VENCEREMOS!
Γράφει ο Λεωνίδας Αποσκίτης
Μπορεί να φαίνεται παρακινδυνευμένη σήμερα η πρόβλεψη ότι θα ηττηθεί η ανίερη, σιδηρόφρακτη συμμαχία που στηρίζει την παγκοσμιοποίηση ως το «κύμα του μέλλοντος», αλλά η ιστορία επανειλημμένα έχει εξευτελίσει αντίστοιχους κυρίαρχους θεσμούς.
Όλα δείχνουν προς αυτό γιατί η πλειοψηφία των εθνών και των ανθρώπων του πλανήτη, αργά αλλά σταθερά, στρέφεται εναντίον τους και ιδεολογικά και στην πράξη!
Όπως είχε διορατικά προβλέψει ο Τζέϊμς Πέτρας, «Είναι προφανές ότι η παγκοσμιοποίηση είναι πράγματι το “κύμα του μέλλοντος”, αλλά για τους κερδοσκόπους και τους χρηματιστές.
Το να συσχετίσουμε αυτή την ρόδινη εικόνα με την μοίρα της υπόλοιπης ανθρωπότητας θα ήταν καθαρή απάτη». (Τζέϊμς Πέτρας – Χένρι Βελτμέγιερ: «Η παγκοσμιοποίηση χωρίς μάσκα», 2001. Στα ελληνικά, Εκδ. ΚΨΜ, 2005).
Είναι γεγονός ότι, σήμερα, η κατοχή στα χέρια της υπερ-ελίτ άγνωστης τεχνολογίας και όπλων μαζικής καταστροφής δημιουργεί μεγαλύτερους κινδύνους από το παρελθόν.
Οι κίνδυνοι αυτοί επαυξάνονται από το γεγονός ότι έχει χαθεί κάθε ηθικός φραγμός στους κύκλους των Επικυρίαρχων συν το ότι κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πώς θα αντιδράσουν οι αλαζόνες και άπληστοι αυτοί κλεπτοκράτες όταν καταλάβουν ότι χάνουν το παιγνίδι.
Πώς θα παραιτηθούν από τις υπερβολικές αξιώσεις που είχαν κτίσει γύρω από το οικοδόμημα της παγκοσμιοποίησης; Θα παραδοθούν άνευ όρων αυτοί που διακήρυτταν το «τέλος της ιστορίας» και την εξάλειψη των βασικών τελικών συγκρούσεων και αντι-ιμπεριαλιστικών αγώνων;
Θα παραδεχθούν ότι όλα τα επιχειρήματά τους διαψεύστηκαν και θα σηκώσουν ψηλά τα χέρια αυτοί οι αδίστακτοι που μας διαβεβαίωναν ότι η παγκοσμιοποίηση αποτελεί το «κύμα του μέλλοντος»;
Φυσικά και δεν αναμένεται κάτι τέτοιο, ειδικά όταν η κρίση θα βαθαίνει, υπό το τρέχον νεοφιλελεύθερο παγκόσμιο καθεστώς, και θα αυξάνονται οι «μη ενσωματώσιμοι», οι νεόπτωχοι κι αυτό που ο ριζοσπάστης αναλυτής Mike Davis ονομάζει «ανεπίσημο προλεταριάτο».
«Οι νέοι φτωχοί των πόλεων, όμως, δεν θα πέσουν ήσυχα σ’ αυτή την σκοτεινή νύχτα. Η αντίστασή τους, πράγματι, συνιστά την βασική συνθήκη για την επιβίωση της ενότητας της ανθρώπινης φυλής έναντι του εκφυλισμού της νέας παγκόσμιας τάξης.
Πρόκειται για μια αντίσταση, όμως, της οποίας οι ιδεολογικές και πολιτικές εκφράσεις δεν έχουν μέχρι τώρα βρει μια παγκόσμια ενότητα ή ένα ιστορικό πολιτικό αστέρι...». (Mike Davis, Εξυμνώντας του Βαρβάρους, εκδ. Ελευθεριακή Κουλτούρα, Αθήνα 2008).
Μπορεί να μην υπάρχει αυτή την στιγμή μια νέα παγκόσμια μεγα-ιδεολογία, η «μεγάλη σημαία», όπως στο παρελθόν, ή να απουσιάζει η κεντρομόλος οργανωτική αρχή, αλλά μπορεί να υπάρξουν εντελώς καινούργιοι συσχετισμοί μέσα από τις εξελίξεις.
Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει, το 1900, το «πάντρεμα» του κλασσικού μαρξισμού και της αγροτικής εξέγερσης. Και όμως, έγινε μετά από λίγα χρόνια.
Τα λέμε όλα αυτά για να δείξουμε ότι το παιγνίδι δεν το ελέγχουν σε βάθος χρόνου, παρ’ όλο που μια τεράστια προπαγανδιστική μηχανή, στημένη σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης, επιχειρεί να μας πείσει για το αντίθετο.
Από την στιγμή που το σύστημα της Νέας Τάξης έπαθε αυτό το «στραπάτσο», τόσο στις πολεμικές επιχειρήσεις της Μέσης Ανατολής και της Ευρασίας όσο και στο οικονομικό μέτωπο μετά το BREXIT, το Ευρω-ατλαντικό/αγγλοσαξονικό σύστημα είναι βαθειά πληγωμένο.
Υπάρχει ακόμα αύριο! Επειδή υπάρχει αντίσταση! Γι’ αυτό υπήρξαν αυτές οι ανατροπές. Καπιταλιστές, σιωνιστές, βασανιστές, χρηματιστές, τραπεζίτες, υπηρεσίες πληροφοριών που σπέρνουν την διχόνοια, παγκόσμια μαφία, οι συνωμότες των μυστικών εταιρειών, οι μιλιταριστές του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος ΔΕΝ θα νικήσουν.
Αγωνίζονται κατά της ίδιας της φύσης της ανθρωπότητας. Και εμείς αγωνιζόμαστε για την ανώτερη συνείδηση της ανθρώπινης φυλής, για την επικράτηση των φυσικών νόμων, για το κοινό καλό!
Υπάρχει μεγάλη αντίσταση αλλά είναι πολυδιάστατη, δεν είναι ενωμένη. Όταν θάρθει η ώρα να ενωθεί και να συγκροτηθεί, τότε θα μιλάμε για την Παγκόσμια Ιντιφάντα!
Ο ιστορικός του μέλλοντος θα γράψει ότι η παγκοσμιοποίηση του αμερικανοσιωνιστικού μπλοκ δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ γιατί η παγκόσμια αντίσταση των λαών, όπως και στο Γ' Ράϊχ, υπήρξε τελικά αποφασιστική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου