Οίμος-Αθήνα: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ

Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2023

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ

CODEX ALIMENTARIUS:ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Γράφει ο Brandon Turbeville

Μετάφραση: Απολλόδωρος

Απόσπασμα από το Codex Alimentarius — The End of Health Freedom (Codex Alimentarius - Το τέλος της ελευθερίας της υγείας) του Brandon Turbeville

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο Codex Alimentarius δεν είναι ούτε νόμος ούτε πολιτική. Στην πραγματικότητα είναι ένα λειτουργικό όργανο, μια Επιτροπή, που δημιουργήθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας υπό την καθοδήγηση των Ηνωμένων Εθνών.

Η σύγχυση στο θέμα αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις δηλώσεις πολλών επικριτών που αναφέρονται στην "εφαρμογή" του Codex Alimentarius σαν να πρόκειται για νομοθεσία που περιμένει να τεθεί σε ισχύ.

Μια πιο ακριβής φράση θα ήταν η "εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών του Codex Alimentarius", καθώς θα περιέγραφε με μεγαλύτερη επάρκεια την κατάσταση.

Ο Κώδικας είναι απλώς ένα ακόμη εργαλείο στο σεντούκι μιας ελίτ ομάδας ατόμων, στόχος των οποίων είναι η δημιουργία μιας παγκόσμιας κυβέρνησης στην οποία θα ασκούν πλήρη έλεγχο.

Η εξουσία επί της προμήθειας τροφίμων είναι απαραίτητη για να επιτευχθεί αυτό. Όπως θα συζητηθεί αργότερα, ο Codex Alimentarius θα "εφαρμοστεί" όποτε καθιερωθούν κατευθυντήριες γραμμές και οι εθνικές κυβερνήσεις αρχίσουν να διαμορφώνουν τους εθνικούς τους νόμους σύμφωνα με τα πρότυπα που θέτει ο οργανισμός.

Η ύπαρξη του Codex Alimentarius ως οργάνου χάραξης πολιτικής έχει ρίζες που ξεπερνούν τα εκατό χρόνια. Το ίδιο το όνομα, Codex Alimentarius, είναι στα λατινικά "κώδικας τροφίμων"[1] και προέρχεται άμεσα από τον Codex Alimentarius Austriacus, ένα σύνολο προτύπων και περιγραφών μιας ποικιλίας τροφίμων στην Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία μεταξύ 1897 και 1911 [2].

Ήδη από το 1897, τα έθνη ωθούνταν προς την κατεύθυνση της εναρμόνισης των εθνικών νόμων σε ένα διεθνές σύνολο προτύπων που θα μείωνε τα "εμπόδια στο εμπόριο" που δημιουργούνταν από τις διαφορές των εθνικών νόμων[3].[4]

Καθώς ο Codex Alimentarius Austriacus κέρδισε έδαφος στην τοπική του περιοχή, η ιδέα της ύπαρξης ενός ενιαίου συνόλου προτύπων για όλη την Ευρώπη άρχισε επίσης να παίρνει διαστάσεις. Από το 1954-1958, η Αυστρία επιδίωξε με επιτυχία τη δημιουργία του Codex Alimentarius Europaeus (του ευρωπαϊκού Codex Alimentarius).

Σχεδόν αμέσως ο FAO (Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας) υπό την καθοδήγηση του ΟΗΕ ανέλαβε δράση όταν η Περιφερειακή Διάσκεψη του FAO για την Ευρώπη εξέφρασε την επιθυμία για ένα παγκόσμιο διεθνές σύνολο προτύπων για τα τρόφιμα.

Η Περιφερειακή Διάσκεψη του FAO έστειλε τότε μια πρόταση στην ιεραρχία του ίδιου του FAO με την πρόταση να δημιουργηθεί ένα κοινό πρόγραμμα FAO/WHO που θα ασχολείται με τα πρότυπα τροφίμων..

Την αμέσως επόμενη χρονιά, ο Codex Alimentarius Europeaus υιοθέτησε ψήφισμα για την ανάληψη του έργου του σχετικά με τα πρότυπα τροφίμων από τον FAO.

Το 1961, αποφασίστηκε από τον ΠΟΥ, τον Codex Alimentarius Europaeus, τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και τη Διάσκεψη του FAO να δημιουργηθεί ένα διεθνές πρόγραμμα προτύπων για τα τρόφιμα, γνωστό ως Codex Alimentarius [4]. το 1963, ως αποτέλεσμα των ψηφισμάτων που είχαν εγκριθεί από τους οργανισμούς αυτούς δύο χρόνια νωρίτερα, δημιουργήθηκε επίσημα ο Codex Alimentarius[5].

Παρόλο που δημιουργήθηκε υπό την αιγίδα του FAO και του ΠΟΥ, υπάρχει κάποια διαμάχη σχετικά με τα άτομα που μπορεί να συμμετείχαν ή να μην συμμετείχαν στη δημιουργία του Codex.

Πολλές οργανώσεις κατά του Codex έχουν υποστηρίξει ότι οι ναζιστές εγκληματίες πολέμου, ο Fritz Ter Meer[6] και ο Hermann Schmitz [7] ειδικότερα, ήταν οι κύριοι αρχιτέκτονες του οργανισμού.

Επειδή πολλοί από αυτούς τους ισχυρισμούς διατυπώνονται μόνο με έμμεσες αποδείξεις ή και καθόλου αποδείξεις, θα μπορούσε κανείς να μπει στον πειρασμό να τους αγνοήσει με την πρώτη ματιά. Ωστόσο, καθώς οι ισχυρισμοί κερδίζουν όλο και περισσότερους υποστηρικτές, ο Codex προσπάθησε να τους αντικρούσει.

Στην ενότητα “Συχνές Ερωτήσεις”, ο Codex απαντά στην ερώτηση: "Είναι αλήθεια ότι ο Codex δημιουργήθηκε από έναν πρώην εγκληματία πολέμου για να ελέγξει την παγκόσμια προσφορά τροφίμων;" [8] Στη συνέχεια, απαντά στις κατηγορίες δηλώνοντας:

Όχι. Είναι ψευδής ισχυρισμός. Αρκεί να πληκτρολογήσετε τις λέξεις "Codex Alimentarius" σε οποιαδήποτε μηχανή αναζήτησης και θα βρείτε πολλές από αυτές τις φήμες για τον Κώδικα.

Συνήθως οι άνθρωποι που τις διαδίδουν δεν δίνουν αποδείξεις, αλλά σας ζητούν να στείλετε δωρεές ή να υπογράψετε υπογραφές κατά του Codex.

Αληθινές πληροφορίες σχετικά με τον Codex μπορείτε να βρείτε στο Διαδίκτυο - δεν υπάρχει τίποτα να κρύψουμε από την πλευρά μας - είμαστε ένας δημόσιος οργανισμός που εργάζεται δημόσια για το κοινό - είμαστε ευτυχείς αν οι άνθρωποι θέλουν να μάθουν περισσότερα για το έργο μας και να κάνουν ερωτήσεις.

Σε κάθε χώρα-μέλος υπάρχει ένα επίσημο σημείο επαφής του Codex το οποίο θα χαρεί να απαντήσει στις ερωτήσεις σας σχετικά με τον Codex [9].

Όμως, όπως μπορεί κανείς να δει από την παραπάνω δήλωση, η απάντηση του Codex κάνει πολύ λίγα πράγματα για να απαντήσει σε αυτό το ερώτημα πέρα από το ότι απλώς διαφωνεί με αυτό.

Αν και είναι αλήθεια ότι πολλά άτομα που προβάλλουν αυτόν τον ισχυρισμό παρέχουν ελάχιστα αποδεικτικά στοιχεία γι' αυτόν, η παρουσίαση των πληροφοριών δεν αναιρεί απαραίτητα την αλήθεια τους.

Στην πραγματικότητα, ο Codex προσφέρει τη δική του ιστοσελίδα ως πηγή για ακριβείς πληροφορίες σχετικά με την οργάνωση- ωστόσο, πέρα από την ενότητα FAQ, δεν υπάρχει τίποτα που να σχετίζεται με τους ισχυρισμούς περί "εγκληματιών πολέμου".

Επιπλέον, ο δικτυακός τόπος codexalimentarius.net είναι σχεδόν ακατανόητος, σε βαθμό που να είναι εντελώς άχρηστος. Τελικά, η απάντηση αυτή εγείρει περισσότερα ερωτήματα από όσα απαντά.

Και αυτό διότι ο Codex, αν ήθελε, θα μπορούσε να βάλει τέλος σε αυτές τις φήμες, δημοσιεύοντας απλώς έναν κατάλογο των ατόμων και των οργανισμών που χρηματοδότησαν ή έπαιξαν αναπόσπαστο ρόλο στη δημιουργία του.

Ωστόσο, δεν κάνει τίποτα τέτοιο. Πέρα από την αναφορά του FAO και του WHO, δεν γνωρίζουμε καθόλου ποια ή πόσα άλλα άτομα και οργανισμοί συμμετείχαν στη δημιουργία του Codex Alimentarius.

Οι ισχυρισμοί περί "εγκληματιών πολέμου" επικεντρώνονται γύρω από τον χημικό όμιλο που είναι γνωστός ως I.G. Farben. Η I.G. Farben αποτελούνταν από διάφορες γερμανικές χημικές εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των BASF, Bayer, Hoechst και AGFA,[10] οι οποίες συγχωνεύτηκαν μεταξύ τους.

Ήταν ουσιαστικά η κατασκευαστική πτέρυγα του Τρίτου Ράιχ και αποτέλεσε την κινητήρια δύναμη της ναζιστικής πολεμικής μηχανής.

Η εταιρεία παρείχε τη συντριπτική πλειοψηφία των εκρηκτικών και της συνθετικής βενζίνης που χρησιμοποιήθηκαν για τη στρατιωτική κατάκτηση και τη δολοφονία εκατομμυρίων ανθρώπων. Κατασκεύαζε επίσης το διαβόητο πλέον αέριο Zyklon-B που χρησιμοποιούνταν στους θαλάμους αερίων.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά άσκησε επιρροή στη διεξαγωγή πειραμάτων σε θύματα στρατοπέδων συγκέντρωσης. Πράγματι, τα θύματα των στρατοπέδων συχνά αγοράζονταν απευθείας κατ' εντολή της εταιρείας για τους σαφείς σκοπούς των δοκιμών από διάφορους κλάδους της εταιρείας, ιδίως την Bayer και την Hoechst.

Χωρίς την I.G. Farben, οι γερμανικοί πόλεμοι απλά δεν θα μπορούσαν να διατηρηθούν. Κατά τη διάρκεια των πολεμικών δικών της Νυρεμβέργης, το δικαστήριο καταδίκασε 24 μέλη του διοικητικού συμβουλίου και στελέχη της εταιρείας και τη διέλυσε σε διάφορες θυγατρικές εταιρείες.

Συγκεκριμένα, την BASF, την Hoechst (που αργότερα έγινε γνωστή ως Aventis) και την Bayer. Μέχρι το 1951, σχεδόν και τα 24 από αυτά τα στελέχη αφέθηκαν ελεύθερα, συμπεριλαμβανομένων των Fritz Ter Meer και Hermann Schmitz.

Ο Ter Meer ήταν μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της I.G. Farben από το 1926-1945 και επίσης μέλος της επιτροπής εργασίας και της τεχνικής επιτροπής, καθώς και διευθυντής του διαβόητου τμήματος ΙΙ.

Ήταν επίσης ο πρεσβευτής στην Ιταλία που είχε πλήρη εξουσία από τον υπουργό εξοπλισμών και πολεμικής παραγωγής του Ράιχ και ήταν ο βιομήχανος που ήταν ο πλέον υπεύθυνος για το Άουσβιτς. Ο Schmitz ήταν επίσης μέλος της εκτελεστικής επιτροπής της I.G. Farben από το 1926-1935, ενώ ήταν πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου και "επικεφαλής των οικονομικών" από το 1935-1945.

Ήταν επίσης επικεφαλής της στρατιωτικής οικονομίας και μέλος του ναζιστικού κόμματος. Και οι δύο άνδρες κρίθηκαν ένοχοι από το πολεμικό δικαστήριο της Νυρεμβέργης το 1948, ωστόσο ο Schmitz αφέθηκε ελεύθερος το 1950 και ο Ter Meer το 1952[11].

Μετά από όλα αυτά, ο Schmitz διορίστηκε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της γερμανικής τράπεζας του Δυτικού Βερολίνου το 1952 και το 1956 επίτιμος πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου των χαλυβουργείων του Ρήνου.

Ο Ter Meer, ωστόσο, ήταν ακόμη πιο επιτυχημένος. Μετά την αποφυλάκισή του, διορίστηκε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Bayer το 1955 και το 1956 διορίστηκε πρόεδρος.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, θα αναλάμβανε πολλούς επιπλέον ρόλους, όπως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Theodore Goldschmidt AG, αντιπρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Commerzbank και της Bank-Association AG, καθώς και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Waggonfabrik Uerdingen, της Duesseldorger Waggonfabrik AG, της ένωσης τραπεζών της Δυτικής Γερμανίας και της United Industrial Enterprises AG[12].

Πράγματι, οι διασυνδέσεις του Ter Meer με τη φαρμακευτική εταιρεία Bayer του χάρισαν ένα ίδρυμα που ονομάστηκε προς τιμήν του, το Ίδρυμα Fritz Ter-Meer Foundation[13]

Μέσα από όλα αυτά, ωστόσο, ο γράφων δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει ότι είτε ο Ter Meer είτε ο Schmitz είχαν άμεσες διασυνδέσεις με τη δημιουργία του Codex Alimentarius.

Ωστόσο, ο Codex δεν κάνει τίποτα για να διαψεύσει τους ισχυρισμούς εκτός από το να διαφωνεί απλώς με αυτούς και οι συνδέσεις δεν είναι καθόλου απίθανες.

Ο Codex είναι πολύ μυστικοπαθής σχετικά με την αρχή του, όπως αποδεικνύεται στον ιστότοπό του, όπου αναφέρεται μόνο ότι δημιουργήθηκε κατ' εντολή του FAO και του WHO.

Είναι εξαιρετικά απίθανο να δημιουργηθεί ένας τέτοιος οργανισμός χωρίς τη βοήθεια, τη συμβολή, ακόμη και τη χρηματοδότηση ιδιωτικών διεθνών εταιρειών.

Χάρη τόσο στην κοινότητα κατά του Codex Alimentarius όσο και στον ίδιο τον Codex Alimentarius, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο (και πάλι τουλάχιστον για τον συγγραφέα) που να τεκμηριώνει ποια άτομα ή εταιρείες συμμετείχαν στην καθιέρωσή του.

Ωστόσο, υπάρχουν άλλοι δεσμοί που προσδίδουν μεγαλύτερη αξιοπιστία στην πεποίθηση ότι εγκληματίες πολέμου έπαιξαν ρόλο στη δημιουργία του Codex.

ANAΦΟΡΕΣ:

1] Tips, Scott C. “Codex Alimentarius: Global Food Imperialism.” FHR. 2007. P. ii.

[2] “Opening Statement by Dr. B.P. Dutia Assistant Director-General Economic and Social Policy Department, FAO to the Nineteenth Session of the Codex Alimentarius Commission.” Food and Agricultural Organization. July 1, 1991. http://www.fao.org/docrep/meeting/005/t0490e/T0490E04.htm

Taylor, Paul Anthony. “Codex Guidelines for Vitamins and Minerals – Optional or Mandatory?” Dr.Rath Health Foundation. http://www4.dr-rath-foundation.org/features/codex_wto.html

[3] “Codex Alimentarius: how it all began.” Food and Agricultural Organization. http://www.fao.org/docrep/v7700t/v7700t09.htm Accessed April 23, 2010.

[4] “Understanding the Codex Alimentarius.” World Health Organization. Food and Agricultural Organization. 2006. P. 7 http://www.scribd.com/doc/25710873/WHO-Understanding-the-Codex-Alimentarius Accessed April 23, 2010.

[5] Tips, Scott C. “Codex Alimentarius: Global Food Imperialism.” FHR. 2007. P.ii

[6] “The History of the ‘Business With Disease.’” Dr. Rath Health Foundation. http://www4.dr-rath-foundation.org/PHARMACEUTICAL_BUSINESS/history_of_the_pharmaceutical_industry.htm Accessed April 26 <http://www4.dr-rath-foundation.org/PHARMACEUTICAL_BUSINESS/history_of_the_pharmaceutical_industry.htm%20Accessed%20April%2026> , 2010.

[7] Minton, Barbara. “Codex Threatens Health of Billions.” Naturalnews. July 30, 2009. http://www.naturalnews.com/026731_CODEX_food_health.html

[8] “FAQs – Rumours” CodexAlimentarius.net http://www.codexalimentarius.net/web/faq_rum.jsp#R1 Accessed April 26, 2010.

[9] Ibid.

[10] Behreandt, Dennis. “The crimes of I.G. Farben: during WWII, I.G. Farben, a synthetic-fuels manufacturer for the German war machine, was a major supporter of the Nazi regime and a willing co-conspirator in the Holocaust.” The New American. November 27, 2006. http://findarticles.com/p/articles/mi_m0JZS/is_24_22/ai_n24996865/ Accessed April 26, 2010.

“The Documentation About ‘Codex Alimentarius.’” Dr. Rath Health Foundation. http://www4.dr-rath-foundation.org/PHARMACEUTICAL_BUSINESS/health_movement_against_codex/health_movement24.htm Accessed April 26, 2010.

[11] “The History of the ‘Business With Disease.’” Dr. Rath Health Foundation. http://www4.dr-rath-foundation.org/PHARMACEUTICAL_BUSINESS/history_of_the_pharmaceutical_industry.htm Accessed April 26 <http://www4.dr-rath-foundation.org/PHARMACEUTICAL_BUSINESS/history_of_the_pharmaceutical_industry.htm%20Accessed%20April%2026> , 2010.

[12] Ibid.

[13] Weimbs Lab: Molecular, Cellular and Developmental Biology University of California, Santa Barbra. http://www.lifesci.ucsb.edu/mcdb/labs/weimbs/people/weimbs/index.html Accessed April 27, 2010. Dr. Thomas Weimbs received a scholarship from the Fritz ter Meer Foundation in 1988.