Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΗΡΑΙΑΣ ΚΥΡΙΑΣ
Συχνάζοντας εδώ κι εκεί έχω γνωρίσει πολλές σοβαρές ή ελαφρές κυρίες, κανείς ωστόσο δεν έτυχε να μου συστήσει την πολύφερνη κ. Επιστήμη.
Ίσως βέβαια, από τον 19ο αιώνα που ο Αύγουστος Κοντ την ενθρόνισε στο ναό του θετικισμού, να αποφεύγει τις χειραψίες με κοινούς θνητούς. Να ψήλωσε ο νους της και να τηρεί τις επιβαλλόμενες από τον καινούργιο της ρόλο μεταφυσικές αποστάσεις.
Γιατί όπως ο Θεός σωπαίνει και τον εκπροσωπούν οι λαλίστατοι θεολόγοι, έτσι και η Επιστήμη εκφράζεται μέσω των επιστημόνων.
Φυσικά, επειδή κάθε ένας από τους παρακοιμώμενους διατείνεται ότι έχει το προνόμιο της εμπιστευτικής συνομιλίας με το αφεντικό, τόσο οι θεολογικές όσο και οι επιστημονικές έριδες χρονίζουν.
Από την αυγή της ιστορίας χιλιάδες θεοί έχουν πεθάνει ελλείψει πιστών και χιλιάδες επιστημοσύνες έχουν ενταφιαστεί ελλείψει αποδείξεων.
Και οι μεν θεολογίζοντες εξακολουθούν να διεκδικούν την αποκλειστική αντιπροσωπεία του Κυρίου, μα οι περισσότεροι επιστήμονες δεν είναι πλέον τόσο ηλίθιοι ώστε να ελπίζουν στην αποκλειστική εύνοια της κ. Επιστήμης.
Γνωρίζουν πως οι ερωτικές της βλέψεις αλλάζουν και ότι, πολυγαμική ούσα, ανταποκρίνεται στην έλξη φρέσκων και σφριγηλών ανακαλύψεων. Κατά συνέπεια οι πεποιθήσεις των παλαιών της εραστών κλονίζονται και οι κεκτημένες τους βεβαιότητες ανατρέπονται.
Οι μόνοι που δεν έχουν πάρει χαμπάρι τους σεισμούς των επιστημονικών επαναστάσεων και δεν αντιλαμβάνονται πως κάθε επιστημονική άποψη παραπατά στην κόψη της αλήθειας, είναι οι πολιτικοί.
Γι αυτό επικαλούνται, με αφέλεια που θα φαινόταν χαριτωμένη αν δεν ήταν επικίνδυνη, κάποια εμμονική στις επιλογές της και παντός καιρού, καθαρή Επιστήμη.
Και έχουν ασφαλώς τα ελαφρυντικά τους οι άνθρωποι, καθώς ενθαρρύνονται να ξεστομίζουν τέτοιες ανοησίες από τους τρεχέδειπνους στον μπουφέ της εξουσίας.
Τους «επιδήμιους αρπακτήρες» που περιγράφει ο Αθήναιος στους Δειπνοσοφιστές. Τους περιβόητους ειδικούς συμβούλους δηλαδή, που είτε δεν ξέρουν που τους πάνε τα τέσσερα είτε φοβούνται μη χάσουν τον λουφέ κακοκαρδίζοντας τους πάτρωνές τους.
Ο Κοντ τουλάχιστον ήταν απολύτως ανιδιοτελής γι αυτό και δεν πρόκοψε. Πίστευε ειλικρινά ότι οι βιομήχανοι, αντικαθιστώντας τους πολεμιστές, και ενεργώντας σύμφωνα με το πνεύμα του επιστημονικού θετικισμού, θα προσφέρουν σε σύμπασα την ανθρωπότητα αιώνια ειρήνη, πλούτο και υγεία.
ΗΡΑΚΛΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ
Πολύ ωραίο. Όλα τα λεφτά η τελευταία παράγραφος.
ΑπάντησηΔιαγραφή