ΙΕΡΟΣ ΚΑΙ ΕΝΘΑΡΥΝΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ, ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ)

ΕΝ ΤΩ ΚΟΣΜΩ ΘΛΙΨΗ ΕΧΕΤΕ ΑΛΛΑ ΘΑΡΣΕΙΤΕ, ΕΓΩ ΝΕΝΙΚΗΚΑ ΑΥΤΟΝ
 

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

+++ 

 Γράψε δούλε μου εσύ, 

ό,τι ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟ ΑΓΙΟ 

σου υπαγορέψει να γραφτεί. 

 ΕΓΩ ΟΜΙΛΩ, εσύ απλά δικός μου πιστός

 που στην υπηρεσία μου χρησιμοποιώ. 

 Σας το έχω πει, 

πως στη γήινη ζωή σας, 

θλίψη πολλή. 

 Όμως Ο ΚΥΡΙΟΣ σας ενίκησα αυτήν 

και με της θυσίας μου 

το πεδίο σας μετέφερα σε ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΠΙΟ. 

 Όλοι οι Άγιοι, όλοι οι Μάρτυρες,

 οι Όσιοι που αγάπησαν Εμέ, 

έδωσαν, θυσίασαν στο βωμό μου εδώ 

και την ίδια τους τη ζωή. 

 Το αίμα τους επότισε τη γη 

και τώρα χαίρονται, ζουν σε υπέρτατη ηδονή,

 σε ατελείωτη μακαριότητα Ιερή.

 Εμέ δοξολογούν,

 ακατάπαυστα με υμνούν. 

 Ξεχάστηκαν ΝΑΙ, τώρα όλα τα δεινά της γης,

 πετούν σαν αετοί στου Πνεύματος την ουσία, 

χαίρονται υπερφυώς στα ουράνια μεγαλεία, 

δοξάζουν ΤΡΙΑΔΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ.

 Είναι τεκνία μου, ακατάληπτα 

στην τώρα ανθρώπινη σας διάνοια 

τα επουράνια κάλλη. 

 Αιωνίως η ψυχή μετ’ Εμού 

στην Ουράνια δόξα θα αγάλλεται, 

θα μεθά σε μέθεξη Θεϊκιά. 

 Όσο πιο πολύ πονέσει στη γη, 

τόσο πιο πολύ θα συνδοξαστεί

 στου ουρανού την ηδονή. 

 ΟΧΙ, δεν συγκρίνεται η ηδονή η Ουράνια 

με την γήινη παρωδία,

με μόρια στιγμής παροδικής 

που ένιωθε εν τη γήινη οδοιπορία.

 Είναι ασύγκριτη, αληθινή, αιωνία 

και ΜΑΚΑΡΙΟΣ ο άνθρωπος 

που σε αυτήν αιωνίως θα ζήσει. 

 Όταν αποδημήσει,

 όταν πίσω του αφήσει τας γήινας του θλίψεις,

 τότε μόνο τα ρήματα μου ταύτα

 επαρκώς θα κατανοήσει. 

 Εμέ, ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΤΟΥ, 

εκστατικώς θα ευχαριστήσει. 

 ΘΑΡΣΕΙΤΕ λοιπόν, 

μην σας τρομάζει, 

μην σας φοβίζει της γης ο κοπετός,

 σας αναμένει εν τω Ουρανώ ευτυχία ανείπωτη, 

αϊδιο, άκτιστο φως, πείτε ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!

 Προχωρείτε εν αγιασμώ,

αρετής οδό οδοιπορείτε, 

ίνα κι εσείς στα δεξιά 

του Ουρανίου Πατρός βρεθείτε, 

με όλα τα πιστά μου τεκνία, 

με τους Αγίους, με την Μητέρα ΠΑΝΑΓΙΑ,

 αιώνια να ζείτε. 

 Ουχί, μην αποθαρρυνθείτε 

στας θλίψεις σας τώρα, 

μαζί με τον Παύλο να λέτε:

 «Όχι, δεν συγκρίνεται η θλίψη της γης, 

με την δόξα την ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΡΑΝΟΙΣ».

ΑΜΗΝ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ

 +++