ΟΛΑ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΑΘΕΑΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΕΧΟΥΝ ΗΔΗ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ   ΤΥΡΑΝΝΙΑ

ΒΙΝΤΕΟ

 

Γράφει η Πατρίσια Χάριτι

Εάν εξακολουθείτε να περιμένετε ένα σημάδι ότι πρέπει να δράσετε ενάντια στη διεφθαρμένη κυβερνητική ατζέντα, τότε το πρόσφατα ψηφισμένο σε νόμο, το νομοσχέδιο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο σίγουρα πρέπει να είναι. 

Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει σταδιακά γίνει τυραννικό και δεν θα έχουμε πλέον τη δυνατότητα να εκφράσουμε την αντίθεσή μας στην ατζέντα της παγκοσμιοποίησης που υποστηρίζεται από την κυβέρνησή μας. «Η προθέρμανση τελείωσε. 

Το στρατόπεδο προετοιμασίας Corona έκλεισε, η «παγκόσμια διακυβέρνηση» των «συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα» καθιερώθηκε στην καθημερινή ζωή.

«Ερμηνευτική ελιτίστικη κυριαρχία, κρατική τεχνοκρατία επιτήρησης, δόγμα βιοασφάλειας, ραδιόφωνο εκπαίδευσης και στάσης, αλγοριθμική λογοκρισία, μεταφορές, αλλαγές ενέργειας και εποχής, η Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση και η δυστοπία του κώδικα QR». Μια ζωή με «smombies» και διαδικτυακές φούσκες, αντί για συνανθρώπους και αίσθηση κοινότητας. 

" Η μεγάλη αφήγηση ", η " νέα κανονικότητα ". Όλα είναι εδώ και καιρό πραγματικότητα. " - Tom Oliver Regenauer .

Smombies

Η αυτονομία και τα ιδανικά μιας ελεύθερης κοινωνίας εξακολουθούν να αμφισβητούνται με συνέπεια, και παρόλο που ο ευρύς αγώνας από τα ανώτερα κλιμάκια της κοινωνίας μπορεί να χάνει μέρος της δυναμικής του, ο διεθνής κορπορατισμός διατηρεί μια ισχυρή θέση και ο μηχανισμός προπαγάνδας και επιρροής είναι σταθερά στη θέση του.

Μέσω της εξελιγμένης κοινωνικής χειραγώγησης, σχεδόν κάθε κοινωνική τάση, αναστάτωση και εύρος συναισθημάτων εξυπηρετεί την ατζέντα του νεοφεουδαρχικού μετασχηματισμού που ενορχηστρώνεται από μια διατλαντική πλουτοκρατία. Αυτό ισχύει και για τις προσπάθειες αντίστασης. 

Επιπλέον, ο υπερβολικός έλεγχος και η καταστολή του λόγου, των δεδομένων και της τεκμηρίωσης στη μάχη ενάντια στα γραφειοκρατικά εμπόδια όχι μόνο καταναλώνει ενέργεια, αλλά συσκοτίζει όλο και περισσότερο την αντίληψή μας.

Το συλλογικό αποτέλεσμα είναι ένα είδος θορύβου στο παρασκήνιο, που οδηγεί σε αποπροσανατολισμό, ακολουθούμενο από περιόδους έντονου ακτιβισμού και τελικά εξουθένωσης.

Μιλήστε τώρα ή αναγκαστείτε να κρατήσετε για πάντα την ειρήνη σας

Παρ 'όλα αυτά, είναι πιθανό ότι έχουμε γίνει μάρτυρες του τελικού σταδίου, το οποίο αντιπροσωπεύει την απόλυτη καταστολή των αντίθετων απόψεων και μια μαζική παραβίαση της ελευθερίας του λόγου μας - το νομοσχέδιο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο.

Αυτή είναι μια κρίσιμη καμπή, μια στιγμή για να εκφράσουμε αντιρρήσεις, καθώς αν δεν το πράξουμε θα μπορούσε να σημαίνει απώλεια των δικαιωμάτων μας επ' αόριστον. 

Τα ανθρώπινα δικαιώματά μας έχουν επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό που ίσως να μην έχουμε άλλη ευκαιρία να καταπολεμήσουμε την τυραννία που ήδη μας πλήττει. Είτε θέλετε να το αναγνωρίσετε είτε όχι και παραδόξως πολλοί άνθρωποι θα προτιμούσαν να μην το αναγνωρίσουν.

Το σιδερένιο κλουβί

Αναμφισβήτητα αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι έχουν παγιδευτεί σύμφωνα με αυτό που ο Max Weber (1864-1920) προσδιόρισε ως «σιδερένιο κλουβί» που οδηγείται από την αυξανόμενη επικράτηση των γραφειοκρατιών και τον αυξανόμενο εξορθολογισμό στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες.

Στο βιβλίο του «Η Προτεσταντική Ηθική και το Πνεύμα του Καπιταλισμού», γραμμένο ήδη από το 1904-1905, ο Γερμανός κοινωνιολόγος, οικονομολόγος και πολιτικός υποστήριξε ότι αυτές οι γραφειοκρατίες, συχνά μολυσμένες από τη διαφθορά, έχουν δημιουργήσει ολιγαρχίες όπου λίγα επιλεγμένα άτομα ασκούν σημαντική πολιτική και οικονομική εξουσία, χειραγωγώντας πόρους για προσωπικό τους όφελος.

.

Ενώ αρχικά δημιουργήθηκαν για να ρυθμίζουν τις κυβερνήσεις και να διατηρούν την πολιτική τάξη, οι γραφειοκρατίες ασκούν επίσης βαθιά επιρροή στην κοινωνία και τη συνολική ποιότητα ζωής των ανθρώπων. 

Μέσα σε αυτό το σύστημα, τα άτομα χάνουν την ατομικότητά τους καθώς η εργασία τους εμπορευματοποιείται και ελέγχεται από εκείνους που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας.

Κατά συνέπεια, η αυτονομία τους διαβρώνεται καθώς υπόκεινται στις επιταγές των άλλων, καθορίζοντας την αξία τους. Δυστυχώς, σύμφωνα με τον Weber, οι γραφειοκρατίες μειώνουν επίσης την ατομική ελευθερία, καθώς στους ανθρώπους ανατίθενται συγκεκριμένα καθήκοντα με αντάλλαγμα την παραίτηση από τις προσωπικές τους επιθυμίες να ευθυγραμμιστούν με τους στόχους της γραφειοκρατίας.

Βρίσκονται παγιδευμένοι μέσα στα όρια μιας ανυποχώρητης δομής, βιώνοντας αυξανόμενη πίεση να συμμορφωθούν με συγκεκριμένες συμπεριφορές που πιστεύουν ότι είναι προς το συμφέρον τους – και, σε κάποιο βαθμό, μπορεί κάλλιστα να είναι, βραχυπρόθεσμα τουλάχιστον.

Το βλέπουμε αυτό σήμερα, ότι μέσα στον περίβολό τους, τα άτομα μπορεί να βιώσουν μια αίσθηση ικανοποίησης, καθώς είναι ικανοποιημένα από τη συμμετοχή τους στην καπιταλιστική κοινωνία που καθοδηγείται από τον καταναλωτή. 

Μέσα από τα κέρδη που αποκτούν δουλεύοντας για τον «άνθρωπο» που έχουν στολίσει το «κλουβί» ή τον εγκλεισμό τους, νιώθουν άνετα εκεί με προϊόντα μαζικής παραγωγής από λιανοπωλητές όπως το Άργος και η DFS.

Οι ψυχαγωγικές τους ανάγκες ικανοποιούνται από το "Love Island" διάφορες εκπομπές και πλατφόρμες "ταλέντων" όπως το Netflix, το οποίο επιτρέπει σημεία συζήτησης και καλλιεργεί την αίσθηση του ανήκειν σε μια κοινότητα ομοϊδεατών.

Μπορεί ακόμη και να αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως απελευθερωμένους και είναι πρόθυμοι να υπερασπιστούν τον περίβολό τους και όλες τις σχετικές ανέσεις του, ακόμη και αν αυτό απαιτεί να κάνουν τα στραβά μάτια σε καταστροφικά κοινωνικά ζητήματα που εκτυλίσσονται πέρα από τα τείχη του.

Αυτός ο τρόπος ζωής είναι μια κοινωνική κατασκευή και επομένως δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε εξ ολοκλήρου τα άτομα ότι είναι επιτυχημένα στην καπιταλιστική κοινωνία. Ωστόσο, όλοι έχουν την τιμή τους όπως λένε.

Νόμος για τον κορωναϊό

Αναμφισβήτητα, αυτό το τίμημα δεν ήταν η απώλεια ελευθεριών λόγω του νόμου Coronavirus Act 2020, καθώς τα άτομα αισθάνθηκαν υποχρεωμένα να τηρήσουν συγκεκριμένες συμπεριφορές όταν εφαρμόστηκε και επιβλήθηκε, ως μέσο περιορισμού της εξάπλωσης ενός «νέου ιού».

Αυτό συνέβη παρά το γεγονός ότι η έρευνα δείχνει ότι τα μέτρα είχαν δυσμενείς επιπτώσεις σε σημαντικό μέρος του πληθυσμού, οδηγώντας πολλούς να αναπτύξουν έναν υπερβολικό φόβο για τον «COVID». Παραδόξως, αυτός ο αυξημένος φόβος συχνά τους ώθησε να λάβουν προφυλάξεις που ειρωνικά συνέβαλαν στην αύξηση των θανάτων από άλλες αιτίες (πηγή). 

Πολλοί έκαναν ακόμα τα στραβά μάτια.

Αυτό θα μπορούσε να υποστηριχθεί επειδή θα προτιμούσαν να μην γνωρίζουν την αλήθεια και θα έπρεπε να υποστούν αντιπαραθέσεις για την άρνησή τους είτε να φορέσουν μάσκες είτε να λάβουν ένα τοξικό τρύπημα. 

Οι δουλειές τους ήταν αρκετά σημαντικές για να παίξουν ρώσικη ρουλέτα με τη ζωή τους, και έπρεπε επίσης να πάνε διακοπές προφανώς. Ουσιαστικά εξακολουθούσαν να κρατούν το σιδερένιο κλουβί τους άνετο.

Επιπλέον, η δική μας κυβέρνηση έπαιξε με τον φόβο της απώλειας των ανέσεων του σπιτιού εάν διαφωνούσε με τις παρεμβάσεις και ενστάλαξε ακόμη περισσότερο φόβο, καθοδηγούμενη να το πράξει από ισχυρές ελίτ και με τη βοήθεια συμπεριφορικών ψυχολόγων που συνδέονται με την Επιστημονική Συμβουλευτική Ομάδα για Καταστάσεις Έκτακτης Ανάγκης (SAGE) της κυβέρνησης.

Χρησιμοποίησαν επίσης την εγελιανή προσέγγιση του προβλήματος, της αντίδρασης, της λύσης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το κοινό να αγκαλιάσει αυτά τα μέτρα, παρόλο που καταπατούσαν όλα τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματά μας.

Ανθρώπινα δικαιώματα

Ο νόμος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ο οποίος θεσπίστηκε αρχικά το 1948 με πρωταρχικό στόχο την πρόληψη της επανάληψης των απάνθρωπων και βάναυσων πράξεων που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, μας παρέχει την ελευθερία να έχουμε απόψεις, να εκφράζουμε τον εαυτό μας και να μοιραζόμαστε πληροφορίες και ιδέες χωρίς παρέμβαση από δημόσιες αρχές ή κυβερνητικές διώξεις.

Για να χαρακτηριστεί μια ενέργεια ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, πρέπει να διαπραχθεί από ένα άτομο που ενεργεί με την υποστήριξη, την εξουσιοδότηση ή τη συγκατάθεση ενός κρατικού πράκτορα ή από κάποιον που εκπροσωπεί το κράτος, όπως ένας κυβερνητικός αξιωματούχος ή ένας αστυνομικός.

Παρ 'όλα αυτά, τα τελευταία τρεισήμισι χρόνια, από την εμφάνιση του plandemic, έχουμε γίνει μάρτυρες αυτών των δικαιωμάτων που επανειλημμένα καταπατούνται από άτομα και ομάδες που εκπροσωπούν το κράτος, ενώ παρατηρούμε πολυάριθμες βιντεοσκοπήσεις και ακούμε μαρτυρίες εκτεταμένης χρήσης της αστυνομικής εξουσίας. 

Συχνά αυτό περιελάμβανε βαρβαρότητα, απευθυνόμενη σε εκείνους που διαμαρτύρονταν ειρηνικά ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα και εντολές.

Μερικά άτομα, φαινομενικά παγιδευμένα στις καθημερινές τους ρουτίνες, έχουν σχεδόν εγκρίνει τη διάβρωσή τους στο όνομα της αντιληπτής «ασφάλειας».

Παρ 'όλα αυτά, έχουμε παρατηρήσει την ασφυξία της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση, ακόμη και από ειδικούς όπως επιστήμονες, επαγγελματίες υγείας και ερευνητές, μεταξύ άλλων. 

Τα δικαιώματά μας μας παρέχουν την ελευθερία να συμμετέχουμε σε διαμαρτυρίες, ωστόσο αυτά τα δικαιώματα έχουν καταπατηθεί μέσω της σκληρής μεταχείρισης των διαδηλωτών και της καταστολής των διαφωνούντων προοπτικών.

Το 'ole Bill's, Bill

Σε μια ανησυχητική και αυταρχική ενέργεια, η κυβέρνηση έχει παραχωρήσει στην αστυνομία την εξουσία να περιορίσει τις διαμαρτυρίες που θεωρεί ενοχλητικές, ακόμη και αν είναι απλώς θορυβώδεις. Αυτό ουσιαστικά περιλαμβάνει τις πιο σημαντικές διαμαρτυρίες (πηγή). 

Η Πρίτι Πατέλ πρόσθεσε στο ήδη ανελεύθερο νομοσχέδιο για την αστυνομία, το έγκλημα, την καταδίκη και τα δικαστήρια το 2022, δίνοντας στην αστυνομία μια εξαιρετική επέκταση των εξουσιών και ταυτόχρονα θέτοντας υπερβολική εξουσία στα χέρια του κράτους, που συνήθως παρατηρείται σε αυταρχικά κράτη ή δικτατορίες.

 (πηγή)

«Σύμφωνα με το δίκαιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όλοι έχουμε το δικαίωμα να συγκεντρωνόμαστε και να εκφράζουμε τις απόψεις μας.

Αλλά αυτά τα δικαιώματα δεν είναι απόλυτα δικαιώματα», δήλωσε το Υπουργείο Εσωτερικών, και παρόλο που παραδέχονται ότι «δεν επιτυγχάνουν πάντα τη σωστή ισορροπία» [στις διαμαρτυρίες], φαντάζονται κατά κάποιο τρόπο ότι η ισορροπία είναι υπέρ του διαδηλωτή. 

Ενώ αυτό μπορεί να ισχύει για το Black Lives Matter, το Stop Oil και κάποιες άλλες διαμαρτυρίες, σίγουρα δεν ήταν αυτό που παρατηρήσαμε στις διαμαρτυρίες κατά του lockdown.

Παρακάτω είναι μια ανάρτηση στο FaceBook από το 2020, η οποία δείχνει επίσης ότι ένας πρώην αστυνομικός θα συμφωνούσε.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι αυτές οι παραβάσεις θα εξαρτηθούν από την κρίση των αστυνομικών και επομένως είναι υποκειμενικές, ο προβληματισμός σχετικά με τις διαμαρτυρίες στην πλατεία Τραφάλγκαρ υπογραμμίζει την ανησυχητική φύση αυτού του νομοσχεδίου. Φαίνεται ότι αυτή η νομοθεσία θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί από τις αρχές με στόχο να καταπνίξει τις φωνές διαφωνίας. (πηγή)

Το νομοσχέδιο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο

Τώρα έχουμε το νομοσχέδιο για την ασφάλεια στο διαδίκτυο για να φιμώσουμε περαιτέρω εκείνους που δικαίως αντιτίθενται στην τυραννική ατζέντα της κυβέρνησης. Αυτό το νομοσχέδιο μοιάζει με πολλές άλλες νομοθεσίες που αποσκοπούν στην επίβλεψη του διαδικτυακού περιεχομένου και σαφώς προσκρούει στα βασικά ανθρώπινα δικαιώματά μας καταπατώντας την ελευθερία της έκφρασης.

Παρά τον ισχυρισμό της για την προστασία των ατόμων από επιβλαβές υλικό, προφανώς επικεντρώνεται κυρίως κατάφωρα στη λογοκρισία φωνών που αποκλίνουν από την αφήγηση της κυβέρνησης.

Στην ουσία, αυτό σημαίνει ότι η ικανότητά μας να εκφράζουμε την αντίθεσή μας και να αμφισβητούμε πολιτικές ή νομοθεσίες που πιστεύουμε ότι είναι επιζήμιες για τον γενικό πληθυσμό, ενώ πρωτίστως εξυπηρετούν τα συμφέροντα των παγκόσμιων ελίτ και την ατζέντα τους, θα περιοριστεί σοβαρά.

Έτσι, τώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο, έχουμε περισσότερη επιτήρηση, περιορισμούς στην πληροφόρηση, λιγότερη ιδιωτικότητα, απειλές για υποχρεωτικές ιατρικές παρεμβάσεις, λιγότερη προσωπική ελευθερία, κρίσεις κόστους ζωής και απειλείται η εθνική μας κυριαρχία, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε τίποτα γι 'αυτό.

Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν είναι πλέον δημοκρατία.

Εάν ο λαός του "νωμένου Βασιλείου δεν βγει από τα κλουβιά του και δεν κάνει κάτι γι' αυτό, δεν θα βρεθεί με τίποτα, και παρόλο που ο Klaus Schwab επιμένει ότι θα είναι ευτυχισμένος, δεν θα έχουμε απολύτως κανέναν τρόπο να γνωρίζουμε αν δεν είναι.

Αυτό είναι το σημάδι σας, είναι καιρός να βγείτε από αυτό το κλουβί και να αντισταθείτε στην τυραννία πριν να είναι πολύ αργά.

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ