Η ΒΡΩΜΙΚΗ «ΕΤΑΙΡΟΣ» ΜΑΣ
.
Γράφει ο Βασίλης Βιλιάρδος
Η διαστρεβλωμένη παρουσίαση του Ελληνικού από το Spiegel είναι μεν το εμφανέστερο αλλά τελικά το μικρότερο πρόβλημα της αναφοράς του στην Ελλάδα – αφού τόσο το βίντεο, όσο και το άρθρο του υπηρετούν στην πραγματικότητα το στόχο να πείσουν πως μόνο οι ιδιωτικοποιήσεις σε εξευτελιστικές τιμές και η συρρίκνωση του κράτους οδηγούν στην ευημερία της κοινωνίας.
Ως εκ τούτου, η απελπιστική περίπτωση δεν είναι η Ελλάδα, όπως ισχυρίζεται το περιοδικό, αλλά η Γερμανία και η μονόπλευρη, προκατειλημμένη δημοσιογραφία της – όπου μπορεί μεν να είμαι ο μοναδικός που το τονίζει ξανά και ξανά, θυμίζοντας «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», αλλά κάποια στιγμή θα το καταλάβουν οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι, αφού η αλήθεια βγαίνει πάντοτε στην επιφάνεια, όσο και αν αργήσει.
Επικαιρότητα
Σύμφωνα με το Spiegel και με τον Έλληνα αρθρογράφο του, ειρωνικά φυσικά, στα ΑΤΜ των τραπεζών επικρατεί πλέον ομαλότητα και οι Έλληνες μπορούν να κάνουν αναλήψεις άνω των 60 € – σε αντίθεση με αυτά που συνέβησαν το 2015 (επί δημιουργικής ασάφειας και αφελληνισμού των τραπεζών).
Μετά από χρόνια δε στην άκρη του γκρεμού, δεν αναφέρεται κανείς σε μία ενδεχόμενη κρατική χρεοκοπία ή στην έξοδο από το ευρώ – ενώ τα επιτόκια των δεκαετών ομολόγων είναι εξαιρετικά χαμηλά και η χώρα έχει ανακτήσει την πιστοληπτική της ικανότητα (προφανώς ως επίσημη γερμανική αποικία).
Εν τούτοις, ο ρυθμός ανάπτυξης είναι καταστροφικά χαμηλός, οι νέοι άνθρωποι με πτυχίο νομικής αμείβονται ως δικηγόροι με 350-400 € καθαρά το μήνα και επομένως πολλοί εγκαταλείπουν τη χώρα.
Εκτός αυτού ένας επενδυτής που θέλει να επενδύσει 8 δις € στο κλειστό από το 2001 αεροδρόμιο του Ελληνικού, σε ένα εγχείρημα με ξενοδοχεία, με διαμερίσματα πολυτελείας και με ένα καζίνο, δεν μπορεί να το κάνει για γραφειοκρατικούς λόγους – ενώ το οικονομικό ινστιτούτο ΙΟΒΕ υπολόγισε ότι, η επένδυση θα δημιουργήσει 10.000 νέες θέσεις εργασίας, αυξάνοντας μακροπρόθεσμα το ΑΕΠ κατά 2,4%.
Ως συνήθως όμως το γερμανικό περιοδικό αναπαράγει ανοησίες – ενδεχομένως μη γνωρίζοντας πως οι υπολογισμοί του ΙΟΒΕ δεν είναι σχεδόν ποτέ αξιόπιστοι.
Εν προκειμένω, πώς είναι αλήθεια δυνατόν 10.000 θέσεις εργασίας σε μία χώρα με 10,75 εκ. κατοίκους να αυξήσουν το ΑΕΠ κατά 2,4% οπότε κατά σχεδόν 4,5 δις €, ακόμη και αν υιοθετήσει κανείς τους πλέον αισιόδοξους πολλαπλασιαστές;
Εκτός αυτού τα ξενοδοχεία και οι πολυτελείς κατοικίες δεν δημιουργούν βιομηχανικές θέσεις εργασίας, δεν έχουν ως αποτέλεσμα την απασχόληση σε καινοτόμες εταιρείες και δεν προσφέρουν δουλειές σε νέους ανθρώπους με πτυχίο νομικής – αλλά μόνο επιχειρήματα «υπεξαίρεσης» της εξουσίας σε χρεοκοπημένα πολιτικά κόμματα, όπως στη ΝΔ που χρωστάει 290 εκ. € και δεν πρόκειται ποτέ να τα εξοφλήσει (γράφημα, στην πρώτη στήλη το 2018 και στη δεύτερη το 2017) ή στο ΠΑΣΟΚ που οφείλει πάνω από 250 εκ. € (γράφημα), σημειώνοντας πως τα δύο αυτά κόμματα φέρουν την ευθύνη για την υπερχρέωση της χώρας το 2009, για την υπαγωγή της στο ΔΝΤ, για τη χρεοκοπία της και για το έγκλημα του PSI.
Εάν δε οι Έλληνες τα ψηφίσουν ξανά, δεν θα είναι μόνο άξιοι της μοίρας τους αλλά, επί πλέον, εντελώς ανόητοι – αφού θα περιμένουν πως για τέταρτη φορά, με το ίδιο αποτυχημένο πείραμα (μνημόνια) και με τα ίδια διεφθαρμένα υλικά (κόμματα), θα έχουν άλλα αποτελέσματα!
Συνεχίζοντας, με ένα μικρό βίντεο που αφορά το γερμανικό άρθρο, η κάμερα δείχνει πως στο κλειστό αεροδρόμιο σταθμεύουν ακόμη παλιά αεροπλάνα, για να τεκμηριώσει πως ακριβώς αυτή η εικόνα περιγράφει την ελληνική οικονομία – στάσιμη και πεπαλαιωμένη. Όπως τονίζει τέλος ο Γερμανός ομιλητής στον επίλογο, θα πρέπει να υπάρξουν θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις για να αναπτυχθεί η Ελλάδα.
Εύλογα τώρα αναρωτιέται κανείς εάν είναι η Ελλάδα αυτή που χρειάζεται «θεμελιώδεις μεταρρυθμίσεις» ή τα δημοσιογραφικά πρότυπα του Spiegel – αφού δεν αναφέρει βασικά πράγματα όπως το ότι, στη θέση του παλαιού αεροδρομίου λειτουργεί το Ε. Βενιζέλος που δέχεται ετήσια πάνω από 24.000.000 επιβάτες, πως η δημιουργία του δόθηκε το 1995 σε ένα διεθνές «κονσόρτσιουμ» που συμμετείχαν γερμανικές εταιρείες, ότι κόστισε 2 δις € και πως η κατασκευή του διήρκεσε έξι έτη.
Κυρίως όμως δεν αναφέρει πως το πιο φημισμένο γερμανικό αεροδρόμιο στο Βερολίνο (BER), με την ίδια περίπου χωρητικότητα (28.000.000 επιβάτες), χρειάστηκε 13 χρόνια για να κατασκευαστεί – ενώ κόστισε 7 δις € παρά το ότι είχε προϋπολογιστεί πως θα κοστίσει όσο το Ε. Βενιζέλος (2 δις €).
Εάν το είχε κάνει, συγκρίνοντας το αεροδρόμιο των Αθηνών με αυτό του Βερολίνου, θα είχαν συμπεράνει εύκολα οι αναγνώστες του πως το σχήμα «άσπρο-μαύρο» που χρησιμοποιεί, τοποθετώντας την Ελλάδα απέναντι στη Γερμανία, δεν είναι καθόλου αντικειμενικό.
Δυστυχώς το ίδιο λάθος κάνουν και οι Έλληνες, παρασυρόμενοι από διατεταγμένα ΜΜΕ και από διεφθαρμένες κυβερνήσεις – με την έννοια πως προβαίνουν σε λανθασμένες συγκρίσεις θεωρώντας, για παράδειγμα, τη Γερμανία υποδειγματική, παρά το ότι είναι η βασίλισσα της απάτης και της διαφθοράς.
Εκτός αυτού πιστεύουν πως οι υπέρ-κοστολογήσεις γίνονται μόνο στην Ελλάδα, ότι μόνο μεταξύ των Ελλήνων υπάρχουν απατεώνες, πως δεν υπάρχει άλλη λύση για τα προβλήματα τους εκτός από το ίδιο το πρόβλημα (μνημόνια) και ότι θα τους σώσουν αυτοί που τους κατέστρεψαν!
Έτσι σκύβουν δουλικά το κεφάλι και δεν αντιδρούν ούτε καν με την ψήφο τους – ενώ οι «δημοσιογράφοι» δεν αναφέρονται στα υπέρογκα χρέη των κυβερνητικών κομμάτων και στις καταστροφές που προκάλεσαν στην Ελλάδα με τη θηριώδη διαφθορά τους, αλλά σε επιστολές του επικεφαλής κάποιο μικρότερου που ασφαλώς δεν χρεοκόπησαν τη χώρα, επειδή είναι το μοναδικό που έχει ένα ορθολογικό πρόγραμμα για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας που τα ίδια απεμπόλησαν στους Γερμανούς.
Περαιτέρω, η διαστρεβλωμένη παρουσίαση του αεροδρομίου από το Spiegel είναι μεν το εμφανέστερο αλλά τελικά το μικρότερο πρόβλημα της αναφοράς στην Ελλάδα – αφού τόσο το βίντεο, όσο και το άρθρο υπηρετούν στην πραγματικότητα το στόχο να πείσουν πως μόνο οι ιδιωτικοποιήσεις σε εξευτελιστικές τιμές και η συρρίκνωση του κράτους οδηγούν στην ευημερία της κοινωνίας.
Για παράδειγμα το ξεπούλημα των 14 αεροδρομίων στη FRAPORT, με τη γνωστή σκανδαλώδη σύμβαση και με τη χρηματοδότηση σχεδόν του συνόλου του τιμήματος εκ μέρους των ελληνικών τραπεζών – γεγονός που σημαίνει πως οι «δημοσιογράφοι» απευθύνονται σε ανθρώπους που θεωρούν εκ προοιμίου ηλιθίους και ιθαγενείς.
Το γερμανικό περιοδικό πάντως δεν αναρωτήθηκε καν κατά πόσο η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, η στασιμότητα της οικονομίας της και η μαζική μετανάστευση των νέων που ασφαλώς δεν μπορούν να ζήσουν με 400 € το μήνα, οφείλεται στην Τρόικα και στα μνημόνια που επέβαλλε εκβιαστικά στην Ελλάδα – με τα οποία η χώρα ζημιώθηκε πάνω από 1 τρις €, ευρισκόμενη σήμερα σε τρισχειρότερη θέση συγκριτικά με το 2010, αφού το δημόσιο χρέος της παρά το ξεπούλημα έχει εκτοξευθεί στο 194% του ΑΕΠ ή στα 359 δις € από 127% το 2009, ενώ το κόκκινοιδιωτικό στο 180% από 20% του ΑΕΠ το 2009, με τις τράπεζες να έχουν ληστέψει κυριολεκτικά τους Έλληνες, έχοντας επί πλέον αφελληνισθεί.
Δεν αναρωτήθηκε ούτε για της ευθύνες της Γερμανίας (εννοούμε πάντοτε τη βρώμικη ελίτ της χώρας και ποτέ τους Πολίτες), όσον αφορά τόσο την Ελλάδα, όσο και την ευρωπαϊκή κρίση χρέους που η ίδια προκάλεσε – με την ύπουλη πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα που δρομολόγησε με τη συνενοχή της ΕΚΤ και με το μισθολογικό dumping εις βάρος όλων των άλλων.
Ως εκ τούτου, η απελπιστική περίπτωση δεν είναι η Ελλάδα, όπως ισχυρίζεται, αλλά η Γερμανία και η μονόπλευρη, προκατειλημμένη δημοσιογραφία της – όπου μπορεί μεν να είμαι ο μοναδικός που το τονίζει ξανά και ξανά, θυμίζοντας «φωνή βοώντος εν τη ερήμω», αλλά κάποια στιγμή θα το καταλάβουν οι Έλληνες και οι Ευρωπαίοι, αφού η αλήθεια βγαίνει πάντοτε στην επιφάνεια, όσο και αν αργήσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου