ΛΟΓΟΣ ΙΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ

ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΩ

ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

+++

Η ζωή σου αυτή ομοιάζει παιδί μου, 
με έρημο που ο καύσων επικρατεί,
 κι εσύ προσπαθείς απεγνωσμένα,
κάποια όαση δροσιάς να βρεις.

  Κοπιάζεις, αγωνιάς, μοχθείς,
μα ματαίως οδοιπορείς.
 Όλα τα του κόσμου τα τερπνά,
για λίγο μόνο σε ‘σένα δίδουν, προσφέρουν χαρά.
 

Το άδειο, το κενό επικρατεί

στη δική σου καρδιά,

 αγωνιάς στις θλίψεις, στας δοκιμασίας

 της γήινης σου πορείας.

Στης ζωής σου τα χρονικά,

προσπαθείς να πιαστείς πολλές φορές,

από ανθρώπινη συνεισφορά,

μα μάταια όλα αυτά.

Ο καύσων του πόνου, της οδύνης,

 πολλής κι εσύ κυρτωμένος,

μετέωρος μένεις χωρίς να βρεις

 αυτό που επιζητείς.

Ίσως σε έχουν εγκαταλείψει όλοι εν τη γη,

 όλοι όσοι σου έταζαν αγάπη,

ενδιαφέρον, συνεισφοράς τομή. 

Όλοι έχουν ίσως τώρα από κοντά σου εξαφανιστεί.

Και τότε, σαν τον άνθρωπο
της Ευαγγελικής μου παραβολής,
με αδιέξοδο ψυχής, κράζεις προς Εμέ εσύ
 «Κύριε μου, άνθρωπον ουκ έχω». 

 Ω! τώρα παιδί μου έφτασε η στιγμή,
ψηλά να ανυψώσεις την ψυχή,
 να κράξεις, να φωνάξεις
ΜΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ συναίσθηση, με συντριβή

– «ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ, ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ»,

όπως τον τότε καιρό που ελέησες
τον κάθε πονεμένο και αμαρτωλό,
 που ΙΑΣΗ έδιδες σε παραλυτικούς, φως σε τυφλούς,
που σου έτειναν χείρα βοηθείας στην δύσκολη τους στιγμή. 

 ΑΥΤΟ παιδί μου περιμένω να μου πεις,
 σε ό,τι πρόβλημα τώρα σε απασχολεί,
 μεγάλο ή μικρό
στην αυτή ζωή εδώ.
 
Εγώ μόνο μπορώ τη λύση να δώσω,
 Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΤΟΣ.
  Εγώ, διά ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ,
 στο άγιο ετούτο γραπτό,
σε ακουμπώ και σου λέω παιδί μου καλό
 – ΟΧΙ, ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, μην αδημονείς,
 γιατί σε όποια κατάσταση κι αν είσαι εσύ,
 Εγώ μόνο μπορώ να σε βγάλω,
από κάθε αδιέξοδο ψυχικό ή σωματικό,
να δώσω ίαση σε κορμί,
μα και πνευματική αναγέννηση,
στην δική σου ψυχή. 

 Αρκεί, σαν το ληστή, σαν τον τελώνη,
 σαν την πόρνη τη γυνή
ΗΜΑΡΤΟΝ ΣΕ ΕΜΕΝΑ, ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ,
 ΜΕ ΠΙΣΤΗ ΝΑ ΠΕΙΣ. 

 Τότε, τα αδύνατα παρά ανθρώποις,
δυνατά παρά ΘΕΟΥ ΕΣΤΙ.

Πάρε, παιδί μου,
 την ΑΓΙΑ ΜΟΥ ΓΡΑΦΗ,
εκεί μέσα θα δεις
τί από εσένα ζητώ ο Λυτρωτής.
 
Έλα διά της προσευχής σου σε Εμέ,
 ζήτησε με, με ταπείνωση, με συντριβή
κι Εγώ κοντά σου θε να ‘ρθω ευθύς,
 σε ό,τι σε απασχολεί.

  Δοκίμασες τόσο καιρό,
ανθρώπινη διαφυγή,
ήρθε τώρα η ώρα η θαυμαστή,
να ανυψώσεις ψηλά την κεφαλή.

  ΚΥΡΙΕ ΜΟΥ, να μου πεις,
με πίστη και ταπείνωση,
με συναίσθηση και ελπίδα σταθερή,
 πως ό,τι ο κόσμος και η κοσμική ροή δεν μπορεί,
 ΕΓΩ Ο ΔΙΚΟΣ ΣΟΥ ΘΕΟΣ το μπορώ!

  Λύση να δώσω στο πρόβλημα σου το σοβαρό,
ζήτησε με, θα με βρεις.
ΛΑΒΕ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ,
ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ πάρε το Θεϊκό.
Αυτό φάρμακο, που δεν λανθάνει αυτό,
μα πάντα λύση δίνει στον πιστό. 

Κλείσε εδώ το ΑΓΙΟ ΓΡΑΠΤΟ ΜΟΥ,
δώσε το στον πιστό λαό μου.

ΑΜΗΝ

+++