ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ "ΠΑΝΔΗΜΙΑ" ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΑΡΠΑΓΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ ΜΕ ΤΗΝ "ΑΧΡΗΜΑΤΗ" ΚΟΙΝΩΝΙΑ!

ΣΚΟΠΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ: ΠΡΩΤΑ Ο COVID, ΤΩΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ «Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΡΠΑΓΗ» 

ΒΙΝΤΕΟ

Γράφει ο Matt Smith

Η Μεγάλη Ύφεση ήταν ένα καλά εκτελεσμένο σχέδιο για την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων, την εξαθλίωση του πληθυσμού και την αναμόρφωση της κοινωνίας. Αυτό που ακολουθεί είναι χειρότερο..

Ένα πρόσφατο βιβλίο του David Webb ρίχνει νέο φως στο τι ακριβώς συνέβη κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης. Κατά την άποψη του Webb, ήταν μια ρύθμιση.

Ο Webb είναι ένας επιτυχημένος πρώην τραπεζίτης επενδύσεων και διαχειριστής hedge fund με εμπειρία στα υψηλότερα επίπεδα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Δημοσίευσε το The Great Taking πριν από λίγους μήνες και πρόσφατα το συμπλήρωσε με ένα ντοκιμαντέρ βίντεο. Λεπτομερές, συνοπτικό, κατανοητό και ΔΩΡΕΑΝ. Γιατί? Επειδή θέλει όλοι να καταλάβουν τι γίνεται.

Το The Great Taking περιγράφει τον οδικό χάρτη για να καταρρεύσει το σύστημα, να καταστείλει τους ανθρώπους και να αρπάξει όλα τα περιουσιακά σας στοιχεία. Και περιλαμβάνει τις αποδείξεις.

Δεν σας ανήκει ήδη τίποτα

Το βιβλίο του Webb δείχνει, μεταξύ άλλων, πώς οι αλλαγές στον Ενιαίο Εμπορικό Κώδικα μετέτρεψαν την ιδιοκτησία περιουσιακών στοιχείων σε δικαίωμα ασφάλειας. Ο χαρακτηρισμός «δικαίωμα» κατέστησε την προσωπική ιδιοκτησία απλή συμβατική αξίωση. Το «δικαιούμενο» πρόσωπο είναι ένας «δικαιούχος» ιδιοκτήτης, αλλά όχι ο νόμιμος.

Σε περίπτωση που ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα είναι αφερέγγυο, ο νόμιμος ιδιοκτήτης είναι η «οντότητα που ελέγχει τον τίτλο με ασφάλεια». Στην ουσία, τα περιουσιακά στοιχεία των πελατών ανήκουν στις τράπεζες. Αλλά είναι πολύ χειρότερο από αυτό. Αυτό δεν είναι απλώς θέμα απώλειας των μετρητών σας σε ένα τραπεζικό bail-in. Ολόκληρο το χρηματοπιστωτικό σύστημα έχει καλωδιωθεί για μια ελεγχόμενη κατεδάφιση.

Ο Webb περιγράφει λεπτομερώς πώς στήθηκε η παγίδα και πώς η Μεγάλη Ύφεση παρέχει προηγούμενο. Το 1933, ο FDR κήρυξε «τραπεζική αργία». Με εκτελεστικό διάταγμα, οι τράπεζες έκλεισαν. Αργότερα, μόνο εκείνες που εγκρίθηκαν από τη Fed επιτράπηκε να ανοίξουν ξανά.

Χιλιάδες τράπεζες αφέθηκαν να πεθάνουν. Οι άνθρωποι με χρήματα σε αυτά τα μειονεκτούντα ιδρύματα έχασαν όλα αυτά, καθώς και οτιδήποτε είχαν χρηματοδοτήσει (σπίτια, αυτοκίνητα, επιχειρήσεις) που τώρα δεν μπορούσαν να πληρώσουν. Στη συνέχεια, μερικές "επιλεγμένες" τράπεζες ενοποίησαν όλα τα περιουσιακά στοιχεία του συστήματος.

Συγκέντρωση και συστημικός κίνδυνος

Όπως δείχνει ο Webb, το κέικ ψήνεται εδώ και χρόνια. Αλλά αυτή την εβδομάδα ήρθε ένα σημάδι ότι βγαίνει από το φούρνο. Την περασμένη Δευτέρα, το Bloomberg παραδέχτηκε ότι τα μέτρα που λαμβάνονται για την φαινομενική «προστασία του συστήματος» στην πραγματικότητα ενισχύουν τον κίνδυνο.

Στον απόηχο της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, οι «ηγέτες» της G20 έδωσαν εντολή όλα τα τυποποιημένα εξωχρηματιστηριακά παράγωγα να εκκαθαρίζονται μέσω κεντρικών αντισυμβαλλομένων (CCP), φαινομενικά για τη μείωση του κινδύνου αντισυμβαλλομένου και την αύξηση της διαφάνειας της αγοράς. 

Ο πιο γνωστός κεντρικός αντισυμβαλλόμενος στις ΗΠΑ είναι η Depository Trust and Clearing Corporation (DTCC), η οποία επεξεργάζεται τρισεκατομμύρια δολάρια συναλλαγών τίτλων κάθε μέρα.

Πριν από το 2012, οι συναλλαγές εξωχρηματιστηριακών παραγώγων ήταν διμερείς και η διαχείριση του κινδύνου αντισυμβαλλομένου γινόταν από τα μέρη μιας συναλλαγής. Όταν συναλλάσσονταν απευθείας με άλλες εταιρείες, η καθεμία έπρεπε να βεβαιωθεί ότι είχε να κάνει με αξιόπιστα μέρη. 

Εάν είχαν κακή φήμη ή δεν ήταν φερέγγυοι, οι αντισυμβαλλόμενοι θα μπορούσαν να τους θεωρήσουν τοξικούς και να τους αποκλείσουν από τις συναλλαγές. Αυτό, σύμφωνα με τη σοφή ηγεσία της G20, ήταν υπερβολικά επικίνδυνο.

Με την εισαγωγή εντολών κεντρικής εκκαθάρισης, ο κίνδυνος αντισυμβαλλομένου μετατοπίστηκε μέσω κεντρικών αντισυμβαλλομένων από τις επιχειρήσεις που πραγματοποίησαν τη συμφωνία στο ίδιο το σύστημα. Η πιστοληπτική ικανότητα και η φήμη αντικαταστάθηκαν από εξασφαλίσεις και πολύπλοκα μοντέλα.

Μεσίτες, τράπεζες, διαχειριστές περιουσιακών στοιχείων, αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου, εταιρείες, ασφαλιστικές εταιρείες και άλλα αποκαλούμενα «μέρη εκκαθάρισης» συμμετέχουν στην αγορά καταχωρώντας πρώτα εξασφαλίσεις με τη μορφή αρχικού περιθωρίου (IM) στον κεντρικό αντισυμβαλλόμενο. 

Μέσω αυτού του IM και ενός ξεχωριστού και πολύ μικρότερου κεφαλαίου εκκαθάρισης (DF) που τηρείται στον κεντρικό αντισυμβαλλόμενο γίνεται η διαχείριση του κινδύνου αντισυμβαλλομένου.

Προς «αμοιβαίες» απώλειες

Η μετατόπιση του κινδύνου από τα μεμονωμένα μέρη στο συλλογικό είναι μια συνταγή για προβλήματα. Αλλά, όπως εξηγείται σε πρόσφατη έκθεση της BIS, είναι χειρότερο από αυτό. Η ίδια η δομή των κεντρικών αντισυμβαλλομένων μπορεί να προκαλέσει «σπιράλ περιθωρίου κέρδους» και «κίνδυνο εσφαλμένης κατεύθυνσης» σε περίπτωση αναταραχής της αγοράς.

Σε επεισόδια πτήσης προς ασφάλεια, οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι αυξάνουν τις απαιτήσεις περιθωρίου. Σύμφωνα με την BIS,

"Οι ξαφνικές και μεγάλες αυξήσεις των IM αναγκάζουν την απομόχλευση από τους αντισυμβαλλομένους παραγώγων και μπορούν να επισπεύσουν τις πωλήσεις πυρκαγιάς που οδηγούν σε υψηλότερη μεταβλητότητα και πρόσθετες αυξήσεις IM στις λεγόμενες σπείρες περιθωρίου".

Έχουμε ήδη πάρει μια γεύση για το πώς μπορεί να μοιάζει αυτό. Παρόμοιες σπείρες περιθωρίου «σημειώθηκαν στις αρχές του 2020 (Covid-19) και το 2022 (εισβολή στην Ουκρανία), αντανακλώντας την ευαίσθητη στον κίνδυνο φύση των μοντέλων IM».

Τα κρατικά ομόλογα ως πηγή προβλημάτων

Ο δεύτερος τομέας συστημικού κινδύνου είναι η διττή χρήση των κρατικών ομολόγων τόσο ως εξασφαλίσεων όσο και ως υποκείμενων περιουσιακών στοιχείων στις συμβάσεις παραγώγων. 

Η μεταβλητότητα στην αγορά κρατικών ομολόγων μπορεί να οδηγήσει σε ζήτηση για περισσότερες εξασφαλίσεις στις οποίες βασίζονται οι αγορές παραγώγων, ακριβώς όταν οι τιμές των κρατικών ομολόγων μειώνονται. 

Η πτώση των τιμών των ομολόγων διαβρώνει την αξία του υφιστάμενου IM. Οι παράπλευρες απαιτήσεις εκτοξεύονται στα ύψη, ακριβώς τη στιγμή που η αξία των τρεχουσών και των δυνητικών εγγυήσεων εξατμίζεται.

Και πάλι, η ΤΔΔ:

Η λανθασμένη δυναμική του κινδύνου φάνηκε να παίζει ρόλο κατά τη διάρκεια της ιρλανδικής κρίσης δημόσιου χρέους το 2010-11. Εκείνη την εποχή, οι επενδυτές ρευστοποίησαν τις θέσεις τους σε ιρλανδικά κρατικά ομόλογα αφού ένας κεντρικός αντισυμβαλλόμενος αύξησε τις περικοπές αποτίμησης αυτών των ομολόγων όταν χρησιμοποιήθηκαν ως εγγύηση. 

Αυτό οδήγησε σε χαμηλότερες τιμές των ιρλανδικών κρατικών ομολόγων, προκαλώντας περαιτέρω περικοπές αποτίμησης, περαιτέρω κλείσιμο θέσεων και, τελικά, καθοδικό σπιράλ τιμών.

Σχεδιασμένα για να αποτύχουν

Η BIS δεν το παραδέχεται, αλλά ο Webb λέει ότι τα ίδια τα ΚΚΚ είναι σκόπιμα υποκεφαλαιοποιημένα και σχεδιασμένα να αποτύχουν. Η έναρξη λειτουργίας ενός νέου κεντρικού αντισυμβαλλομένου σχεδιάζεται και προχρηματοδοτείται. Όταν συμβεί αυτό, θα είναι οι «εξασφαλισμένοι πιστωτές» που θα αναλάβουν τον έλεγχο ΟΛΩΝ των υποκείμενων εξασφαλίσεων.

Για άλλη μια φορά, η ΤΔΔ:

... για την αμοιβαιοποίηση δυνητικών ζημιών λόγω αθέτησης υποχρεώσεων πέραν του ΔΥ, οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι απαιτούν επίσης από τα μέλη τους να συνεισφέρουν σε ένα κεφάλαιο εκκαθάρισης (ΤΑΥ). Ως εκ τούτου, οι κεντρικοί αντισυμβαλλόμενοι διοικούν μεγάλες ομάδες ρευστών στοιχείων ενεργητικού.

Αυτή η «μεγάλη δεξαμενή ρευστών περιουσιακών στοιχείων» είναι το πλήρες σύμπαν των διαπραγματεύσιμων τίτλων.

Σε περίπτωση κατάρρευσης της αγοράς, οι μετοχές και τα ομόλογα που νομίζετε ότι κατέχετε θα απορροφηθούν από το κεφάλαιο εκκαθάρισης (DF) ως πρόσθετη εγγύηση για την εξατμιζόμενη αξία του συμπλέγματος παραγώγων. Αυτό είναι το "The Great Taking".

Η διάσημη ατάκα του Μπάφετ είναι αληθινή: «Ανακαλύπτεις ποιος κολυμπά γυμνός μόνο όταν σβήσει η παλίρροια». Οι περισσότεροι από εμάς είμαστε στα πρόθυρα να μάθουμε ότι είμαστε αυτοί που δεν έχουν ρούχα.

Εάν δεν έχετε διαβάσει το "The Great Taking" ή δεν έχετε παρακολουθήσει το ντοκιμαντέρ, σας συνιστώ να φτιάξετε ένα δυνατό ποτό και να το παρακολουθήσετε τώρα:

Ενεργοποιήστε την αυτόματη μετάφραση κάνοντας κλικ:

 Στο πρώτο κάτω δεξιά εικονίδιο (Υποτίτλοι ή Subtitles)

 Μετά στο δεύτερο (ρυθμίσεις)

 Επιλέγετε Υπότιτλοι ή Subtitles (κλικ) και στην συνέχεια

   Αυτόματη μετάφραση ή Auto translate (κλικ), 

Ελληνικά ή Greek (κλικ).

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ