ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ, ΣΤΗ ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ;
Μετά την άνοδο του «δημοκράτη» Μπάιντεν στην εξουσία των ΗΠΑ και την πτώση, με τον γνωστό τρόπο, του «αντιδημοκράτη» έως «φασίστα» Τραμπ (σύμφωνα με τα φυντάνια της πλειονότητας της Αριστεράς μας), η Υπερεθνική Ελίτ που αναδύθηκε στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (βλ. βιβλίο The New World Order in Action: Globalization, the Brexit Revolution and the “Left” στα Αγγλικά, που σύντομα θα εκδοθεί και στα Ελληνικά) και κυβερνά σήμερα το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, αμέσως εφάρμοσε επιθετική τακτική εναντίον της Ρωσίας και γενικότερα εναντίον κάθε αντιστεκόμενου έθνους στη Νέα Διεθνή Τάξη το οποίο θέλει να διατηρήσει και την εθνική κυριαρχία του.
Και αυτό, με βάση το σχέδιό της για την παγκόσμια ολοκληρωτική κυριαρχία, δημιουργώντας ένταση αρχικά στην Ουκρανία μέσω του εκεί ελεγχόμενου από την ίδια πρωθυπουργού της, για να φτάσει κοντά στον πόλεμο και μετά να τον «αδειάσει», πιθανώς για μια πιο κατάλληλη στιγμή που μπορεί ν’ ανατέλλει τώρα σε συνδυασμό με τη γειτονική Λευκορωσία.
Στο «διάλειμμα» μεσολάβησε η επίθεση των Σιωνιστών στο ιερό μουσουλμανικό τέμενος στην Ιερουσαλήμ (σε εφαρμογή του σχεδίου για την σιωνιστικοποίηση ολόκληρης της Ιερουσαλήμ σε κατάφωρη παραβίαση όλων των συνθηκών μετά την αναγνώριση του Ισραήλ από τον ΟΗΕ που προέβλεπε διεθνές καθεστώς για την πόλη), γεγονός που οδήγησε τη Χαμάς σε αντίποινα και στη συνέχεια στη μαζική σιωνιστική επίθεση, που κατέληξε κάθε ισραηλινή ζωή που χάνονταν να «εξαγοράζεται» με 20 ζωές Παλαιστινίων,
Όμως, από πέρυσι η Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε) είχε βάλει στο στόχαστρο τη Λευκορωσία, η οποία είναι ο στενότερος σύμμαχος της Ρωσίας. Πριν περίπου ένα χρόνο έγινε απόπειρα έξωσης του Λουκασένκο από την Υπερεθνική Ελίτ, ο οποίος όμως με τη σθεναρή υποστήριξη του Πούτιν επικράτησε τελικά και αποφεύχθηκε το ουκρανικό φιάσκο που σχεδίαζε η Υ/Ε στη Δύση, η οποία σταθερά και μεθοδικά περικυκλώνει τη Ρωσία ώστε να επιβάλλει την παγκόσμια μονοκρατορία της που ήδη έχει επιβάλλει στη Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ).
Πιο συγκεκριμένα, η Λευκορωσία είναι μια χώρα η οποία σήμερα βρίσκεται έξω από την επιρροή και τις αγορές της ΝΔΤ, περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, αφού διατηρεί σημαντικό κρατικό έλεγχο στην οικονομία της (διατηρώντας ζωντανές βασικές δομές από την ΕΣΣΔ), ενώ έχει σημαντική αυτοδυναμία σε βιομηχανική και αγροτική παραγωγή, σε βαθμό που ακόμη και σήμερα τροφοδοτεί τη Ρωσική Ομοσπονδία με σειρά προϊόντων, διατηρώντας τις στενότερες οικονομικές, πολιτικές αλλά φυσικά και πολιτιστικές σχέσεις που ενώνουν τους δύο λαούς μέσα από την κοινή τους Ιστορία.
Αυτή τη Λευκορωσία, βέβαια, θέλει να χτυπήσει ανοιχτά πλέον η Υ/Ε, για να πέσει το τελευταίο σημαντικό αντιπαγκοσμιοποιητικό οχυρό στον ανατολικοευρωπαϊκό χώρο και να ολοκληρωθεί η περικύκλωση και η πίεση προς τη Ρωσία.
Έτσι, η Υ/Ε οργανώνοντας μαζικές «δημοκρατικές» διαδηλώσεις κατά το πρότυπο της Ουκρανίας, πίεσε για την πτώση του καθεστώτος Λουκασένκο. Λογάριασε όμως χωρίς τον ξενοδόχο εφόσον Λουκασένκο και Πούτιν κινήθηκαν έγκαιρα, αφενός γιατί η Λευκορωσία δεν είναι Ουκρανία του 2014 ούτε σε οικονομικό ούτε σε κοινωνικοπολιτικό επίπεδο, αφετέρου γιατί ο Πούτιν φυσικά δεν θα επαναλάμβανε σήμερα τα ίδια λάθη αναποφασιστικότητας τα οποία στοίχισαν την απώλεια της Ουκρανίας και την πιθανή ένταξή της στην τότε σχεδιαζόμενη Ευρασιατική Ένωση. Άλλωστε οι δύο ηγέτες, μόλις πριν ένα μήνα συζητούσαν την ένωση Ρωσίας – Λευκορωσίας…
Έτσι, όλοι οι εγκληματίες ουσιαστικά δικτάτορες της Υπερεθνικής Ελίτ, με σύσσωμη την ΕΕ, κατηγορούν τον Λουκασένκο για «κρατική τρομοκρατία» και όπως πάντα «καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων», επειδή προστάτεψε έγκαιρα την εθνική κυριαρχία της χώρας του, εκτρέποντας την πορεία του αεροπλάνου που ξεκίνησε από την Αθήνα και πήγαινε στο Βίλνιους της Λιθουανίας μεταφέροντας ηγετικό στέλεχος της «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης, το οποίο πρωταγωνίστησε πέρυσι στην οργάνωση των ψευτοεξεγέρσεων.
Η Ρωσία από την πλευρά της επιχειρεί να υποβαθμίσει το γεγονός για να κρατήσει τους τόνους χαμηλά, όμως η Υ/Ε επιτίθεται με πρωτοστατούντα το πιστό της σκυλί τον… Μητσοτάκη ο οποίος δεν χάνει την ευκαιρία να δείξει το μίσος του για τη Ρωσία, προσβάλλοντας όπως είχαμε τονίσει τον Ρώσο πρωθυπουργό κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα και σήμερα κραυγάζοντας εναντίον του Λευκορώσου πρωθυπουργού για λογαριασμό της Υ/Ε – ΕΕ, όπως δείχνει το μίσος του για κάθε αγωνιζόμενο λαό, δηλώνοντας «το δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα», δηλαδή το δικαίωμά του να κατασφάζει με την υπερσύγχρονη πολεμική μηχανή του άμαχους Παλαιστίνιους, επειδή τόλμησαν ν’ αντισταθούν στην σιωνιστική «Μεγάλη Ιδέα» της επανασύστασης του Εβραϊκού κράτους… 2000 χρόνια μετά την κατάλυσή του, σχέδιο που –προς τιμή τους– οι μη Σιωνιστές Εβραίοι θεωρούν εγκληματικό…
Έτσι η Υ/Ε, σήμερα, με κράχτη τον Μητσοτάκη, ο οποίος πρωτοστατεί σε όλα τα μέτωπα του «αγώνα» που αυτή δίνει, με πιθανές οδυνηρές συνέπειες για τη χώρα μας όπως στο παρελθόν (και με αρωγούς τους ελεεινούς παγκοσμιοποιητές του Σύριζα, που ωρύονται για τα «δημοκρατικά» και «ανθρώπινα» δικαιώματα στηρίζοντας όλες τις ψευδοεπαναστάσεις της Υ/Ε), θα κάνει το παν να ρίξει τον Λουκασένκο, ερχόμενη τελικά σε σύγκρουση και με τον Πούτιν για τον όποιον ήδη έχει πολλά για τη γούνα του!
Όμως, αν ο Πούτιν δεν ριζοσπαστικοποιηθεί και δεν προχωρήσει στην Ευρασιατική Ένωση αφήνοντας τους ηλίθιους συμβιβασμούς που έκανε με τους Σιωνιστές όταν πήρε…ίσες αποστάσεις για τη σφαγή στη Γάζα (βλέπε τις σχετικές αθλιότητες του RT), τότε η Υ/Ε θ’ αποθρασυνθεί ακόμη περισσότερο.
Και αυτή η επικείμενη σύγκρουση δείχνει τα όρια και την ψευδαίσθηση της πολιτικής Πούτιν όλα αυτά τα χρόνια, στην προσπάθειά του να τοποθετήσει τη Ρωσία σαν μια ανεξάρτητη αναδυόμενη υπερ-δύναμη, σε «ειρηνική» όμως συνύπαρξη με την Υπερεθνική Ελίτ και εντός της Νέας Τάξης της, κάνοντας πως δεν βλέπει ότι οποιαδήποτε μορφή εθνικής κυριαρχίας είναι αδύνατη μέσα στη ΝΔΤ ή υποκρινόμενος ότι φταίνε περισσότερο οι «κακές» ΗΠΑ (που δεν αφήνουν τάχα την Ευρώπη να ανεξαρτητοποιηθεί και να συνεργαστεί με τη Ρωσία), και δεν φταίει το ίδιο το σύστημα της Παγκοσμιοποίησης των πολυεθνικών.
Το θετικό επομένως σημείο της συνεχιζόμενης σύγκρουσης Υπερεθνικής Ελίτ και Ρωσίας είναι ότι τελικά η Ρωσική ηγεσία θα αναγκαστεί –εάν δεν θέλει να υποταχτεί στη ΝΔΤ— να ξεπεράσει τις αμφιταλαντεύσεις της και να προχωρήσει στο αρχικό σχέδιο της ίδρυσης μιας Ευρασιατικής Ένωσης εθνικά κυρίαρχων κρατών το οποίο θα έβαζε δυναμίτη στα σχέδια της Υ/Ε για παγκόσμια επικράτηση…
ΜΕΚΕΑ – ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου