Οίμος-Αθήνα: Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΘΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024

Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΘΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΤΡΟΦΗΣ

Η «ΕΠΙΣΙΤΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ» ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, ΤΩΝ ΑΓΡΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ

ΒΙΝΤΕΟ

Γράφει ο Colin Todhunter

Αυτό το άρθρο ξεκινά με ένα σύντομο βίντεο βασισμένο σε μια συνέντευξη με τον ερευνητή Sandi Adams, ο οποίος περιγράφει τα σχέδια για τη γεωργία στην αγροτική κομητεία Somerset στη νοτιοδυτική Αγγλία και το Ηνωμένο Βασίλειο γενικότερα.

Είναι ένα σημαντικό κλιπ επειδή αυτό που περιγράφει φαίνεται να είναι μέρος μιας ευρύτερης ατζέντας των Ηνωμένων Εθνών που παραδόθηκε από μια εξαιρετικά πλούσια, ανεξέλεγκτη, μη εκλεγμένη ελίτ.

Αυτή η ελίτ πιστεύει ότι μπορεί να κάνει καλύτερη δουλειά από τη φύση αλλάζοντας την ουσία της τροφής και τον γενετικό πυρήνα της προσφοράς τροφίμων (μέσω της συνθετικής βιολογίας και της γενετικής μηχανικής).

Το σχέδιο περιλαμβάνει επίσης την απομάκρυνση των αγροτών από τη γη (αγροκτήματα χωρίς αγρότες που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη) και την πλήρωση μεγάλου μέρους της υπαίθρου με αιολικά πάρκα και ηλιακούς συλλέκτες. Αν και το σύστημα τροφίμων έχει προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αυτή η λανθασμένη ατζέντα είναι μια συνταγή για επισιτιστική ανασφάλεια που κανείς δεν ψήφισε.

Σε όλο τον κόσμο, από την Ολλανδία μέχρι την Ινδία, οι αγρότες διαμαρτύρονται. Οι διαμαρτυρίες μπορεί να φαίνονται να έχουν λίγα κοινά. Αλλά το κάνουν.

Οι αγρότες δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να βγάλουν τα προς το ζην, είτε λόγω των νεοφιλελεύθερων εμπορικών πολιτικών που οδηγούν στην εισαγωγή προϊόντων που υπονομεύουν την εγχώρια παραγωγή και μειώνουν τις τιμές, είτε λόγω της απόσυρσης της κρατικής στήριξης είτε λόγω της εφαρμογής πολιτικών μηδενικών εκπομπών που θέτουν μη ρεαλιστικούς στόχους.

Το κοινό στοιχείο είναι ότι, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η γεωργία καθίσταται σκόπιμα αδύνατη ή οικονομικά μη βιώσιμη. Ο στόχος είναι να εκδιωχθούν οι περισσότεροι αγρότες από τη γη και να περάσουν από μια ατζέντα που από τη φύση της φαίνεται πιθανό να προκαλέσει ελλείψεις και να υπονομεύσει την επισιτιστική ασφάλεια.

Μια παγκόσμια ατζέντα «μίας παγκόσμιας γεωργίας» προωθείται από το Ίδρυμα Gates και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ.

Περιλαμβάνει ένα όραμα για τα τρόφιμα και τη γεωργία που βλέπει εταιρείες όπως η Bayer, η Corteva, η Syngenta και η Cargill να συνεργάζονται με τη Microsoft, την Google και τους γίγαντες της μεγάλης τεχνολογίας για να διευκολύνουν τις φάρμες χωρίς αγρότες που βασίζονται στην τεχνητή νοημοσύνη, τα εργαστηριακά μηχανικά «τρόφιμα» και το λιανικό εμπόριο που κυριαρχείται από εταιρείες όπως η Amazon και η Walmart.

Ένα καρτέλ ιδιοκτητών δεδομένων, ιδιοκτησιακών προμηθευτών εισροών και πλατφορμών ηλεκτρονικού εμπορίου στα επιβλητικά ύψη της οικονομίας.

Η ατζέντα είναι το πνευματικό τέκνο ενός ψηφιακού-εταιρικού-χρηματοπιστωτικού συμπλέγματος που θέλει να μεταμορφώσει και να ελέγξει όλες τις πτυχές της ζωής και της ανθρώπινης συμπεριφοράς.

Αυτό το σύμπλεγμα αποτελεί μέρος μιας αυταρχικής παγκόσμιας ελίτ που έχει την ικανότητα να συντονίζει την ατζέντα της σε παγκόσμιο επίπεδο μέσω των Ηνωμένων Εθνών, του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και άλλων υπερεθνικών οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων ισχυρών δεξαμενών σκέψης και ιδρυμάτων (Γκέιτς, Ροκφέλερ κ.λπ.).

Η ατζέντα της για τα τρόφιμα και τη γεωργία ονομάζεται κατ' ευφημισμό «επισιτιστική μετάβαση». Οι μεγάλες αγροτικές επιχειρήσεις και τα «φιλανθρωπικά» ιδρύματα τοποθετούνται ως σωτήρες της ανθρωπότητας λόγω των πολυδιαφημισμένων σχεδίων τους να «ταΐσουν τον κόσμο» με γεωργία υψηλής τεχνολογίας «ακριβείας», γεωργία «βασισμένη σε δεδομένα» και «πράσινη» (καθαρή μηδενική) παραγωγή - με τη «βιωσιμότητα» να είναι το μάντρα.

Αναπόσπαστο μέρος αυτής της «επισιτιστικής μετάβασης» είναι η αφήγηση της «κλιματικής έκτακτης ανάγκης», ένα σχόλιο που έχει κατασκευαστεί και προωθηθεί προσεκτικά (βλ. το έργο του ερευνητή δημοσιογράφου Cory Morningstar) και η ιδεολογία του καθαρού μηδενικού ισοζυγίου που συνδέεται με τη γεωργία άνθρακα και την εμπορία άνθρακα.

Η «επισιτιστική μετάβαση» περιλαμβάνει τον περαιτέρω εγκλωβισμό των αγροτών (τουλάχιστον εκείνων των αγροτών που θα παραμείνουν στη γεωργία) σε μια ελεγχόμενη από εταιρείες γεωργία που εξάγει πλούτο και εξυπηρετεί τις ανάγκες της αγοράς των παγκόσμιων εταιρειών, των συστημάτων εμπορίας άνθρακα Ponzi και των θεσμικών επενδυτών και κερδοσκόπων που δεν έχουν καμία σχέση με τη γεωργία και θεωρούν τη γεωργία, τα βασικά προϊόντα διατροφής και τη γεωργική γη ως απλά χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία. Αυτοί οι αγρότες θα υποβιβαστούν σε εταιρικούς παράγοντες εξόρυξης κερδών που φέρουν όλους τους κινδύνους.

Αυτή η ληστρική εμπορευματοποίηση της υπαίθρου χρησιμοποιεί λανθασμένες προϋποθέσεις και κινδυνολογία για το κλίμα για να νομιμοποιήσει την ανάπτυξη τεχνολογιών που υποτίθεται ότι θα μας απαλλάξουν όλους από την κλιματική κατάρρευση και τη μαλθουσιανή καταστροφή.

Στην κοινωνία γενικά, βλέπουμε επίσης την αμφισβήτηση των επίσημων αφηγήσεων να αποθαρρύνεται, να λογοκρίνεται και να περιθωριοποιείται.

Το είδαμε αυτό με τις πολιτικές και την «επιστήμη» που χρησιμοποιήθηκαν για τη νομιμοποίηση κρατικών δράσεων που σχετίζονται με τον COVID. Μια πλούσια ελίτ χρηματοδοτεί όλο και περισσότερο την επιστήμη, καθορίζει τι πρέπει να μελετηθεί, πώς πρέπει να μελετηθεί και πώς διαδίδονται τα ευρήματα και πώς πρέπει να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία που παράγεται.

Αυτή η ελίτ έχει τη δύναμη να κλείσει την πραγματική συζήτηση και να δυσφημίσει και να λογοκρίνει άλλους που αμφισβητούν την κυρίαρχη αφήγηση. Η επικρατούσα σκέψη είναι ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα πρέπει όλα να επιλυθούν μέσω της τεχνικής καινοτομίας που καθορίζεται από τους πλουτοκράτες και την κεντρική εξουσία.

Αυτή η υπεροπτική νοοτροπία (ή η απόλυτη αλαζονεία) οδηγεί και είναι σύμπτωμα ενός αυταρχισμού που επιδιώκει να επιβάλει μια σειρά τεχνολογιών στην ανθρωπότητα χωρίς δημοκρατική εποπτεία. Αυτό περιλαμβάνει τα αυτομεταδιδόμενα εμβόλια, τη γενετική μηχανική φυτών και ανθρώπων, τα συνθετικά τρόφιμα, τη γεωμηχανική και τον μετανθρωπισμό.

Αυτό που βλέπουμε είναι ένα λανθασμένο οικο-μοντερνιστικό παράδειγμα που συγκεντρώνει την εξουσία και ευνοεί την τεχνο-επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη (μια μορφή τεχνοκρατικής εξαίρεσης).

Ταυτόχρονα, οι ιστορικές σχέσεις εξουσίας (συχνά ριζωμένες στη γεωργία και την αποικιοκρατία) και οι κληρονομιές τους εντός και μεταξύ των κοινωνιών σε όλο τον κόσμο αγνοούνται βολικά και αποπολιτικοποιούνται.

Η τεχνολογία δεν είναι πανάκεια για τις καταστροφικές επιπτώσεις της φτώχειας, της ανισότητας, της εκδίωξης, του ιμπεριαλισμού ή της ταξικής εκμετάλλευσης.

Όσον αφορά τις τεχνολογίες και τις πολιτικές που αναπτύσσονται στον γεωργικό τομέα, αυτά τα φαινόμενα θα ενισχυθούν και θα εδραιωθούν περαιτέρω - και αυτό περιλαμβάνει ασθένειες και κακή υγεία, οι οποίες έχουν αυξηθεί σημαντικά ως αποτέλεσμα των σύγχρονων τροφίμων που τρώμε και των αγροχημικών και πρακτικών που χρησιμοποιούνται ήδη από τις εταιρείες που πιέζουν για την «επισιτιστική μετάβαση».

Ωστόσο, αυτό στη συνέχεια ανοίγει άλλες ευκαιρίες τεχνολογικής επιδιόρθωσης στον τομέα των βιοεπιστημών για επενδυτές όπως η BlackRock που επενδύουν τόσο στη γεωργία όσο και στα φαρμακευτικά προϊόντα.

Αλλά σε μια νεοφιλελεύθερη ιδιωτικοποιημένη οικονομία που συχνά διευκόλυνε την άνοδο των μελών της ελεγχόμενης πλούσιας ελίτ, είναι λογικό να υποθέσουμε ότι τα μέλη της έχουν ορισμένες υποθέσεις για το πώς λειτουργεί ο κόσμος και πρέπει να συνεχίσει να λειτουργεί: έναν κόσμο βασισμένο στην απορρύθμιση με περιορισμένη εποπτεία και την ηγεμονία του ιδιωτικού κεφαλαίου και έναν κόσμο που καθοδηγείται από ιδιώτες όπως ο Μπιλ Γκέιτς που νομίζουν ότι ξέρουν καλύτερα.

Είτε μέσω, για παράδειγμα, της κατοχύρωσης με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας μορφών ζωής, της εμπορίας άνθρακα, της εδραίωσης της εξάρτησης από την αγορά (εταιρική) ή των επενδύσεων στη γη, οι οικολογικά σύγχρονες πολιτικές τους χρησιμεύουν ως κάλυψη για τη δημιουργία και τη συσσώρευση περαιτέρω πλούτου και για την εδραίωση του ελέγχου τους.

Έτσι, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ισχυροί άνθρωποι που περιφρονούν τις δημοκρατικές αρχές (και κατά συνέπεια, τους απλούς ανθρώπους) πιστεύουν ότι έχουν κάποιο θεϊκό δικαίωμα να υπονομεύσουν την επισιτιστική ασφάλεια, να κλείσουν τη συζήτηση, να πλουτίσουν περαιτέρω με τις τεχνολογίες και τις πολιτικές τους και να παίξουν με το μέλλον της ανθρωπότητας.

Ο Colin Todhunter ειδικεύεται στην ανάπτυξη, τα τρόφιμα και τη γεωργία και είναι ερευνητικός συνεργάτης του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση στο Μόντρεαλ. Μπορείτε να διαβάσετε τα δωρεάν ηλεκτρονικά βιβλία του Academia.edu ή την ενότητα ηλεκτρονικών βιβλίων στην αρχική σελίδα του Κέντρου Έρευνας για την Παγκοσμιοποίηση.