ΜΟΙΡΟΛΑΤΡEΙΑ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑ: ΠΩΣ Η ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΦΡΕΝΑΡΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η αλήθεια είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνάει μια χώρα που μεγάλο κομμάτι του λαού της το χαρακτηρίζει μια αυξανόμενη παθητική αντιμετώπιση αυτών που συμβαίνουν γύρω του
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνά μια χώρα όπου μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού επιδεικνύει μια ολοένα αυξανόμενη μοιρολατρία, μια παθητική στάση απέναντι στα γεγονότα και τις εξελίξεις που συμβαίνουν γύρω τους.
Αυτό το φαινόμενο μπορεί να εξηγηθεί από την αίσθηση πολλών πολιτών ότι η συμμετοχή τους στην κοινωνία είναι περιορισμένη και ότι δεν έχουν κανένα περιθώριο για να επηρεάσουν ή να αλλάξουν την κατάσταση γύρω τους.
Οι πολίτες αυτοί αισθάνονται ότι το πολιτικό σύστημα καταπνίγει κάθε ελπίδα για βελτίωση, απορροφώντας κάθε δυνατότητα για αισιοδοξία και ενεργή συμμετοχή.
Αντιλαμβάνονται την κοινωνία και τη ζωή τους ως παθητικοί αποδέκτες των αποφάσεων των κυβερνώντων, χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να τις αμφισβητήσουν ή να τις αλλάξουν.
Οι πολίτες αυτοί ζουν σε ένα περιβάλλον όπου οι ρυθμιστικές δομές και τα μέτρα που επιβάλλονται είναι εξαιρετικά πιεστικά και περιοριστικά, πράγμα που τους αφήνει με ελάχιστες επιλογές και μειωμένες ατομικές ελευθερίες.
Επιπλέον, η αίσθηση ότι δεν υπάρχει προοπτική βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους ενισχύει τη γενικότερη απογοήτευση και την έλλειψη ελπίδας για το μέλλον.
Πολλοί από αυτούς πιστεύουν ότι το αυταρχικό κράτος είναι το αποτέλεσμα των πολιτικών της παγκοσμιοποίησης, οι οποίες, αντί να επιφέρουν απαραίτητες και αποτελεσματικές αλλαγές, λειτουργούν σαν ένα είδος ζουρλομανδύα που εμποδίζει τις πραγματικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.
Παρά την επιθυμία τους για αλλαγή, η πραγματοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων φαίνεται αδύνατη και ανέφικτη.
Οι λόγοι για την αδυναμία αλλαγής της κατάστασης ποικίλουν. Ένας από τους κύριους λόγους είναι η έλλειψη ενός σαφούς οράματος για το μέλλον. Οι πολίτες δεν έχουν την ικανότητα να φανταστούν ή να οραματιστούν πώς θα μπορούσε να είναι η κοινωνική και πολιτική μεταμόρφωση και, ως εκ τούτου, δεν μπορούν να δουν πώς μπορούν να συμβάλουν σε αυτή την αλλαγή.
Επίσης, ο φόβος για τις τιμωρητικές συνέπειες οποιασδήποτε αντίδρασης ή αλλαγής, η δυσκολία συντονισμού μιας συλλογικής δράσης και η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού στις πολιτικές αποφάσεις, καθιστούν την επίτευξη κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών ακόμα πιο δύσκολη.
Εξίσου σημαντική είναι η έλλειψη ταξικής συνείδησης, καθώς οι πολίτες δεν κατανοούν πλήρως τα κοινά συμφέροντά τους και δεν συνεργάζονται για να προωθήσουν έναν κοινό στόχο.
Ο κοινωνικός καταναγκασμός και οι οικονομικές πιέσεις επίσης συντελούν στην αίσθηση ότι η δράση είναι μάταιη και ότι οι πολίτες δεν έχουν κανένα έλεγχο στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους.
Πέρα από αυτές τις κοινωνικές και πολιτικές αιτίες, η μοιρολατρία αποτελεί επίσης ένα βασικό εμπόδιο στην κινητοποίηση των πολιτών. Η μοιρολατρία είναι η αίσθηση ότι το πεπρωμένο του ατόμου ή της κοινωνίας καθορίζεται από εξωτερικές, ανεξέλεγκτες δυνάμεις και ότι οι πολίτες δεν έχουν καμία ελευθερία βούλησης ή δύναμη να αλλάξουν την κατάσταση.
Η “μοιρολατρία του αδύναμου”, όπως χαρακτηρίζεται, οδηγεί τους πολίτες σε μια αποδοχή του υπάρχοντος καθεστώτος και σε συμβιβασμούς με τις συνθήκες, καθώς πιστεύουν ότι η δράση τους δεν θα φέρει αποτέλεσμα. Αυτό έχει ως συνέπεια την αδράνεια και την αδυναμία αντίστασης σε πολιτικές και κοινωνικές αδικίες.
Η εικόνα της “Χώρας των Μοιρολατρών”, όπως την περιέγραψε η Πηνελόπη Δέλτα το 1910, έρχεται στο προσκήνιο, καθώς οι πολίτες, αν και καταπιεσμένοι και απογοητευμένοι, δεν φαίνονται να έχουν την ικανότητα ή τη θέληση να αντισταθούν στο κατεστημένο.
Ένα ακόμα βασικό στοιχείο που ενισχύει αυτή την αίσθηση της μοιρολατρίας είναι η κατάρρευση των θεσμών στη χώρα. Όπως δείχνουν πρόσφατες έρευνες, λιγότεροι από 3 στους 10 πολίτες εμπιστεύονται τη Δικαιοσύνη και λιγότεροι από 2 στους 10 εμπιστεύονται τη Βουλή. Τα πολιτικά κόμματα, ως θεσμοί, έχουν χάσει την αξιοπιστία τους και θεωρούνται απαξιωμένα από μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Αυτή η απογοήτευση από τα πολιτικά συστήματα οδηγεί σε μια γενική αποχή από τις εκλογές, καθώς οι πολίτες πιστεύουν ότι η ψήφος τους δεν έχει καμία ουσιαστική επίδραση στις εξελίξεις. Επίσης, οι πολίτες που ψήφισαν προοδευτικά κόμματα, περιμένοντας να δουν αλλαγές, εξαπατήθηκαν και απογοητεύτηκαν ακόμα περισσότερο.
Η αίσθηση της ματαιότητας, που ενισχύεται από την απογοήτευση για τις αποτυχημένες πολιτικές προσπάθειες, αποτελεί το υπόβαθρο για την επικράτηση της μοιρολατρίας. Σε αυτό το κλίμα, οι πολίτες βλέπουν τις προσπάθειες για αλλαγή ως μάταιες και τις εναλλακτικές λύσεις ως αδιανόητες.
Οι αυταρχικές κυβερνήσεις, οι οποίες επιβάλλουν πολιτικές που δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες του λαού, ενισχύουν αυτό το αίσθημα αδυναμίας και ματαιότητας. Οραματισμός για μια διαφορετική κοινωνία και πολιτική είναι δύσκολος να επιτευχθεί, όταν οι πολίτες δεν πιστεύουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.
Η μετανάστευση των νέων αποτελεί ένα σημαντικό παράδειγμα αυτής της μοιρολατρίας. Οι νέοι, εξαιτίας της απογοήτευσης για τις συνθήκες ζωής στη χώρα, αναζητούν καλύτερες προοπτικές στο εξωτερικό.
Αυτό, ωστόσο, οδηγεί σε ένα σοβαρό πρόβλημα για την ανάπτυξη της χώρας, καθώς η Ελλάδα κινδυνεύει να χάσει το δυναμικό της ανθρώπινο κεφάλαιο, το οποίο είναι απαραίτητο για να υλοποιηθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις.
Αν η μοιρολατρία συνεχίσει να επικρατεί, η κατάσταση θα παγιωθεί και η Ελλάδα θα βυθιστεί ακόμα περισσότερο στην παρακμή. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια πολιτική, οικονομική και κοινωνική καταιγίδα, καθώς οι πολίτες θα παραμείνουν αδρανείς και ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της εποχής.
Η χώρα μπορεί να βρεθεί σε μια κατάσταση ηττοπάθειας και κυνισμού, που θα την καθιστά ανίκανη να αντιδράσει σε οποιεσδήποτε εξωτερικές ή εσωτερικές απειλές.
Η αλλαγή, όμως, είναι δυνατή. Ο πρώτος και πιο σημαντικός βήμας είναι να καλλιεργηθεί η πίστη ότι η κατάσταση μπορεί να βελτιωθεί και ότι υπάρχει ελπίδα για μια καλύτερη κοινωνία και πολιτική.
Αυτό απαιτεί την ανάπτυξη ενός οράματος, το οποίο θα κινητοποιήσει τους πολίτες και θα τους δώσει τη δυνατότητα να δουν ότι η αλλαγή είναι όχι μόνο δυνατή, αλλά και αναγκαία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου