ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΜΕΤΕΧΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ....

ΓΙΑΤΙ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΙ ΕΦΤΑΙΞΑ; ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ.

Γράφει ο Κωνσταντινος Καλιμαυκιδης

Όλο το κακό ξεκίνησε στην Α΄ Γυμνασίου από δυο τρεις ίσως περισσότερες καθηγήτριες που μας τραβούσαν καμιά φορά

την φαβορίτα που πονάει πολύ, δοκιμάστε το, για να προσέχουμε και συνεχίστηκε μέχρι και την Δ΄τάξη, όταν αναγκάστηκα να αλλάξω σχολείο πηγαίνοντας στο νυκτερινό, για βιοποριστικούς λόγους.

Μετά τον στρατό γνώρισα ένα 19άρη φοιτητή από την Συρία, τον ΑΝΤΕΛ, που νοίκιαζε στο διπλανό σπίτι και παρακολουθούσε

το σχολείο Ελληνικής γλώσσας στο πανεπιστήμιο για να γίνει γιατρός.

Αυτός ζοριζόταν γιατί δεν καταλάβαινε πολλά πράματα εκεί και μου ζήτησε να τον βοηθήσω, με τα αγγλικά που γνωρίζαμε.

Τι να κάνω δέχθηκα χωρίς να πάρω ευθύνη και του είπα αυτά που θυμόμουνα από το γυμνάσιο και είχαν περάσει μέσα από την

φαβορίτα μου στο μυαλό.

Πολύ απλά πράματα λέω και γράφω στα αγγλικά την λέξη system και δίπλα την λέξη σύστημα ελληνικά λέγοντας ότι είναι η ίδια.

Χάρηκε το παιδί, πάμε παρακάτω του λέω και χωρίζω το συν από το στήμα  εξηγώντας από που βγαίνει φτάνοντας στο ίστημι.

Μετά το γράφω στο κέντρο της σελίδας  και αριστερά κάθετα γράφω όλες τις προθέσεις που κολλάνε μαζί του και του  λέω

κόλα τες και συ και κάνε νέους συνδυασμούς μόνος σου, γελώντας για τα ελληνικά γράμματα που έγραφε με τρόπο επηρεασμένο από τα αραβικά που γνώριζε.

Έτσι προκύψανε λέξεις όπως κατάστημα, ανάστημα, παράστημα, διάστημα, απόστημα, κλπ που τις εξήγησα στα αγγλικά. Αυτός έπαθε πλάκα και ζαλίστηκε τελείως όταν το κατάλαβε ότι δουλεύει παντού και άρχισε να ψάχνεται μόνος του, κόβοντας και ράβοντας όποια λέξη έβρισκε άγνωστη για να ανακαλύψει και να μάθει το νόημα και την λέξη .

Κουφάθηκα τελείως όταν μου ζήτησε να τον βοηθήσω για να  εξηγήσει την λέξη «εξωμότες» που είχε διαβάσει σε ένα βίπερ. 

Προχώρησε μόνος του πολύ γρήγορα ,προς έκπληξη της δασκάλας του που τον ρώτησε πως το κατάφερε.

Αυτός της εξήγησε τον τρόπο που του είχα δείξει και η δασκάλα θέλησε να με γνωρίσει,έτσι και έγινε.

Παραξενεύτηκε που δεν περιέχονταν στον τρόπο διδασκαλίας της που είχε μάθει από τους δικούς της καθηγητές στην σχολή της και το είχα μάθει εγώ στις πρώτες τάξεις του γυμνασίου μόλις πριν 8-10 χρόνια. Άρχισε να ψάχνεται το γιατί και  δεν γνωρίζω που έφτασε.

Ο φίλος από την Συρία έγινε άριστος οδοντίατρος, έμεινε εδώ, πήρε υπηκοότητα λόγω γάμου, πήγε στο στρατό και χωρίς να ξεκόψει από την Συρία και την γλώσσα του την οποία  έμαθε και στον γιο του, στον οποίο  έδωσε το όνομα του  Έλληνα πεθερού του μαζί με το αραβικό του επίθετο.

 Kαι όταν αυτός ενηλικιώθηκε και ανάφερε μπροστά μου ότι είναι και αισθάνεται Έλληνας από πατέρα Σύρο, παραξενεύτηκε λίγο όμως το δέχθηκε άνετα δηλώνοντας ότι και αυτός έγινε και Έλληνας μετά από όσα έμαθε δέχθηκε και κατάλαβε κυρίως μέσα από την γλώσσα που του έμαθε να σκέφτεται διαφορετικά με τα νοήματά που περιέχει.

Ακόμα ψάχνεται  με τα ελληνικά που μιλάει με λίγο αραβική προφορά διαβάζοντας τα πάντα από ιστορία μέχρι φιλοσοφία και θρησκευτικά,κάνοντας συγκρίσεις με την αρχική του παιδεία,δεν απαρνήθηκε το κοράνι,απλά έβαλε δίπλα του στο ίδιο ράφι και το ευαγγέλιο που διαβάζει και στις  δύο γλώσσες συγκρίνοντας τα νοήματα.

Πάντα με κατηγορεί αστειευόμενος όταν βρισκόμαστε ,σε τι μπελά τον έβαλα δείχνοντας  του εκείνο τον αρχικό τρόπο εκμάθησης της γλώσσας που ήταν  μέσο κατανόησης της σκέψης και της νοοτροπίας του λαού που επέλεξε να ζει ανάμεσα του.

Εγώ πάλι δεν την γλίτωσα ,παρά τις  δεκαετίες που πέρασαν ακόμα ψάχνομαι στα ίδια μονοπάτια που οδηγούν σε άλλα 

άπειρα ανεξερεύνητα και το χειρότερο έμαθα και στα παιδιά μου να ψάχνονται και ησυχία να μην έχουν.

Αντίθετα οι περισσότεροι γύρω μου Έλληνες, επαναπαύονται σε ότι τους μαθαίνουν και τους λένε και περνάνε καλά χωρίς ζόρι.

Έφταιξα το ξέρω που πίστεψα εκείνους τους καθηγητές που τραβούσαν τις φαβορίτες και  που ανέχθηκα μη γνωρίζοντας

τι σημαίνει το μπούλινγκ,ενώ γνώριζα το σημαίνον και το σημαινόμενο και την σημαία. 

Δεν φταίει σήμερα κανένας εκτός από μας για τα ελληνικά που ακούμε και μιλάμε, διανθισμένα με λέξεις σαν το μπουλινγκ

και όλα τα επακόλουθα μπούλινγκ  που υπομένουμε στις ζωές μας.

Μη ζητάμε βοήθεια από το κράτος που φτιάχνει χοτ σπότ και μοιράζει υπηκοότητες και άδειες παραμονής και χρυσές βίζες.

Η μόνη πιθανή  βοήθεια που θα ζητήσουμε θα έρθει από δασκάλους και καθηγητές σαν αυτούς που με μπλέξανε εμένα και τον άραβα φίλο μου.

Ας φωνάξουμε όλοι μαζί όποιο όνομα γνωρίζει ο καθένας να βοηθήσει.

Εγώ φωνάζω αυτό που γνωρίζω και ταιριάζει στα γούστα και τις ανησυχίες μου .

Μπαμπινιώτη ,ΒΟΗΘΕΙΑ.

Μήπως και καταλάβουμε.