Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2020

ΕΥΓΕΝΙΚΗ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ ΤΩΝ ΧΑΡΙΣΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΜΑΣ ΠΡΟΙΚΙΣΕ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ...


«ΘΑΡΣΕΙΤΕ»

2 ΒΙΝΤΕΟ


Γράφει ο Κυανούς Ουρανός

«Θαρσείτε εγώ είμι· μη φοβείσθε» (Ματθ.ιδ'27)

«...θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον» (Ιωαν.ιστ'33)

Τα κομμουνιστικά καθεστώτα (και όχι μόνον) απέδιδαν τα χάλια των αποτελεσμάτων διακυβερνήσεώς τους στους προηγούμενους ηγέτες.  

Έτσι μετά τον θάνατον του Στάλιν, ο διάδοχος στην ηγεσία της Σοβιετικής  Ενώσεως Νικίτα Χρουτσώφ μιλώντας προς τα μέλη του ΚΚΣΕ απέδωσε όλα τα στραβά στον "εκλιπόντα ηγέτη".  

Αίφνης από το βάθος της αίθουσας, ανάμεσα σε καμμιά χιλιάδα μέλη, μια φωνή ακούστηκε «κι εσύ σύντροφε Χρουτσώφ τι έκανες τότε;», αφού ήταν δεύτερος στην ηγεσία πίσω από τον Στάλιν.

Ο Χρουτσώφ σηκώθηκε από τη θέση του αφρίζοντας από οργή κι άρχισε να φωνάζει "ποιός το είπε αυτό; ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΕΙΠΕ ΑΥΤΟ;" απειλώντας θεούς και δαίμονες.  Σιγή του τάφου από το ακροατήριο επί κανένα 5λεπτο (τα γκουλάγκ ήταν δεδομένα για όποιον θα μιλούσε), όσο ο ηγέτης ούρλιαζε, οπότε αλλάζοντας το απειλητικόν ύφος ο Χρουτσώφ λέει : "Ε, γι αυτό κι εγώ τότε δεν μίλαγα..."

Ο φόβος είναι συναίσθημα δυσκολοχαλιναγωγούμενο.  Πάνω σε αυτό δομήθηκε όλος ο έλεγχος της ανθρωπότητας επί χιλιετίες.  Οι ανθρώπινες μάζες χαλιναγωγήθηκαν από τις εκάστοτε ηγεσίες με τον φόβον, όπως ακριβώς και οι εκπαιδευτές κάνουν  στα σκυλιά.  

Είναι γνωστό ότι το σκυλί σε νεαρή ηλικία αν δαρθεί θα φοβάται αυτόν που το έδειρε.  Οι ανθρώπινες μάζες χαλιναγωγήθηκαν κυρίως με τον φόβον του θανάτου, γι αυτό και η εσχάτη των ποινών πάντα   θεωρείτο η θανατική καταδίκη.

Ο αρχαίος Έλληνας βγαίνοντας σιγά-σιγά από το "σπήλαιο του Πλάτωνα", που είχαν κλείσει την ανθρωπότητα οι πανάρχαιοι δυνάστες άρχισε να ερευνά από που ήρθε, τι κάνει σ'αυτή τη ζωή και κυρίως που πάει μετά θάνατον.

Αυτή ήταν η αρχαία Ελληνική Φιλοσοφία, που ατσάλωσε πνευματικά τον Έλληνα (όχι όλους) και τον έκανε όχι μόνον να πηγαίνει χαρούμενος και φρεσκολουσμένος στη μάχη ΑΝΕΥ ΦΟΒΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ (π.χ. Σπαρτιάτες) αλλά και η ίδια η μάνα του να του παραδίνει την ασπίδα με την εντολή «Η ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ»

Σήμερα αυτή η μάνα κυνηγάει το γιό της στα 30 και βάλε, να φάει το τοστ του πριν...κρυώσει...και να φορέσει τη ζακετούλα του μη πάθει κοιλιακά... και τελευταία να βάλει τη μασκούλα του ο κανακάρης της λες και θα πάθει στείρωσιν και θα κοπεί το οικογενειακό δέντρο.

Ο αρχαίος Έλληνας, παρότι ξεπέρασε τον φόβον θανάτου δεν έλυσε το άλυτο πρόβλημα της  φθοράς και του θανάτου.  Αυτό μόνον ο Κατασκευαστής μπορούσε να το αποκαλύψει ... και το απεκάλυψε.


(δείτε ειδικά μετά το 2:00)

«Θαρσείτε εγώ είμι· μη φοβείσθε ... εγώ νενίκηκα τον κόσμον»
είπε ο Χριστός κι όλη η ποιμαντική του αφορούσε αυτό με το οποίον οι αφέντες της ανθρωπότητας την φόβιζαν, τον θάνατον.  Δεν είπε απλά  να μη φοβάστε τον θάνατον αλλά ότι τα ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ έρχονται μετά θάνατον ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΣΕΤΕ ΝΑ ΘΗΣΑΥΡΙΣΕΤΕ ΕΠΟΥΡΑΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΤΕ.

Είπε ότι δεν υπάρχει θάνατος αλλά απλά η παρούσα βιοτή είναι το πρόκριμα στην μετά ζωήν για "καλύτερο διαμέρισμα" με θέα το ανέσπερον Φως.

Κατασκευαστού ομιλούντος πάσα άλλη σκέψις απορρίπτεται...

Έχω κατ' επανάληψιν αναφερθεί στη σύναψιν Ελληνισμού και Χριστού (ΕΔΩ, ΕΔΩ και ΕΔΩ)

Βέβαια τί είμαι εγώ εμπρός σε αγίους όπως η Αγία Αικατερίνη, ο Μέγας Βασίλειος, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νεκτάριος, ο Όσιος Παϊσιος και τόσοι άλλοι, που έχουν τεκμηριώσει το θέμα με φωτισμό Αγίου Πνεύματος.

Ο Χριστός ενανθρωπιζόμενος μας έδειξε ότι το αντίθετον του φόβου είναι η Αγάπη, που άνευ Χριστού δεν νοείται αφού Αυτός την εκπροσωπεί, όπως δεν υπάρχει Φως άνευ Χριστού παρά μόνον σκότος. 

Κατασκευαστού ομιλούντος πάσα άλλη σκέψις απορρίπτεται...


Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἕν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων. καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει, καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν 

(Ιωαν.α'1-5)

~ ~ ~

Με δεδομένα αυτά έχω απογοητευτεί σχεδόν απ' όλους τους Ορθοδόξους Έλληνες, όσον αφορά την αντιμετώπισιν των τρεχόντων κοινωνικών, εθνικών, εκκλησιαστικών και λοιπών προβλημάτων, κάνοντας με να πιστεύω ότι οι πραγματικοί είναι ελαχιστότατοι.

Τι Ορθόδοξος είσαι αδελφάκι μου, όταν δεν πιστεύεις σε Χριστόν;  Τι λες στο Σύμβολον της Πίστεως « ... Πατέρα Παντοκράτορα ...» ενώ αμφισβητείς την Παντοκρατορία Του;  

Μάλλον έχεις πλάσει (ή σ' έκαναν να πλάσεις ή σου έπλασαν) έναν άλλον θεό, που όταν δεν έχεις άλλη λύση θα πεις να τον επικαλεστώ μήπως και γίνει κάτι ΑΝΤΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΗ ΜΕΡΑ ΣΟΥ!!!

Αυτό έκαναν οι ήρωες του '21 και πρώτη τους φράσις το πρωί ήταν «Θεέ μου Παντοδύναμε, Μεγάλο τ' Όνομά Σου! Φύλλο δεν πέφτει απ´το δεντρί, χωρίς το Θέλημά Σου..!!» σύμφωνα με τον γ. Βασίλειον Καυσοκαλυβίτην κι έτσι ο Παντοδύναμος Θεός τους αξίωσε να νικήσουν στον Εθνοσωτήριον αγώνα και να μας χαρίσουν της Ελευθερία μας.  Θάνατον δεν φοβήθηκαν κι έχουν ζωήν αιώνιον.


Αυτή η δύσις, η σατανική δύσις, από όπου προέρχεται το μεγαλύτερο αμάρτημα του ελληνικού λαού



ευθύνεται για το χάλι μας καθώς και το έλλειμα παιδείας, όμως και η μη διάθεσις του νεοέλληνα να μελετήσει.  Ο ίδιος ο Χριστός είπε «μελετάτε τας Γραφάς» κι όχι όπως διαδίδουν οι σατανιστές αντικείμενοι "πίστευε και μη ερεύνα", που έλεγε ο διαβολόπληκτος πάπας.

Τι διάβασες λοιπόν νεοέλληνα και χάβεις τον δυτικό σανό;  Μελέτησες καθόλου αρχαιοελληνική φιλοσοφία και σοφία, μια και πολλές φορές καμώνεσαι ότι ο Χριστιανισμός σου κατέστρεψε τον Ελληνισμό;  Για ποιόν Ελληνισμό μιλάς, αυτόν που αγνοείς κι ακολουθείς σαν σκυλάκι τα ξεράσματα του γαλλικού διαστρεφισμού;

Μάθε λοιπόν ότι πριν καν περάσουν 50 χρόνια από την αρχή της Ρωμανίας με τον Μέγα Κωνσταντίνον, ο Μέγας Βασίλειος είπε ότι στον νόμο, λόγον και κάλλος του Ελληνισμού ο Χριστιανισμός ανύψωσε τις υπάρχουσες πίστιν, θυσίαν κι αγάπην για να υμνήσουν μαζί την αρετήν, σφυρηλατώντας ένα μοναδικό κράμα, την Ελληνορθοδοξίαν.

Η Ρωμανία δεν είχε φόβον αλλά θάρρος, Αγάπην και Χριστόν.

Κι ο Άγιος Νεκτάριος 15 αιώνες μετά εξηγούσε την ουσίαν του «φρονείν Ελληνικά» :

«…η τελείωσις, η ανύψωσις από του υλικού κόσμου προς τον πνευματικόν• 

...ότι ο πνευματικός κόσμος δέον εστί να ζωογονή τον υλικόν κόσμον, 

...ότι το πνεύμα ανάγκη να επικρατήσει της ύλης,

... ότι οι πνευματικοί νόμοι δέον εστί να ώσιν ισχυρότεροι των φυσικών νόμων»…

Και μετά από αυτά φοβάσαι;;;

«Θαρσείτε εγώ είμι· μη φοβείσθε ... εγώ νενίκηκα τον κόσμον»

Βγες από το πανάρχαια χτισμένο Σπήλαιον του Πλάτωνα και φέρσου σαν Έλληνας. Γιατί :

Έλληνας ούτε γεννιέσαι, ούτε γίνεσαι. Έλληνας πεθαίνεις!

«Έλληνας». Είναι τίτλος. Είναι παράσημο. Είναι προνόμιο.

Όποιος το(ν) λαμβάνει, τίθεται δίπλα στον Λεωνίδα και στον Παπαφλέσσα.

Έλληνας δεν μπορεί να λογίζεται ο τρυφερόκωλος αριστοκράτης που παίρνει άδεια από το κέντρο νεοσυλλέκτων πριν την ορκωμοσία.

Έλληνας δεν μπορεί να θεωρείται ο φασιστάκος που σχηματίζει τον αητό της Αλβανίας ντυμένος στα χρώματα του ελληνικού στρατού.

Ας αφήσουν οι διακοσμητικοί καρεκλοκένταυροι τις πομφόλυγες περί «μετεχόντων της ελληνικής παιδείας».

Ας αφήσουν οι εθνομηδενιστές τα φληναφήματα περί «ενσωμάτωσης».

«Έλληνας» σημαίνει θάνατος. Έλληνας είναι όποιος πεθαίνει για την Ελλάδα.

Κι επειδή λίγοι πια έχουν τέτοια τύχη, ας λέγεται Έλληνας κι όποιος ΘΑ πέθαινε για την Ελλάδα. Όποιος ακούει τον εθνικό ύμνο και συγκινείται. Όποιος ατενίζει τη γαλανόλευκη και αγαλλιάζει.

Ο μπαγάσας με το τρελόχαρτο δεν είναι Έλληνας όπου και αν γεννήθηκε, από όποιους και αν γεννήθηκε. Ο απατεώνας που απέκτησε γραφειοκρατική ιθαγένεια γιατί κάπου έπρεπε να τρυπώσει δεν είναι Έλληνας.

«Έλληνας» σημαίνει θάνατος.

Ας κρατήσουν τις φανφάρες οι απόγονοι των Ναζί, από όποια πλευρά των συνόρων κι αν γεννήθηκαν.

Ας κρατήσουν τις απειλές οι φασίστες, ελληνόφωνοι και βαρβαρόφωνοι.

Ο Έλληνας δεν ζει ΣΤΗΝ Ελλάδα. Ζει ΓΙΑ την Ελλάδα.

Και, πάνω απ΄όλα, ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.

Ο μόνος φόβος που όχι μόνο δικαιολογείται αλλά ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ είναι ο φόβος Κυρίου.

Γιατί αυτός σε κάνει ήρωα, σε κάνει ημίθεο, σε κάνει Άγιο.

Κι εσύ φοβάσαι έναν ιό;

Τι κατάντημα σήμερα, απορώ με το στραβό ανθρώπινο μυαλό μου πως μας ανέχεται ακόμα.

Χρόνια πολλά εισερχόμενος σε ναούς πρώτα κοιτούσα προς τον θόλο από φόβον μήπως έφυγε.

ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ... ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ.

ΔΕΝ ΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ, ΑΠΛΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΥΑΛΟ, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ.

ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΝ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΑΡΙΣΕ ...

ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ;


Κυανούς Ουρανός



5 σχόλια: