«ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΚΙ ΕΓΩ» ΜΑΖΙ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΕΝΑ ΤΡΟΦΙΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΦΙΑΛΤΗ
Γράφει ο Κόλιν Τοντχάντερ
Αυτή η εικόνα είναι συμβολική για όλα όσα είναι λάθος με τη σύγχρονη κοινωνία.
Μια διαρροή αερίου από το εργοστάσιο φυτοφαρμάκων της Union Carbide στο Bhopal το 1984 είχε ως αποτέλεσμα περίπου 560.000 τραυματίες (αναπνευστικά προβλήματα, ερεθισμός των ματιών κ.λπ.), 4.000 σοβαρά ανάπηρους και 20.000 νεκρούς.
Όχι μόνο αυτό, αλλά τα φυτοφάρμακα που παράγονται στο εργοστάσιο και το μοντέλο γεωργίας που προωθείται έχει προκαλέσει καλά τεκμηριωμένη δυστυχία στους αγρότες, βλάβη στο έδαφος, τις πηγές νερού και την υγεία του πληθυσμού και ριζικό μετασχηματισμό των κοινωνικών σχέσεων στις αγροτικές κοινότητες. Και αυτά τα ζητήματα ισχύουν όχι μόνο για την Ινδία αλλά και για άλλες χώρες.
Αυτό το παλιό διαφημιστικό φυλλάδιο που χρονολογείται γύρω στις αρχές της δεκαετίας του 1960 συμπυκνώνει την αλαζονεία των δισεκατομμυριούχων και των εταιρειών τους που νομίζουν ότι είναι το χέρι του Θεού, ότι είναι η αλήθεια και η επιστήμη και ότι πρέπει όλοι να νιώθουμε δέος για την τεχνολογία που παράγουν.
Με τη βοήθεια του Ιδρύματος Ροκφέλερ και του Ιδρύματος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς, ξεριζώνουν την εξαιρετικά παραγωγική παραδοσιακή γεωργία, λέγοντας ότι είναι ελλιπής. Δηλητηριάζουν το έδαφος, τα τρόφιμα, τις πλωτές οδούς και τους ανθρώπους.
Αλλά αυτό δεν αρκεί. Πειρατούν, κατέχουν και τροποποιούν γενετικά τους σπόρους. Οι χημικές ουσίες και η μηχανική δεν οδηγούν σε περισσότερα ή καλύτερα τρόφιμα.
Το αντίθετο μάλιστα. Οι δίαιτες έχουν γίνει στενότερες και το θρεπτικό περιεχόμενο πολλών ειδών διατροφής έχει σταδιακά μειωθεί (βλ. McCance and Widdowson's the Mineral Depletion of Foods). Επιπλέον, οι περιοχές επισιτιστικής ασφάλειας έχουν καταστεί επισιτιστικά ανασφαλείς.
Αλλά πηγαίνει πέρα από αυτό.
Σκεφτείτε την ποσότητα των θανατηφόρων χημικών ουσιών που η υποσχόμενη τεχνο-ουτοπική καταναλωτική κοινωνία της Union Carbide (η Union Carbide παρήγαγε πολλά άλλα παρόμοια φυλλάδια με αυτό που παρουσιάστηκε παραπάνω, προωθώντας το ρόλο της επιστήμης και της τεχνολογίας σε όλους τους τομείς) έχει χαρίσει στην ανθρωπότητα σε καθημερινά προϊόντα από σαμπουάν έως παιχνίδια, τηγάνια, συσκευασίες, καναπέδες και κονσέρβες.
Είναι αξιοσημείωτο ότι το glyphosate, το πιο χρησιμοποιούμενο γεωργικό ζιζανιοκτόνο στον κόσμο, ξεκίνησε τη ζωή του ως βιομηχανικός χηλικός παράγοντας ορυκτών σε μεταλλικούς σωλήνες για την πρόληψη μπλοκαρίσματος και φθοράς.
Τώρα εξασφαλίζει εξάντληση ορυκτών / ελλείψεις θρεπτικών ουσιών στο ανθρώπινο σώμα. Το glyphosate επηρεάζει το ανθρώπινο έδαφος – το μικροβίωμα του εντέρου – το οποίο τροφοδοτεί άμεσα τα κύρια όργανα. Δεν είναι να απορεί κανείς που γινόμαστε μάρτυρες ενός πολλαπλασιασμού ασθενειών και ασθενειών.
Αλλά ξεχάστε αυτό που έχει γίνει η σπειροειδής κρίση δημόσιας υγείας του μοντερνισμού - μην ξεχάσετε να πάρετε αυτό το πειραματικό αναμνηστικό τρύπημα που γυρίζει χρήματα επειδή, θυμηθείτε, είπαν ότι ενδιαφέρονται πραγματικά για εσάς και την υγεία σας.
Εν τω μεταξύ, τα βιοεπιστημονικά πάρκα σε όλο τον κόσμο επεκτείνονται και υπόσχονται μια ακόμη πιο θαυμάσια τεχνο-δυστοπία από αυτή που έχει ήδη δημιουργηθεί.
Εργάζονται για να σας εγχύσουν νανοτεχνολογία για να σας «θεραπεύσουν» από όλες τις ασθένειες που δημιούργησε εξαρχής ο μοντερνιστικός τύπος σκέψης, προϊόντων και τεχνολογίας – ή για να χειραγωγήσουν τη φυσιολογία του DNA σας για να σας συνδέσουν με το διαδίκτυο (των πραγμάτων).
Οι πατέντες υπάρχουν – αυτό δεν είναι κερδοσκοπία.
Και καθώς αυτά τα βιοεπιστημονικά πάρκα επεκτείνονται, η επιτυχία τους μετριέται σε ετήσιο κύκλο εργασιών, κέρδη και «ανάπτυξη». Θέλουν όλο και περισσότερα «ταλέντα» να σπουδάσουν βιοεπιστήμες και θέματα υγείας και να αναλάβουν θέσεις στις εταιρείες βιοτεχνολογίας.
Και ζητούν περισσότερες δημόσιες επιδοτήσεις για να διευκολυνθεί αυτό. Περισσότερα παιδιά να σπουδάσουν φυσικές επιστήμες, ώστε να παρασυρθούν στην ιδεολογία και τις πρακτικές του αυτοσυντηρούμενου παραδείγματος της σύγχρονης κοινωνίας.
Φυσικά, η «βιωσιμότητα» είναι το μάντρα. Βιωσιμότητα με όρους ψεύτικης-πράσινης ιδεολογίας, καθαρού μηδενικού ισοζυγίου, αλλά, το πιο σημαντικό, βιώσιμη ανάπτυξη και κέρδος.
Εν τω μεταξύ, σε όλο τον κόσμο, κυρίως στις Κάτω Χώρες, αυτά τα πάρκα απαιτούν περισσότερη γη. Περισσότερη γη για επέκταση και περισσότερη γη για να στεγάσει «παγκόσμια ταλέντα» για να προσελκύσουν εργασία.
Αυτό σημαίνει τον εκτοπισμό των αγροτών από την αντίληψη ότι αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι εκπομποί "αερίων θερμοκηπίου", κάτι που, τουλάχιστον στις Κάτω Χώρες, σαφώς δεν είναι. Κοιτάξτε προς άλλους τομείς ή ακόμα και προς τον στρατό των ΗΠΑ, εάν χρειάζεστε ένα πρωταρχικό παράδειγμα ενός μεγάλου ρυπαντή.
Αλλά αυτό δεν είναι προς συζήτηση, κυρίως επειδή οι εταιρείες που σχετίζονται με τον στρατό είναι συχνά συνυφασμένες με τα πολύτιμα βιοεπιστημονικά και επιχειρηματικά «οικοσυστήματα» που προωθούνται.
Και μόλις οι αγρότες φύγουν και η γεωργική γη σκυροδετηθεί κάτω από την έννοια (στην Ολλανδία) μιας πόλης Tristate, μην ανησυχείτε - το «φαγητό» σας θα δημιουργηθεί σε ένα εργαστήριο ευγενική προσφορά βιοσυνθετικών, νανοτεχνολογικών, βιοφαρμακευτικών, γενετικά τροποποιημένων μικροβίων και τύπων που δημιουργήθηκαν στο τοπικό πάρκο βιοεπιστημών.
Οποιαδήποτε ρύπανση που σχετίζεται με τον άνθρακα που δημιουργείται από αυτά τα εργαστήρια υποτίθεται ότι θα «αντισταθμιστεί» από ένα δόλιο σύστημα εμπορίας πιστώσεων άνθρακα Ponzi - μέρος του οποίου θα σημαίνει την αγορά στρεμμάτων σε κάποια φτωχή χώρα για να φυτέψει δέντρα στη γη των πρόσφατα στερημένων.
Αυτός ο γενναίος νέος οικομοντερνισμός πρόκειται να εποπτεύεται από υπερεθνικά όργανα όπως ο ΟΗΕ και ο ΠΟΥ. Οι εθνικοί μονοκομματικοί πολιτικοί δεν θα συμμετέχουν στη διαμόρφωση πολιτικής.
Θα είναι υποστηρικτές του status quo που καθορίζεται από την ελίτ – κατώτεροι «ενδιαφερόμενοι» και τεχνοκράτες επόπτες ενός αλγορίθμου / συστήματος τεχνητής νοημοσύνης, διασφαλίζοντας ότι θα γίνουν οι απαραίτητες τροποποιήσεις.
Φυσικά, δεν πρέπει να απορρίπτονται όλα όσα συμβαίνουν κάτω από τη σημαία της βιοεπιστήμης, αλλά η επιστήμη είναι όλο και περισσότερο προνόμιο μιας όλο και πιο ολοκληρωμένης παγκόσμιας ελίτ που έχει δημιουργήσει τα προβλήματα για τα οποία τώρα ξεδιπλώνει τις «λύσεις».
Είναι μια εξαιρετικά κερδοφόρα αναπτυσσόμενη βιομηχανία - κάτω από τη σημαία της «καινοτομίας», καθαρίζοντας το χάος που δημιουργήσατε.
Αλλά η ανησυχητική τάση είναι ότι η «επιστήμη» και η τεχνολογία δεν πρέπει να αμφισβητούνται. Μια πλούσια οικονομική-ψηφιακή-εταιρική ελίτ χρηματοδοτεί αυτή την επιστήμη, καθορίζει τι πρέπει να μελετηθεί, πώς πρέπει να μελετηθεί και πώς διαδίδονται τα ευρήματα και πώς πρέπει να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία που παράγεται.
Όπως είδαμε με την εκδήλωση του COVID, αυτή η ελίτ έχει τη δύναμη να κλείσει την πραγματική συζήτηση, να αποτρέψει τον έλεγχο της «επιστήμης» και να δυσφημίσει και να λογοκρίνει παγκοσμίου φήμης επιστήμονες και άλλους που αμφισβήτησαν ακόμη και την αφήγηση.
Και κινεί επίσης τα νήματα των εθνικών κρατών τόσο πολύ που η πρώην πρωθυπουργός της Νέας Ζηλανδίας Jacinda Arden δήλωσε ότι η κυβέρνησή της είναι «η αλήθεια». Το πάντρεμα επιστήμης και πολιτικής σε μια οργουελιανή δυστοπία.
Η επικρατούσα σκέψη είναι ότι τα προβλήματα των ασθενειών, της πείνας, του υποσιτισμού, της ανεργίας, της ρύπανσης, της χρήσης των πόρων και ούτω καθεξής πρέπει όλα να επιλυθούν στο πάρκο βιοεπιστημών από αυτά που λέει ο αγρότης/συγγραφέας Chris Smaje μέσω της τεχνικής καινοτομίας και της περαιτέρω ενσωμάτωσης σε ιδιωτικές αγορές που δομούνται συστηματικά από την κεντρική εξουσία υπέρ των πλουσίων.
Η οικομοντερνιστική ιδεολογία που βλέπουμε ενσωματωμένη στις νοοτροπίες εκείνων που ασκούν πιέσεις για περισσότερους πόρους, γη και χρηματοδότηση δεν έχει τίποτα να πει για το πώς η ανθρωπότητα αρρώστησε, έγινε στείρα, φτωχή, στερημένη, αποικιοκρατούμενη, καταθλιπτική, άνεργη ή περιθωριοποιημένη.
Καθοδηγούμενοι από τη δημόσια χρηματοδότηση, την εξέλιξη της σταδιοδρομίας και το κέρδος, παραμένουν παρωπίδες και προωθούν μια ιδεολογία της οποίας οι «λύσεις» παράγουν μόνο περισσότερα προβλήματα που απαιτούν περισσότερη «καινοτομία» και περισσότερα χρήματα.
Ταυτόχρονα, οι όποιες πραγματικές λύσεις πολύ συχνά απορρίπτονται ως καθοδηγούμενες από ιδεολογία και άγνοια που θα μας οδηγήσουν όλους στην καταστροφή. Μια κλασική περίπτωση προβολής.
Όπως έχω γράψει προηγουμένως, οι τρέχουσες ηγεμονικές πολιτικές δίνουν προτεραιότητα στην αστικοποίηση, τις παγκόσμιες αγορές, τις μακριές αλυσίδες εφοδιασμού, την εμπορευματοποιημένη εταιρική γνώση, τα εξαιρετικά επεξεργασμένα τρόφιμα και την εξάρτηση από την αγορά εις βάρος των αγροτικών κοινοτήτων, των ανεξάρτητων επιχειρήσεων και των μικροκαλλιεργητών, των τοπικών αγορών, των βραχειών αλυσίδων εφοδιασμού, της αυτόχθονης γνώσης, της ποικίλης αγροοικολογικής καλλιέργειας, της θρεπτικής πυκνής διατροφής και της επισιτιστικής κυριαρχίας.
Και αυτό μας οδήγησε εδώ που είμαστε τώρα.
Ο ειδικός σε θέματα εμπορικής και γεωργικής πολιτικής Devinder Sharma είπε κάποτε ότι χρειαζόμαστε οικογενειακές εκμεταλλεύσεις και όχι οικογενειακούς γιατρούς. Φανταστείτε τη μείωση των ασθενειών και όλων των ειδών των συνθηκών.
Φανταστείτε ακμάζουσες τοπικές κοινότητες επικεντρωμένες στην παραγωγή μικροκαλλιεργητών, σε θρεπτικά πυκνά τρόφιμα και υγιείς ανθρώπους.
Αντ 'αυτού, έχουμε εκτεταμένα πάρκα βιοεπιστημών που επικεντρώνονται στην οικονομική παγκοσμιοποίηση, την ασθένεια και τη χειραγώγηση των τροφίμων και των ανθρώπινων σωμάτων.
Αν και μερικές χιλιάδες εξαιρετικά ισχυροί άνθρωποι είναι αποφασισμένοι να βαδίσουν την ανθρωπότητα προς ένα δυστοπικό οικομοντερνιστικό μέλλον, μπορούμε, τελειώνοντας, να εμπνευστούμε από τα λόγια του John Seymour (1912-2004), πρωτοπόρου του κινήματος της αυτάρκειας.
Ο Seymour περιγράφηκε ως εξέγερση ενός ανθρώπου ενάντια στον μοντερνισμό από τον συγγραφέα και οικολόγο Herbert Girardet. Αλλά ως αγρότης ο ίδιος, ο Seymour θεωρούσε τον εαυτό του «στρόφαλο αγρότη» και προσέφερε λύσεις όσον αφορά τον τοπικισμό, την οικονομία μικρής κλίμακας, την επιστροφή στη γη και τη βιολογική γεωργία.
Σε μια έκκληση για δράση, δήλωσε:
Το μικρό ποσό που εσείς και εγώ μπορούμε να κάνουμε είναι σχεδόν απίθανο να ρίξει τον τεράστιο παγκόσμιο μολώχ της λεηλασίας της βιομηχανίας; Λοιπόν, αν εσείς και εγώ δεν το κάνουμε, δεν θα γίνει, και η Εποχή της Λεηλασίας θα τελειώσει στην Εποχή του Χάους.
Πρέπει να το κάνουμε – μόνο οι δυο μας – μόνο εσείς και εγώ. Δεν υπάρχουν «αυτοί» – δεν υπάρχει κανένας άλλος. Μόνο εσύ κι εγώ. Στους αδύναμους ώμους μας πρέπει να σηκώσουμε αυτό το βαρύ φορτίο τώρα... Αύριο θα είναι πολύ αργά».
Ο Colin Todhunter ειδικεύεται στην ανάπτυξη, τα τρόφιμα και τη γεωργία και είναι ερευνητικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση στο Μόντρεαλ. Μπορείτε να διαβάσετε το "μίνι ηλεκτρονικό βιβλίο" του, Τρόφιμα, Εξάρτηση και Αποστέρηση: Καλλιεργώντας την Αντίσταση, εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου