ΠΕΡΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑΣ, ΠΕΡΙ ΔΟΛΙΑΣ ΑΠΕΡΙΣΚΕΨΙΑΣ Ή ΑΠΛΑ ΠΕΡΙ ΑΠΑΤΗΣ ΥΠΕΡΑΝΩ ΥΠΟΨΙΑΣ!

Ή ΠΑΙΖΟΥΜΕ Ή ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΠΙΑ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

ΠΑΛΙΟΣ ΑΝΕΚΔΟΤΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΠΑΠΙΩΝ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ.

ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ Ή ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΛΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΤΙΒΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ή ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΣΕ ΣΚΗΝΕΣ ΘΕΑΤΡΟΥ, ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΑΚΡΟΑΣΕΩΝ, ΣΤΟ ΠΑΛΚΟ, ΣΕ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΑ ή ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΚΈΝΤΡΑ, ΣΕ ΓΡΑΦΕΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ, ΔΙΟΙΚΉΣΕΙΣ κλπ

Το πρωτότυπο ανέκδοτο εξηγεί από που προήλθε αυτή η αρνητική απάντηση, πα πα πα πά, που χρησιμοποιούμε σαν απάντηση σε κατάσταση ή ερώτηση που απορρίπτουμε.

Ένας γεροπάπιος πλησιάζει μερικά ανύποπτα παπάκια που κολυμπούν σε μια λίμνη και ρωτάει σε κάποιο από αυτά.

Πα;Πα;

Παπά, απαντά καταφατικά το παπάκι.

Παπαπί λέει ο πάπιος και του κάνει ότι κάνει με τις πάπιες.

Την άλλη μέρα η σκηνή επαναλαμβάνεται και ξαναρωτάει ο πάπιος.

Πά; Πά;

το παπάκι γνωρίζοντας πλέον και μη κάνοντας την πάπια ,

του απαντά αυστηρά.

Άπα πά πά πά.

Σήμερα μετά πολύ παπιοκαιρό, θυμηθήκαν τα παπιά αφού γίναν 

Πάπιες πια, ότι έκαναν τις πάπιες όταν ήτανε παπιά.

και τραγούδαγαν αυτόν τον γλωσσοδέτη τον παλιό που έλεγε -

ποια πάπια ;

μια πάπια και παπιά

που δεν κάθονταν καλά και ζητάγανε πολλά

ότι κάποτε συνέβησαν αυτά από τον κακό γεροπαπιά.

δηλαδή

τράβα με, κι ας πλέω.

Τυχαίο είναι τώρα,

που εβγήκε

το παπί μέσα στη μπόρα;

Να μην αδικούμε τα παπιά και τις πάπιες, αυτά είναι γνήσια παπιά και πάπιες και δεν συμβαίνουν τέτοια μεταξύ τους.

Κολυμπούν από μόνα τους.

Εμείς οι άνθρωποι κάνουμε τις πάπιες παντού, χρόνια τώρα.

Έξις δευτέρα φύσις γάρ.

Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης