 2020.

«Είναι εν μέρει ο λόγος που τόσο λίγοι βουλευτές των ΗΠΑ είναι πρόθυμοι να αμφισβητήσουν το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, επειδή δυνητικά φέρνει θέσεις εργασίας στην περιφέρειά τους».

Ένας εκπρόσωπος του γραφείου του γερουσιαστή Rand Paul (R-Ky.) κατεύθυνε τους The Epoch Times στη θερμή ανταλλαγή απόψεων του κ. Paul με τον κ. O’Brien σχετικά με το θέμα της συμπληρωματικής χρηματοδότησης ασφαλείας.

Ο κ. Paul είπε ότι η κυβέρνηση «υποκινούσε έναν πόλεμο» για να αυξήσει τα κέρδη για τις εταιρείες οπλικών συστημάτων.

«Ο κάθε πόλεμος που παροτρύνουμε είναι καθαρά μια δικαιολογία», είπε ο κ. Πολ. «Για μένα, αυτό είναι κάπως κατακριτέο. Η ιδέα ότι… η βιομηχανία εξοπλισμών θα βγάλει δισεκατομμύρια δολάρια από όλο αυτό».

Ο Μπάιντεν διακινδυνεύει με τους συνεχείς πολέμους

Η απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν να συσκοτίσει το είδος των πλατφορμών όπλων που στέλνει στο Ισραήλ -προηγουμένως διατηρούσε κάποια διαφάνεια στην Ουκρανία- κάνει τα πράγματα χειρότερα, σύμφωνα με τον κ. Loewenstein.

«Είναι σχεδόν σαν τα στοιχεία του Λευκού Οίκου να προτιμούν τη μυστικότητα από το φως του ήλιου», είπε.

Ένας λόγος για την αδιαφάνεια μπορεί να είναι η φθίνουσα δημοτικότητα της κυβέρνησης Μπάιντεν και η συνεχιζόμενη χρηματοδότηση ξένων πολέμων. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν έχει ποσοστό αποδοχής μόλις 39% μεταξύ των Αμερικανών, σύμφωνα με δημοσκόπηση του Reuters.

Η ίδια δημοσκόπηση διαπίστωσε ότι η οικονομία ήταν το πιο σημαντικό ζήτημα για τους Αμερικανούς τις τελευταίες 113 συνεχόμενες εβδομάδες, υπονοώντας ίσως τις προσπάθειες της κυβέρνησης να μετονομάσει το αίτημα συμπληρωματικής ασφάλειας ως εγχώρια προτεραιότητα.

Μεγάλα πλήθη μετακινούνται μέσω του Grand Central Terminal της Νέας Υόρκης στη Νέα Υόρκη

Συνεχείς αποτυχίες ελέγχου του Πενταγώνου

Σίγουρα, μπορεί να είναι δύσκολο να πούμε πού τελειώνουν οι νόμιμες ανησυχίες για την ασφάλεια και πού αρχίζει η κερδοσκοπία του πολέμου. Όλο αυτό το περιπλέκει περαιτέρω η αδυναμία του Πενταγώνου να λογοδοτήσει για τις δαπάνες του.

Το Νοέμβριο, το Πεντάγωνο απέτυχε να λάβει επιτυχή βαθμολογία σε έλεγχο της λογιστικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ για έκτη συνεχή χρονιά. Μόνο επτά από τις 29 υπο-υπηρεσίες του Πενταγώνου έλαβαν επιτυχή βαθμό, χωρίς να παρουσιάζουν καμία βελτίωση από το προηγούμενο έτος.

Τα συστήματα που παρακολουθούν στρατιωτικά περιουσιακά στοιχεία 3,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων αποτυγχάνουν να κάνουν αυτό που υποτίθεται ότι κάνουν, όπως έδειξε ένας ανεξάρτητος έλεγχος.

Αυτό είναι ένα πραγματικό πρόβλημα, δεδομένου του γεγονότος ότι το συμπληρωματικό αίτημα δεν αποσκοπεί στην παροχή χρημάτων σε εμπόλεμες χώρες ή στην πώληση όπλων, αλλά στην απευθείας μεταφορά παλαιών όπλων και στη συνέχεια στην παράδοση των χρημάτων σε αμερικανικές αμυντικές εταιρείες για να τα αντικαταστήσουν.

Η έλλειψη διαφάνειας από την κυβέρνηση, το Πεντάγωνο και τις συνδεδεμένες αμυντικές εταιρείες θα μπορούσε επομένως να ενθαρρύνει μια γενικότερη έλλειψη λογοδοσίας από την ηγεσία των ΗΠΑ για τη συνεχιζόμενη βία στους ξένους πολέμους που χρηματοδοτεί, σύμφωνα με τον William Astore, έναν απόστρατο αντισυνταγματάρχη της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ. .

Όπως ο κ. Semler, ο αντισυνταγματάρχης Astore ανέφερε ότι η διοίκηση θα πρέπει να επενδύσει σε περισσότερες και καλύτερες θέσεις εργασίας μέσα στη χώρα και να αποσυρθεί από τις υπερβολικές αμυντικές δαπάνες.

Είναι ένα θέμα για το οποίο κάθε Αμερικανός πρέπει να ενδιαφέρεται, είπε, γιατί το έθνος θα είναι ισχυρότερο εάν αυτή η χρηματοδότηση κατευθυνθεί κάπου αλλού.

«Οι Αμερικανοί θα πρέπει να νοιάζονται», είπε ο αντισυνταγματάρχης Astore, «γιατί ως χώρα μπορούμε να δημιουργήσουμε περισσότερες θέσεις εργασίας επενδύοντας στην Αμερική αντί να εξάγουμε θανατηφόρα όπλα παγκοσμίως».

Μέλη και υποστηρικτές της τοπικής ουκρανικής κοινότητας παρευρίσκονται σε μια διαμαρτυρία αλληλεγγύης προς την Ουκρανία

Η στιγμή του Αϊζενχάουερ

Ο αντισυνταγματάρχης Astore αναφέρθηκε στον πρώην πρόεδρο και απόστρατο στρατηγό πέντε αστέρων Dwight D. Eisenhower, ο οποίος σε μια ομιλία του το 1953 προέτρεψε κατά των αλόγιστων στρατιωτικών δαπανών μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Πόλεμο της Κορέας, όταν αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να δαπανηθούν σε υποδομές που θα βελτίωναν την ευημερία των Αμερικανών.

Ήταν πάλι ο Πρόεδρος Αϊζενχάουερ στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του το 1961 , που επινόησε τον όρο «στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα».

Ένας τεράστιος και μόνιμος στρατός ήταν «κάτι το νέο στην αμερικανική εμπειρία» και κατά ειρωνικό τρόπο, θα μπορούσε να απειλήσει τη συνεχιζόμενη ασφάλεια και ελευθερία του έθνους, εάν υπερδιογκωνόταν στην επιδίωξη της ασφάλειας και της ελευθερίας, σύμφωνα με τον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ.

Είναι ακριβώς ένας τέτοιος μηχανισμός που απασχολούν τον κ. Κένεντι, τον κ. Σέμλερ, τον κ. Λόουενσταϊν και τον Αντισυνταγματάρχη Άστορε.

Για τον Πρόεδρο Αϊζενχάουερ, υπήρχε μία λύση για να δραπετεύσει κάποιος από αυτό το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα: Η δύναμη ενός ενημερωμένου εκλογικού σώματος.

«Πρέπει να προφυλαχθούμε από την απόκτηση αδικαιολόγητης επιρροής, είτε επιδιωκόμενης είτε μη, από το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα», είπε. «Η πιθανότητα για την άνοδο μιας καταστροφικής εξουσίας υπάρχει και θα συνεχιστεί.

«Μόνο ένας σε εγρήγορση και γνώστης πολίτης μπορεί να αναγκάσει τη σωστή συνένωση του τεράστιου βιομηχανικού και στρατιωτικού μηχανισμού άμυνας με τις ειρηνικές μεθόδους και τους στόχους μας, έτσι ώστε η ασφάλεια και η ελευθερία να ευημερήσουν μαζί».

ΠΗΓΗ