Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2021

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΜΟΛΥΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ...


ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ




Γράφει ο Ανδρέας


Η διαπίστωση ότι έχει αρχίσει ξανά ένας ψυχρός πόλεμος μεταξύ των κρατών, με τα μεγαλύτερα οπλοστάσια όπλων μαζικής εξόντωσης και καταστροφής, σίγουρα και δεν είναι ότι το πιο σημαντικό που συμβαίνει σήμερα.

Αν και για τους περισσότερους ανθρώπους, είναι αρκετά δύσκολο να καταλάβουν τον πραγματικό όλο και πιο κοντά μας κίνδυνο. Αλλά ούτε και τις πραγματικές αιτίες για τα όσα συμβαίνουν από 10 Μαρτίου του 2020 μέχρι σήμερα. 

Φαίνεται ο λόγος να είναι ότι οι περισσότεροι από μας δεν έχουμε ασχοληθεί με την ιστορία του ανθρώπου και το τι είναι ικανός να κάνει. Αλλά ούτε και τον χρόνο έχουμε να κάνουμε το σχετικό ψάξιμο για την αλήθεια, έτσι βιαστική που έχει γίνει η ζωή μας.

Όμως, η πιο λυπηρή διαπίστωση είναι ότι οι οικογενειακοί και φιλικοί δεσμοί που χτίστηκαν μέσα από πολλά χρόνια, με πόνους και χαρές, δοκιμάζονται. Θα πρέπει να ανησυχούμε πάρα πολύ για τούτο τον ψυχρό πόλεμο. 

Τα μέλη της οικογένειας μας και οι φίλοι που έχουμε στη ζωή μας τώρα, είναι ένα δώρο για εμάς από την ίδια την ζωή. Άραγε αύριο οι επόμενες γενιές, θα απολαύσουν το θείο αυτό δώρο;

Θα ήταν μεγάλο λάθος να αρχίσουμε να αγνοούμε τους αγαπημένους μας, να θυμώνουμε, και να ταραζώμαστε επειδή έχουν διαφορετική άποψη για τα τρέχοντα θέματα, πολιτικά, οικονομικά και υγείας. 

Η αλληλεπίδραση με τους αγαπημένους μας είναι αυτή που πραγματικά μας δίνει την ευκαιρία να βελτιωθούμε ως άνθρωποι σε αυτήν τη ζωή, και πολύ λιγότερο η αλληλεπίδραση με αγνώστους και τους συναδέλφους μας στην εργασία μας.

Όταν μιλάμε μαζί τους και μοιραζόμαστε τα νέα, δίνουμε προσοχή στην παρουσία τους; Προσπαθούμε να μπούμε μέσα στην ψυχή τους, να νιώσουμε τους φόβους τους, τις ανησυχίες και τις χαρές τους; 

Τους αφήνουμε να μπούνε στην ψυχή μας, να δούνε τους φόβους, τις ανησυχίες και τις χαρές μας; Κοιτάζουμε ο ένας τον άλλον στα μάτια ή την ίδια ώρα ασχολούμαστε με κάτι άλλο?

Έχω ακούσει πρόσφατα πολλές ιστορίες, ότι πολλές φιλίες διαλύονται παρόλο που χτίστηκαν εδώ και πολλά χρόνια. 

Έχω ακούσει μέλη οικογένειας να σταματούν να μιλούν μεταξύ τους μόνο και μόνο επειδή έχουν διαφορετικές απόψεις για τα τρέχοντα γεγονότα. 

Ένα σημάδι των ημερών μας για την έλλειψη αγάπης για τους άλλους και την αυτοεκτίμηση; Τι θα κάνουμε όταν η παγκόσμια κατάσταση γίνεται πολύ χειρότερη;

Πότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε έρθει σε αυτήν τη ζωή για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε και για τίποτα από τα πράγματα που μας ανησυχούν; Ξεχνάμε ότι η επόμενη αναπνοή μας δεν είναι στον έλεγχό μας και ότι τα μέλη της οικογένειας μας και οι φίλοι μας δεν θα είναι μαζί μας για πάντα;

Ανδρέας


Μας εστάλη με e-mail


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου